Psalmorum 77

1 In finem, pro Idithun, Psalmus Asaph. Voce mea ad Dominum clamavi: voce mea ad Deum, et intendit mihi.

Musiqi rəhbəri Yedutun üçün. Asəfin məzmuru. Allahı səsləyirəm, fəryad edirəm, Allahı səsləyirəm, O məni dinlər.

2 In die tribulationis meæ Deum exquisivi, manibus meis nocte contra eum: et non sum deceptus. Renuit consolari anima mea,

Dar günümdə Xudavəndi axtarıram, Bütün gecə durmadan, Könlüm ovunmadan Ona əl açmışam.

3 memor fui Dei, et delectatus sum, et exercitatus sum: et defecit spiritus meus.

Allahı yada salarkən təlaşa düşürəm, Dərindən fikirləşəndə ruhdan düşürəm. (Sela)

4 Anticipaverunt vigilias oculi mei: turbatus sum, et non sum locutus.

Qoymursan gözlərimi yumum, Üzgünlükdən danışa bilmirəm.

5 Cogitavi dies antiquos: et annos æternos in mente habui.

Düşünürəm keçən günləri, Ötən dövranı, illəri.

6 Et meditatus sum nocte cum corde meo, et exercitabar, et scopebam spiritum meum.

Oxuduğum ilahi gecələr yadıma düşür, Ürəyimdə düşünəndə könlüm məndən soruşur:

7 Numquid in æternum proiiciet Deus: aut non apponet ut complacitior sit adhuc?

«Xudavənd məni əbədilikmi tərk edib? Bir daha məndən razı qalmayacaqmı?

8 Aut in finem misericordiam suam abscindet, a generatione in generationem?

Məhəbbəti həmişəlik qurtardımı? Vədi nəsildən-nəslə qədər sona çatdımı?

9 Aut obliviscetur misereri Deus? aut continebit in ira sua misericordias suas?

Allah rəhm etməyi unudubmu, Mərhəmətinin yerini qəzəb tutdumu?» (Sela)

10 Et dixi nunc cœpi: hæc mutatio dexteræ Excelsi.

Dedim: «Bu mənim üçün bəladır, Haqq-Taala daha gücünü göstərmir».

11 Memor fui operum Domini: quia memor ero ab initio mirabilium tuorum,

Ya Rəbb, Sənin əməllərini yada salıram, Bəli, xatırlayıram, ta qədimdən xariqələr göstərmisən.

12 et meditabor in omnibus operibus tuis: et in adinventionibus tuis exercebor.

Sənin bütün işlərini dərindən düşünürəm, Əməllərin barədə xəyala dalıram.

13 Deus in sancto via tua: quis Deus magnus sicut Deus noster?

Allahın yolu müqəddəsdir. Allah kimi böyük hansı allah var?

14 Tu es Deus qui facis mirabilia. Notam fecisti in populis virtutem tuam:

Xariqələr yaradan Allah Sənsən, Xalqlar arasında qüdrətini göstərmisən.

15 redemisti in brachio tuo populum tuum, filios Iacob, et Ioseph.

Əl uzadıb xalqını, Yaqub, Yusif övladlarını azad etmisən. (Sela)

16 Viderunt te aquæ Deus, viderunt te aquæ: et timuerunt, et turbatæ sunt abyssi.

Ey Allah, sular Səni gördü, Səni görən sular qorxdu, Hətta ümmanlar lərzəyə gəldi.

17 Multitudo sonitus aquarum: vocem dederunt nubes. Etenim sagittæ tuæ transeunt:

Buludlar yağışa döndü, Göylərdən gurultular eşidildi, Hər tərəfə oxların töküldü.

18 vox tonitrui tui in rota. Illuxerunt coruscationes tuæ orbi terræ: commota est et contremuit terra.

Qasırğanın içindən ildırım çaxdı, Şimşəklər yer üzünə işıq saçdı, Yer lərzəyə gəlib sarsıldı.

19 In mari via tua, et semitæ tuæ in aquis multis: et vestigia tua non cognoscentur.

Sən dənizdə, ümman sularda yol açdın, Amma ayaq izlərin məlum olmadı.

20 Deduxisti sicut oves populum tuum, in manu Moysi et Aaron.

Sən Musa və Harunun əli ilə Xalqını bir sürü kimi aparmışdın.