< Psalmorum 78 >
1 Intellectus Asaph. Attendite popule meus legem meam: inclinate aurem vestram in verba oris mei.
アサフの教訓のうた わが民よわが教訓をきき、わが口のことばになんぢらの耳をかたぶけよ
2 Aperiam in parabolis os meum: loquar propositiones ab initio.
われ口をひらきて譬喩をまうけ いにしへの玄幽なる語をかたりいでん
3 Quanta audivimus et cognovimus ea: et patres nostri narraverunt nobis.
是われらが曩にききしところ知しところ又われらが列祖のかたりつたへし所なり
4 Non sunt occultata a filiis eorum, in generatione altera. Narrantes laudes Domini, et virtutes eius, et mirabilia eius quæ fecit.
われら之をその子孫にかくさずヱホバのもろもろの頌美と能力とそのなしたまへる奇しき事跡とをきたらんとする世につげん
5 Et suscitavit testimonium in Iacob: et legem posuit in Israel. Quanta mandavit patribus nostris nota facere ea filiis suis:
そはヱホバ證詞をヤコブのうちにたて律法をイスラエルのうちに定めてその子孫にしらすべきことをわれらの列祖におほせたまひたればなり
6 ut cognoscat generatio altera. Filii qui nascentur, et exurgent, et narrabunt filiis suis,
これ來らんとする代のちに生るる子孫がこれを知みづから起りてそのまた子孫につたへ
7 Ut ponant in Deo spem suam, et non obliviscantur operum Dei: et mandata eius exquirant.
かれらをして神によりたのみ神のみわざを忘れずその誡命をまもらしめん爲なり
8 Ne fiant sicut patres eorum: generatio prava et exasperans. Generatio, quæ non direxit cor suum: et non est creditus cum Deo spiritus eius.
またその列祖のごとく頑固にしてそむくものの類となり そのこころ修まらず そのたましひ神に忠ならざる類とならざらん爲なり
9 Filii Ephrem intendentes et mittentes arcum: conversi sunt in die belli.
エフライムのこらは武具ととのへ弓をたづさへしに戦ひの日にうしろをそむけたり
10 Non custodierunt testamentum Dei, et in lege eius noluerunt ambulare.
かれら神のちかひをまもらず そのおきてを履ことをいなみ
11 Et obliti sunt benefactorum eius, et mirabilium eius quæ ostendit eis.
ヱホバのなしたまへることとかれらに示したまへる奇しき事跡とをわすれたり
12 Coram patribus eorum fecit mirabilia in terra Ægypti, in campo Taneos.
神はエジプトの國にてゾアンの野にて妙なる事をかれらの列祖のまへになしたまへり
13 Interrupit mare, et perduxit eos: et statuit aquas quasi in utre.
すなはち海をさきてかれらを過ぎしめ水をつみて堆かくしたまへり
14 Et deduxit eos in nube diei: et tota nocte in illuminatione ignis.
ひるは雲をもてかれらをみちびき夜はよもすがら火の光をもてこれを導きたまへり
15 Interrupit petram in eremo: et adaquavit eos velut in abysso multa.
神はあれのにて磐をさき大なる淵より汲がごとくにかれらに飮しめ
16 Et eduxit aquam de petra: et deduxit tamquam flumina aquas.
また磐より流をひきて河のごとくに水をながれしめたまへり
17 Et apposuerunt adhuc peccare ei: in iram excitaverunt Excelsum in inaquoso.
然るにかれら尚たえまなく罪ををかして神にさからひ荒野にて至上者にそむき
18 Et tentaverunt Deum in cordibus suis: ut peterent escas animabus suis.
またおのが慾のために食をもとめてその心のうちに神をこころみたり
19 Et male locuti sunt de Deo: dixerunt: Numquid poterit Deus parare mensam in deserto?
然のみならずかれらは神にさからひていへり 神は荒野にて筵をまうけたまふを得んや
20 Quoniam percussit petram, et fluxerunt aquæ, et torrentes inundaverunt. Numquid et panem poterit dare, aut parare mensam populo suo?
