< Psalmorum 94 >
1 Psalmus ipsi David, Quarta Sabbati. Deus ultionum Dominus: Deus ultionum libere egit.
あだを報いられる神、主よ、あだを報いられる神よ、光を放ってください。
2 Exaltare qui iudicas terram: redde retributionem superbis.
地をさばかれる者よ、立って高ぶる者にその受くべき罰をお与えください。
3 Usquequo peccatores Domine: usquequo peccatores gloriabuntur:
主よ、悪しき者はいつまで、悪しき者はいつまで勝ち誇るでしょうか。
4 Effabuntur, et loquentur iniquitatem: loquentur omnes, qui operantur iniustitiam?
彼らは高慢な言葉を吐き散らし、すべて不義を行う者はみずから高ぶります。
5 Populum tuum Domine humiliaverunt: et hereditatem tuam vexaverunt.
主よ、彼らはあなたの民を打ち砕き、あなたの嗣業を苦しめます。
6 Viduam, et advenam interfecerunt: et pupillos occiderunt.
彼らはやもめと旅びとのいのちをうばい、みなしごを殺します。
7 Et dixerunt: Non videbit Dominus, nec intelliget Deus Iacob.
彼らは言います、「主は見ない、ヤコブの神は悟らない」と。
8 Intelligite insipientes in populo: et stulti aliquando sapite.
民のうちの鈍き者よ、悟れ。愚かな者よ、いつ賢くなるだろうか。
9 Qui plantavit aurem, non audiet? aut qui finxit oculum, non considerat?
耳を植えた者は聞くことをしないだろうか、目を造った者は見ることをしないだろうか。
10 Qui corripit gentes, non arguet: qui docet hominem scientiam?
もろもろの国民を懲らす者は罰することをしないだろうか、人を教える者は知識をもたないだろうか。
11 Dominus scit cogitationes hominum, quoniam vanæ sunt.
主は人の思いの、むなしいことを知られる。
12 Beatus homo, quem tu erudieris Domine: et de lege tua docueris eum.
主よ、あなたによって懲らされる人、あなたのおきてを教えられる人はさいわいです。
13 Ut mitiges ei a diebus malis: donec fodiatur peccatori fovea.
あなたはその人を災の日からのがれさせ、悪しき者のために穴が掘られるまでその人に平安を与えられます。
14 Quia non repellet Dominus plebem suam: et hereditatem suam non derelinquet.
主はその民を捨てず、その嗣業を見捨てられないからです。
15 Quoadusque iustitia convertatur in iudicium: et qui iuxta illam omnes qui recto sunt corde.
さばきは正義に帰り、すべて心の正しい者はそれに従うでしょう。
16 Quis consurget mihi adversus malignantes? aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem?
だれがわたしのために立ちあがって、悪しき者を責めるだろうか。だれがわたしのために立って、不義を行う者を責めるだろうか。
17 Nisi quia Dominus adiuvit me: paulominus habitasset in inferno anima mea. ()
もしも主がわたしを助けられなかったならば、わが魂はとくに音なき所に住んだであろう。
18 Si dicebam: Motus est pes meus: misericordia tua Domine adiuvabat me.
しかし「わたしの足がすべる」と思ったとき、主よ、あなたのいつくしみはわたしをささえられました。
19 Secundum multitudinem dolorum meorum in corde meo: consolationes tuæ lætificaverunt animam meam.
わたしのうちに思い煩いの満ちるとき、あなたの慰めはわが魂を喜ばせます。
20 Numquid adhæret tibi sedes iniquitatis: qui fingis laborem in præcepto?
定めをもって危害をたくらむ悪しき支配者はあなたと親しむことができるでしょうか。
21 Captabunt in animam iusti: et sanguinem innocentem condemnabunt.
彼らは相結んで正しい人の魂を責め、罪のない者に死を宣告します。
22 Et factus est mihi Dominus in refugium: et Deus meus in adiutorium spei meæ.
しかし主はわが高きやぐらとなり、わが神はわが避け所の岩となられました。
23 Et reddet illis iniquitatem ipsorum: et in malitia eorum disperdet eos: disperdet illos Dominus Deus noster.
主は彼らの不義を彼らに報い、彼らをその悪のゆえに滅ぼされます。われらの神、主は彼らを滅ぼされます。