< Psalmorum 67 >
1 In finem, In hymnis, Psalmus Cantici David. Deus misereatur nostri, et benedicat nobis: illuminet vultum suum super nos, et misereatur nostri.
Neghmichilerning béshigha tapshurulup, tarliq sazlar bilen chélinsun, dep yézilghan küy-naxsha: — Xuda bizge méhir-shepqet körsitip, bizni beriketlep, Öz jamalining nurini üstimizge chachqay! (Sélah)
2 Ut cognascamus in terra viam tuam: in omnibus gentibus salutare tuum.
Shundaq qilghanda yolung pütkül jahanda, Qutuldurush-nijatliqing barliq eller arisida ayan bolidu.
3 Confiteantur tibi populi Deus: confiteantur tibi populi omnes.
Barliq qowmlar Séni medhiyiligey, i Xuda; Barliq qowmlar Séni medhiyiligey!
4 Lætentur et exultent gentes: quoniam iudicas populos in æquitate, et gentes in terra dirigis.
Jimi qowmlar xushalliq bilen tentene qilip küyligey, Chünki Sen xelq-milletlerge adilliq bilen höküm chiqirisen, Yer yüzidiki taipilerni, Sen yétekleysen; (Sélah)
5 Confiteantur tibi populi Deus: confiteantur tibi populi omnes.
Barliq qowmlar Séni medhiyiligey, i Xuda; Barliq qowmlar Séni medhiyiligey!
6 Terra dedit fructum suum. Benedicat nos Deus, Deus noster,
We yer-zémin köklirini ündüridu; Xuda, bizning Xudayimiz, bizni beriketleydu;
7 benedicat nos Deus: et metuant eum omnes fines terræ.
Xuda bizni beriketleydu; Shuning bilen yer yüzndikiler chet-yaqilarghiche uningdin eyminishidu!