Psalmorum 73
1 Psalmus Asaph. Quam bonus Israel Deus his, qui recto sunt corde!
He himene na Ahapa. He pono, he pai te Atua ki a Iharaira; ki te hunga ngakau ma.
2 Mei autem pene moti sunt pedes: pene effusi sunt gressus mei.
Ko ahau ia, wahi iti kua tapepa oku waewae: me i kotahi kua paheke oku takahanga.
3 Quia zelavi super iniquos, pacem peccatorum videns.
I hae hoki ahau ki te hunga whakahi, i toku kitenga i te tangata hara e kake ana.
4 Quia non est respectus morti eorum: et firmamentum in plaga eorum.
Kahore hoki he whakawiringa a te mate i a ratou: he maro ano o ratou uaua.
5 In labore hominum non sunt, et cum hominibus non flagellabuntur:
Kahore nga mea whakapouri tangata e pa ki a ratou; kahore ano ratou e whiua tahitia me te mano tangata.
6 Ideo tenuit eos superbia, operti sunt iniquitate et impietate sua.
Na reira, ano he hei te whakakake e awhi nei i a ratou, ano he kakahu te tutu e hipokina nei ratou.
7 Prodiit quasi ex adipe iniquitas eorum: transierunt in affectum cordis.
Pupuhi ana o ratou kanohi i te ngako: nui ake nga mea i a ratou i a o ratou ngakau i hiahia ai.
8 Cogitaverunt, et locuti sunt nequitiam: iniquitatem in excelso locuti sunt.
E whakahi ana ratou, e korero kino ana mo te whakatoi: kei runga noa ake a ratou korero.
9 Posuerunt in cælum os suum: et lingua eorum transivit in terra.
Tutuki tonu to ratou mangai ki nga rangi: e kopikopiko ana hoki to ratou arero i runga i te whenua.
10 Ideo convertetur populus meus hic: et dies pleni invenientur in eis.
Koia tona iwi i hoki mai ai ki konei: a e whakawiria ana he wai mo ratou, ki tonu te kapu.
11 Et dixerunt: Quomodo scit Deus, et si est scientia in excelso?
E mea ana ratou, Ma te aha e matau ai te Atua? He matauranga koia to te Runga Rawa?
12 Ecce ipsi peccatores, et abundantes in sæculo, obtinuerunt divitias.
Nana, ko te hunga kino tenei, kei runga tonu i te whenua rangatira, e hua ana o ratou taonga.
13 Et dixi: Ergo sine causa iustificavi cor meum, et lavi inter innocentes manus meas:
He pono he maumau taku mea i toku ngakau kia ma, taku horoi hoki i oku ringa ki te harakore.
14 Et fui flagellatus tota die, et castigatio mea in matutinis.
E whiua ana hoki ahau i te roa o te ra, e pakia ana i nga ata katoa.
15 Si dicebam: Narrabo sic: ecce nationem filiorum tuorum reprobavi.
Me i ki ahau, Ka penei taku korero; na e tinihanga ana ahau ki te whakatupuranga o au tamariki.
16 Existimabam ut cognoscerem hoc, labor est ante me:
I taku meatanga kia matauria tenei, ka kite ahau he mahi whakauaua rawa;
17 Donec intrem in Sanctuarium Dei: et intelligam in novissimis eorum.
Tae noa ahau ki te wahi tapu o te Atua, katahi ahau ka mohio ki to ratou mutunga.
18 Verumtamen propter dolos posuisti eis: deiecisti eos dum allevarentur.
He pono i whakaturia ratou e koe ki nga wahi pahekeheke; a whakataka ana e koe ki te ngaromanga.
19 Quomodo facti sunt in desolationem, subito defecerunt: perierunt propter iniquitatem suam.
Ano te panga whakareretanga o to ratou hunanga! kua pau rawa i nga wehi.
20 Velut somnium surgentium Domine, in civitate tua imaginem ipsorum ad nihilum rediges.
Ka rite ki te rekanga kanohi, ina ara ake te tangata, tau whakahawea ki to ratou ahua, e te Ariki, ina ara ake koe.
21 Quia inflammatum est cor meum, et renes mei commutati sunt:
Na mamae noa iho toku ngakau, a hukihuki ana oku whatumanawa.
22 et ego ad nihilum redactus sum, et nescivi.
He whakaarokore hoki ahau, he kuware: me te mea he kirehe ahau i tou aroaro.
23 Ut iumentum factus sum apud te: et ego semper tecum.
Ahakoa ra kei a koe tonu ahau; e puritia ana e koe toku ringa matau.
24 Tenuisti manum dexteram meam: et in voluntate tua deduxisti me, et cum gloria suscepisti me.
Ma tou whakaaro ahau e arahi; muri iho ka riro ahau i a koe ki te kororia.
25 Quid enim mihi est in cælo? et a te quid volui super terram?
Ko wai hoki toku i te rangi ko koe anake? Kahore atu hoki oku i te whenua e hiahia ai, ko koe anake.
26 Defecit caro mea et cor meum: Deus cordis mei, et pars mea Deus in æternum.
Hemo iho oku kikokiko me toku ngakau: ko te Atua ia te kaha o toku ngakau, toku wahi ake ake.
27 Quia ecce, qui elongant se a te, peribunt: perdidisti omnes, qui fornicantur abs te.
Na, ko te hunga e mamao atu ana i a koe ka mate: ka ngaro i a koe te hunga puremu katoa e whakarere nei i a koe.
28 Mihi autem adhærere Deo bonum est: ponere in Domino Deo spem meam: ut annunciem omnes prædicationes tuas, in portis filiæ Sion.
Ko ahau ia, he pai ki ahau te whakatata ki te Atua: kua waiho e ahau te Ariki, a Ihowa, hei whakawhirinakitanga moku, kia whakapuakina ai e ahau au mahi katoa.
