< Psalmorum 88 >

1 Canticum Psalmi, Filiis Core, in finem, pro Maheleth ad respondendum, intellectus Eman Ezrahitæ. Domine Deus salutis meæ: in die clamavi, et nocte coram te.
Una canción. Un Salmo de los hijos de Coré. Para el músico principal. Con la melodía de “El sufrimiento de la aflicción”. Una contemplación de Hemán, el ezraíta. Yahvé, el Dios de mi salvación, He llorado día y noche ante ti.
2 Intret in conspectu tuo oratio mea: inclina aurem tuam ad precem meam:
Deja que mi oración entre en tu presencia. Poner el oído en mi grito.
3 Quia repleta est malis anima mea: et vita mea inferno appropinquavit. (Sheol h7585)
Porque mi alma está llena de problemas. Mi vida se acerca al Seol. (Sheol h7585)
4 Æstimatus sum cum descendentibus in lacum: factus sum sicut homo sine adiutorio,
Me cuentan entre los que bajan a la fosa. Soy como un hombre que no tiene ayuda,
5 inter mortuos liber, Sicut vulnerati dormientes in sepulchris, quorum non es memor amplius: et ipsi de manu tua repulsi sunt.
apartada entre los muertos, como los muertos que yacen en la tumba, de quien ya no te acuerdas. Están cortados de su mano.
6 Posuerunt me in lacu inferiori: in tenebrosis, et in umbra mortis.
Me has puesto en el pozo más bajo, en las profundidades más oscuras.
7 Super me confirmatus est furor tuus: et omnes fluctus tuos induxisti super me.
Tu ira pesa sobre mí. Me has afligido con todas tus olas. (Selah)
8 Longe fecisti notos meos a me: posuerunt me abominationem sibi. Traditus sum, et non egrediebar:
Me has quitado a mis amigos. Me has convertido en una abominación para ellos. Estoy confinado y no puedo escapar.
9 oculi mei languerunt præ inopia. Clamavi ad te Domine tota die: expandi ad te manus meas.
Mis ojos están oscurecidos por el dolor. Te he invocado a diario, Yahvé. He extendido mis manos hacia ti.
10 Numquid mortuis facies mirabilia: aut medici suscitabunt, et confitebuntur tibi?
¿Muestra usted maravillas a los muertos? ¿Los espíritus difuntos se levantan y te alaban? (Selah)
11 Numquid narrabit aliquis in sepulchro misericordiam tuam, et veritatem tuam in perditione?
¿Se declara tu bondad en la tumba? ¿O su fidelidad en la Destrucción?
12 Numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua: et iustitia tua in terra oblivionis?
¿Se dan a conocer tus maravillas en la oscuridad? ¿O tu justicia en la tierra del olvido?
13 Et ego ad te, Domine, clamavi, et mane oratio mea præveniet te.
Pero a ti, Yahvé, he clamado. Por la mañana, mi oración se presenta ante ti.
14 Ut quid Domine repellis orationem meam: avertis faciem tuam a me?
Yahvé, ¿por qué rechazas mi alma? ¿Por qué me ocultas la cara?
15 Pauper sum ego, et in laboribus a iuventute mea: exaltatus autem, humiliatus sum et conturbatus.
Estoy afligido y dispuesto a morir desde mi juventud. Mientras sufro tus terrores, me distraigo.
16 In me transierunt iræ tuæ: et terrores tui conturbaverunt me.
Tu ira feroz ha pasado por encima de mí. Tus terrores me han aislado.
17 Circumdederunt me sicut aqua tota die: circumdederunt me simul.
Venían a mi alrededor como el agua durante todo el día. Me envolvieron por completo.
18 Elongasti a me amicum, et proximum: et notos meos a miseria.
Has puesto lejos de mí al amante y al amigo, y mis amigos en la oscuridad.

< Psalmorum 88 >