< Psalmorum 70 >

1 In finem, Psalmus David, In rememorationem, quod salvum fecerit eum Dominus. Deus in adiutorium meum intende: Domine ad adiuvandum me festina.
Pou direktè koral la; Yon Sòm David. Yon souvni O Bondye, fè vit pou delivre mwen. O SENYÈ, fè vit pou ban m sekou!
2 Confundantur, et revereantur, qui quærunt animam meam:
Kite (sila) k ap chache lavi m yo vin wont e imilye. Kite (sila) ki pran plezi nan fè m mal yo vire fè bak ak dezonè.
3 Avertantur retrorsum, et erubescant, qui volunt mihi mala: Avertantur statim erubescentes, qui dicunt mihi: Euge, euge.
Kite (sila) ki di: “ah, ah!” yo vire fè bak akoz wont yo.
4 Exultent et lætentur in te omnes qui quærunt te, et dicant semper: Magnificetur Dominus: qui diligunt salutare tuum.
Kite tout moun k ap chache Ou yo rejwi e fè kè kontan nan Ou. Kite (sila) ki renmen sali Ou yo di tout tan: “Kite Bondye egzalte”.
5 Ego vero egenus, et pauper sum: Deus adiuva me. Adiutor meus, et liberator meus es tu: Domine ne moreris.
Men mwen aflije e mwen nan nesesite. Fè vit vin kote mwen, O Bondye! Se Ou menm ki sekou mwen ak delivrans mwen. O SENYÈ, pa mize.

< Psalmorum 70 >