< Psalmorum 75 >

1 In finem, Ne corrumpas, Psalmus Cantici Asaph. Confitebimur tibi Deus: confitebimur, et invocabimus nomen tuum. Narrabimus mirabilia tua:
Þökk sé þér Drottinn! Máttarverk þín staðfesta umhyggju þína.
2 cum accepero tempus, ego iustitias iudicabo.
„Já, “svarar Drottinn, „og þegar stundin er komin mun ég refsa öllum illgjörðamönnum!
3 Liquefacta est terra, et omnes qui habitant in ea: ego confirmavi columnas eius.
Þótt jörðin nötri og íbúar hennar skjálfi af ótta, eru undirstöður hennar traustar, enda verk handa minna!“
4 Dixi iniquis: Nolite inique agere: et delinquentibus: Nolite exaltare cornu:
Ég sagði hinum hrokafullu að láta af drambi sínu og illmennunum að hætta sínum ögrandi augnagotum,
5 Nolite extollere in altum cornu vestrum: nolite loqui adversus Deum iniquitatem.
að láta af þrjósku og hroka.
6 Quia neque ab Oriente, neque ab Occidente, neque a desertis montibus:
Velgengni og völd getur enginn þakkað sér sjálfum,
7 quoniam Deus iudex est. Hunc humiliat, et hunc exaltat:
allt eru það gjafir frá Guði. Hann upphefur einn, en niðurlægir annan.
8 quia calix in manu Domini vini meri plenus misto. Et inclinavit ex hoc in hoc: verumtamen fæx eius non est exinanita: bibent omnes peccatores terræ.
Drottinn heldur á bikar fullum af freyðandi víni – það er dómurinn gegn illmennum heimsins. Þau skulu drekka hann í botn!
9 Ego autem annunciabo in sæculum: cantabo Deo Iacob.
En ég mun vegsama Guð um aldur og ævi.
10 Et omnia cornua peccatorum confringam: et exaltabuntur cornua iusti.
Styrkur hinna óguðlegu verður að engu, en réttlátir skulu ríkja með reisn.

< Psalmorum 75 >