みよ神いはを撃たまへば水ほどばしりいで流あぶれたり 糧をもあたへたまふを得んや神はその民のために肉をそなへたまはんやと
21 Ideo audivit Dominus, et distulit: et ignis accensus est in Iacob, et ira ascendit in Israel:
この故にヱホバこれを聞ていきどほりたまひき 火はヤコブにむかひてもえあがり怒はイスラエルにむかひて立騰れり
22 Quia non crediderunt in Deo, nec speraverunt in salutari eius:
こはかれら神を信ぜずその救にたのまざりし故なり
23 Et mandavit nubibus desuper, et ianuas cæli aperuit.
されどなほ神はうへなる雲に命じて天の戸をひらき
24 Et pluit illis manna ad manducandum, et panem cæli dedit eis.
25 Panem angelorum manducavit homo: cibaria misit eis in abundantia.
人みな勇士の糧をくらへり 神はかれらに食物をおくりて飽足らしめたまふ
26 Transtulit Austrum de cælo: et induxit in virtute sua Africum.
神は天に東風をふかせ大能もて南の風をみちびきたまへり
27 Et pluit super eos sicut pulverem carnes, et sicut arenam maris volatilia pennata.
神はかれらのうへに塵のごとく肉をふらせ海の沙のごとく翼ある鳥をふらせて
28 Et ceciderunt in medio castrorum eorum: circa tabernacula eorum.
その營のなかその住所のまはりに落したまへり
29 Et manducaverunt et saturati sunt nimis, et desiderium eorum attulit eis:
斯てかれらは食ひて飽たりぬ神はこれにその欲みしものを與へたまへり
30 non sunt fraudati a desiderio suo. Adhuc escæ eorum erant in ore ipsorum,
かれらが未だその慾をはなれず食物のなほ口のうちにあるほどに
31 et ira Dei ascendit super eos. Et occidit pingues eorum, et electos Israel impedivit.
神のいかり既かれらに對ひてたちのぼり彼等のうちにて最もこえたる者をころしイスラエルのわかき男をうちたふしたまへり
32 In omnibus his peccaverunt adhuc: et non crediderunt in mirabilibus eius.
これらの事ありしかど彼等はなほ罪ををかしてその奇しきみわざを信ぜざりしかば
33 Et defecerunt in vanitate dies eorum: et anni eorum cum festinatione.
神はかれらの日を空しくすぐさせ その年をおそれつつ過させたまへり
34 Cum occideret eos, quærebant eum: et revertebantur, et diluculo veniebant ad eum.
彼等のうへにマナをふらせて食はしめ天の穀物をあたへたまへり 神かれらを殺したまへる時かれら神をたづね歸りきたりて懇ろに神をもとめたり
35 Et rememorati sunt quia Deus adiutor est eorum: et Deus excelsus redemptor eorum est.
かくて神はおのれの磐いとたかき神はおのれの贖主なることをおもひいでたり
36 Et dilexerunt eum in ore suo, et lingua sua mentiti sunt ei:
然はあれど彼等はただその口をもて神にへつらひその舌をもて神にいつはりをいひたりしのみ
37 Cor autem eorum non erat rectum cum eo: nec fideles habiti sunt in testamento eius.
そはかれらのこころは神にむかひて堅からず その契約をまもるに忠信ならざりき
38 Ipse autem est misericors, et propitius fiet peccatis eorum: et non disperdet eos. Et abundavit ut averteret iram suam: et non accendit omnem iram suam:
