< Psalmorum 81 >

1 In finem, Pro torcularibus, Psalmus ipsi Asaph. Exultate Deo adiutori nostro: iubilate Deo Iacob.
Canten con gozo a ʼElohim, Fortaleza nuestra. Aclamen con júbilo al ʼElohim de Jacob.
2 Sumite psalmum, et date tympanum: psalterium iucundum cum cithara.
Eleven un canto, batan el pandero, la suave lira y el arpa.
3 Buccinate in Neomenia tuba, in insigni die solemnitatis vestræ:
Soplen la corneta en la Nueva Luna en el día de nuestra fiesta,
4 Quia præceptum in Israel est: et iudicium Deo Iacob.
Porque estatuto es para Israel, Ordenanza del ʼElohim de Jacob.
5 Testimonium in Ioseph posuit illud, cum exiret de Terra Ægypti: linguam, quam non noverat, audivit.
Lo estableció como testimonio en José Cuando salió de la tierra de Egipto. Escuché un lenguaje que no conocía.
6 Divertit ab oneribus dorsum eius: manus eius in cophino servierunt.
Quité su hombro de debajo de la carga. Sus manos fueron libradas del peso de los cestos.
7 In tribulatione invocasti me, et liberavi te: exaudivi te in abscondito tempestatis: probavi te apud aquam contradictionis.
En la angustia clamaste, Y Yo te rescaté. Te respondí en el secreto del trueno. Te probé junto al agua de Meriba. (Selah)
8 Audi populus meus, et contestabor te: Israel si audieris me,
Escucha, pueblo mío, y te amonestaré. Oh Israel, si me escuchas,
9 non erit in te deus recens, neque adorabis deum alienum.
Que no haya en medio de ti ʼelohim extraño, Ni adores algún ʼelohim extranjero.
10 Ego enim sum Dominus Deus tuus, qui eduxi te de terra Ægypti: dilata os tuum, et implebo illud.
Yo soy Yavé, Tu ʼElohim, El que te sacó de la tierra de Egipto. ¡Abre tu boca, y Yo la llenaré!
11 Et non audivit populus meus vocem meam: et Israel non intendit mihi.
Pero mi pueblo no escuchó mi voz. Israel no me obedeció.
12 Et dimisi eos secundum desideria cordis eorum, ibunt in adinventionibus suis.
Por eso los entregué a la dureza de su corazón, Para que anduvieran según sus propios designios.
13 Si populus meus audisset me: Israel si in viis meis ambulasset:
¡Oh, si mi pueblo me escuchara! ¡Que Israel anduviera en mis caminos!
14 Pro nihilo forsitan inimicos eorum humiliassem: et super tribulantes eos misissem manum meam.
Prontamente Yo sometería a sus enemigos Y volvería mi mano contra sus adversarios.
15 Inimici Domini mentiti sunt ei: et erit tempus eorum in sæcula.
Los que aborrecen a Yavé se le someterían, Pero su castigo duraría para siempre.
16 Et cibavit eos ex adipe frumenti: et de petra, melle saturavit eos.
Pero a ti te sustentaría con lo más fino del trigo Y te saciaría con miel de la roca.

< Psalmorum 81 >