Psalmorum 77

1 In finem, pro Idithun, Psalmus Asaph. Voce mea ad Dominum clamavi: voce mea ad Deum, et intendit mihi.

Нәғмичиләрниң беши Йәдутунға тапшурулған, Асаф язған күй: — Авазим Худаға көтирилди, мән пәряд қилимән; Авазим Худаға көтирилди, У маңа қулақ салиду.

2 In die tribulationis meæ Deum exquisivi, manibus meis nocte contra eum: et non sum deceptus. Renuit consolari anima mea,

Бешимға күн чүшкәндә, мән Рәбни издидим; Кечичә қолумни [дуаға] көтирип, бош қоймидим; Җеним тәсәллини халимай рәт қилди.

3 memor fui Dei, et delectatus sum, et exercitatus sum: et defecit spiritus meus.

Мән Худани әсләп сеғиндим, аһ-зар қилдим; Сеғинип ойлинип, роһум паракәндә болди. (Селаһ)

4 Anticipaverunt vigilias oculi mei: turbatus sum, et non sum locutus.

Сән мениң көзүмни жумдурмидиң; Чоңқур ғәшлик илкидә болғанлиғимдин сөзләлмәйттим.

5 Cogitavi dies antiquos: et annos æternos in mente habui.

Мән: «Кона замандики күнләрни, Қедимки жилларни хиял қилимән;

6 Et meditatus sum nocte cum corde meo, et exercitabar, et scopebam spiritum meum.

Кечиләрдә ейтқан нахшамни әсләймән; Көңлүмдә чоңқур хиял сүримән» — [дедим]; Роһум интилип издимәктә еди;

7 Numquid in æternum proiiciet Deus: aut non apponet ut complacitior sit adhuc?

— «Рәб мәңгүгә ташливетәмду? У қайтидин илтипат көрсәтмәмду?

8 Aut in finem misericordiam suam abscindet, a generatione in generationem?

Униң өзгәрмәс муһәббити әнди мәңгүгә түгәп кәттиму? Униң вәдиси әвлаттин-әвлатқичә инавәтсиз боламду?

9 Aut obliviscetur misereri Deus? aut continebit in ira sua misericordias suas?

Тәңри меһри-шәпқитини көрситишни үнтудиму? У ғәзәплинип Өз рәһимдиллиғини тохтитивәттиму?». (Селаһ)

10 Et dixi nunc cœpi: hæc mutatio dexteræ Excelsi.

Андин мән мундақ дедим: — «Бундақ десәм болмайду, бу [етиқатимниң] аҗизлиғи әмәсму! Һәммидин Алий Болғучиниң оң қолиниң жиллирини, Йәни Яһниң қилғанлирини — яд етимән; Қедимдин буянқи карамәтлириңни әсләймән.

11 Memor fui operum Domini: quia memor ero ab initio mirabilium tuorum,

12 et meditabor in omnibus operibus tuis: et in adinventionibus tuis exercebor.

Сениң барлиқ ишлигәнлириң үстидә сеғинип ойлинимән; Сениң қилғанлириң үстидә истиқамәт қилимән;

13 Deus in sancto via tua: quis Deus magnus sicut Deus noster?

И Худа, йолуң болса пак-муқәддәсликтидур; Худадәк улуқ бир илаһ бармидур?

14 Tu es Deus qui facis mirabilia. Notam fecisti in populis virtutem tuam:

Мөҗизиләр Яратқучи Илаһдурсән; Әл-милләтләр ара Сән күчүңни намайән қилдиң.

15 redemisti in brachio tuo populum tuum, filios Iacob, et Ioseph.

Өз билигиң билән Өз хәлқиңни, Йәни Яқуп вә Йүсүпниң пәрзәнтлирини һөрлүккә чиқарғансән; (Селаһ)

16 Viderunt te aquæ Deus, viderunt te aquæ: et timuerunt, et turbatæ sunt abyssi.

Сулар Сени көрди, и Худа, сулар Сени көрди; Титрәк уларни басти, Деңиз тәглири патипарақ болди.

17 Multitudo sonitus aquarum: vocem dederunt nubes. Etenim sagittæ tuæ transeunt:

Қара булутлар суларни төкүвәтти; Асманлар зор садасини аңлатти; Бәрһәқ, Сениң оқлириң тәрәп-тәрәпкә етилди.

18 vox tonitrui tui in rota. Illuxerunt coruscationes tuæ orbi terræ: commota est et contremuit terra.

Гүлдүрмамаңниң авази қара қуюнда еди, Чақмақлар җаһанни йорутти; Йәр йүзи алақзадә болуп тәврәнди.

19 In mari via tua, et semitæ tuæ in aquis multis: et vestigia tua non cognoscentur.

Сениң йолуң океан-деңизларда, Қәдәмлириң чоңқур сулардидур, Аяқ излириңни тапқили болмайду.

20 Deduxisti sicut oves populum tuum, in manu Moysi et Aaron.

Сән қой падисини баққандәк, Муса вә Һарунниң қоли билән Өз хәлқиңни йетәклидиң».