されど神はあはれみに充たまへばかれらの不義をゆるして亡したまはず屡ばそのみいかりを轉してことごとくは忿恚をふりおこし給はざりき
39 Et recordatus est quia caro sunt: spiritus vadens, et non rediens.
又かれがただ肉にして過去ばふたたび歸りこぬ風なるをおもひいで給へり
40 Quoties exacerbaverunt eum in deserto, in iram concitaverunt eum in inaquoso?
かれらは野にて神にそむき荒野にて神をうれへしめしこと幾次ぞや
41 Et conversi sunt, et tentaverunt Deum: et Sanctum Israel exacerbaverunt.
かれらかへすがへす神をこころみイスラエルの聖者をはづかしめたり
42 Non sunt recordati manus eius, die qua redemit eos de manu tribulantis,
かれらは神の手をも敵より贖ひたまひし日をもおもひいでざりき
43 Sicut posuit in Ægypto signa sua, et prodigia sua in campo Taneos.
神はそのもろもろの豫兆をエジプトにあらはしその奇しき事をゾアンの野にあらはし
44 Et convertit in sanguinem flumina eorum, et imbres eorum, ne biberent.
かれらの河を血にかはらせてその流を飮あたはざらしめ
45 Misit in eos cœnomyiam, et comedit eos: et ranam, et disperdidit eos.
また蝿の群をおくりてかれらをくはしめ蛙をおくりてかれらを亡させたまへり
46 Et dedit ærugini fructus eorum: et labores eorum locustæ.
神はかれらの田産を蟊賊にわたし かれらの勤労を蝗にあたへたまへり
47 Et occidit in grandine vineas eorum: et moros eorum in pruina.
神は雹をもてかれらの葡萄の樹をからし霜をもてかれらの桑の樹をからし
48 Et tradidit grandini iumenta eorum: et possessionem eorum igni.
その家畜をへうにわたしその群をもゆる閃電にわたし
49 Misit in eos iram indignationis suæ: indignationem, et iram, et tribulationem: immissiones per angelos malos.
かれらの上にはげしき怒といきどほりと怨恨となやみと禍害のつかひの群とをなげいだし給へり
50 Viam fecit semitæ iræ suæ, non pepercit a morte animabus eorum: et iumenta eorum in morte conclusit.
神はその怒をもらす道をまうけ かれらのたましひを死よりまぬかれしめず そのいのちを疫病にわたし
51 Et percussit omne primogenitum in terra Ægypti: primitias omnis laboris eorum in tabernaculis Cham.
エジプトにてすべての初子をうちハムの幕屋にてかれらの力の始をうちたまへり
52 Et abstulit sicut oves populum suum: et perduxit eos tamquam gregem in deserto.
されどおのれの民を羊のごとくに引いだし かれらを曠野にてけだものの群のごとくにみちびき
53 Et deduxit eos in spe, et non timuerunt: et inimicos eorum operuit mare.
かれらをともなひておそれなく安けからしめ給へり されど海はかれらの仇をおほへり
54 Et induxit eos in montem sanctificationis suæ, montem, quem acquisivit dextera eius. Et eiecit a facie eorum Gentes: et sorte divisit eis terram in funiculo distributionis.
神はその聖所のさかひ その右の手にて購たまへるこの山に彼らを携へたまへり
55 Et habitare fecit in tabernaculis eorum tribus Israel.
又かれらの前にてもろもろの國人をおもひいだし準縄をもちゐ その地をわかちて嗣業となし イスラエルの族をかれらの幕屋にすまはせたまへり
56 Et tentaverunt, et exacerbaverunt Deum excelsum: et testimonia eius non custodierunt.
然はあれど彼等はいとたかき神をこころみ之にそむきてそのもろもろの證詞をまもらず
57 Et averterunt se, et non servaverunt pactum: quemadmodum patres eorum, conversi sunt in arcum pravum.
叛きしりぞきてその列祖の如く眞實をうしなひ くるへる弓のごとくひるがへりて逸ゆけり
58 In iram concitaverunt eum in collibus suis: et in sculptilibus suis ad æmulationem eum provocaverunt.
高處をまうけて神のいきどほりをひき刻める像にて神の嫉妬をおこしたり
59 Audivit Deus, et sprevit: et ad nihilum redegit valde Israel.
神ききたまひて甚だしくいかり大にイスラエルを憎みたまひしかば
60 Et repulit tabernaculum Silo, tabernaculum suum, ubi habitavit in hominibus.
人々の間におきたまひし幕屋なるシロのあげばりを棄さり
61 Et tradidit in captivitatem virtutem eorum: et pulchritudinem eorum in manus inimici.
その力をとりことならしめ その榮光を敵の手にわたし
62 Et conclusit in gladio populum suum: et hereditatem suam sprevit.
その民を劍にあたへ その嗣業にむかひて甚だしく怒りたまへり
63 Iuvenes eorum comedit ignis: et virgines eorum non sunt lamentatæ.
火はかれらのわかき男をやきつくし かれらの處女はその婚姻の歌によりて譽らるることなく
64 Sacerdotes eorum in gladio ceciderunt: et viduæ eorum non plorabantur.
かれらの祭司はつるぎにて仆れ かれらの寡婦は喪のなげきだにせざりき
65 Et excitatus est tamquam dormiens Dominus, tamquam potens crapulatus a vino.
斯るときに主はねぶりし者のさめしごとく勇士の洒によりてさけぶがごとく目さめたまひて
66 Et percussit inimicos suos in posteriora: opprobrium sempiternum dedit illis.
その敵をうちしりぞけ とこしへの辱をかれらに負せたまへり
67 Et repulit tabernaculum Ioseph: et tribum Ephraim non elegit:
またヨセフの幕屋をいなみエフライムの族をえらばず
68 Sed elegit tribum Iuda, montem Sion quem dilexit.
ユダの族そのいつくしみたまふシオンの山をえらびたまへり
69 Et ædificavit sicut unicornium sanctificium suum in terra, quam fundavit in sæcula.
その聖所を山のごとく永遠にさだめたまへる地のごとくに立たまへり
70 Et elegit David servum suum, et sustulit eum de gregibus ovium: de post fœtantes accepit eum.
またその僕ダビデをえらびて羊の牢のなかよりとり
71 Pascere Iacob servum suum, et Israel hereditatem suam:
乳をあたふる牝羊にしたがひゆく勤のうちより携へきたりてその民ヤコブその嗣業イスラエルを牧はせたまへり
72 Et pavit eos in innocentia cordis sui: et in intellectibus manuum suarum deduxit eos.
斯てダビデはそのこころの完全にしたがひてかれらを牧ひ その手のたくみをもて之をみちびけり