Psalmorum 66
1 In finem, Canticum Psalmi Resurrectionis. Iubilate Deo omnis terra,
Allur heimurinn gleðjist með Guði!
2 psalmum dicite nomini eius: date gloriam laudi eius.
Lofið nafn hans, það er undursamlegt! Segið öllum frá máttarverkum hans!
3 Dicite Deo quam terribilia sunt opera tua Domine! in multitudine virtutis tuæ mentientur tibi inimici tui.
Guð, hversu undursamleg eru verk þín! Máttur þinn er stórkostlegur! Ekki er að furða þótt óvinir þínir smjaðri fyrir þér.
4 Omnis terra adoret te, et psallat tibi: psalmum dicat nomini tuo.
Lofaður sért þú um víða veröld!
5 Venite, et videte opera Dei: terribilis in consiliis super filios hominum.
Komið og sjáið máttarverk Guðs! Mikil eru þau undur sem fólk hans fær að sjá og reyna.
6 Qui convertit mare in aridam, in flumine pertransibunt pede: ibi lætabimur in ipso.
Hann opnaði þeim veg í gegnum hafið! Þar gengu þeir yfir þurrum fótum. Hvílík gleði og fögnuður ríkti þann dag!
7 Qui dominatur in virtute sua in æternum, oculi eius super gentes respiciunt: qui exasperant non exaltentur in semetipsis.
Drottinn mun ríkja að eilífu vegna máttar síns. Hann virðir vandlega fyrir sér mennina. Engir uppreisnarmenn þora að láta á sér bæra.
8 Benedicite Gentes Deum nostrum: et auditam facite vocem laudis eius,
Sérhver maður lofi Drottin og vegsami nafn hans.
9 Qui posuit animam meam ad vitam: et non dedit in commotionem pedes meos.
Hann gaf okkur lífið og hann verndar frá hrösun.
10 Quoniam probasti nos Deus: igne nos examinasti, sicut examinatur argentum.
Þú, ó Guð, hreinsaðir okkur í eldi eins og silfur er hreinsað.
11 Induxisti nos in laqueum, posuisti tribulationes in dorso nostro:
Þú hefur fjötrað okkur og lokað inni og lagt á okkur byrðar.
12 imposuisti homines super capita nostra. Transivimus per ignem et aquam: et eduxisti nos in refrigerium.
Þú lést hersveitir troða okkur fótum og við urðum að fara gegnum eld og vatn, en að lokum leiddir þú okkur út og inn í yndislegt land.
13 Introibo in domum tuam in holocaustis: reddam tibi vota mea,
Nú kem ég í helgidóm þinn, fórna og efni þannig heit mitt.
14 quæ distinxerunt labia mea. Et locutum est os meum, in tribulatione mea.
Manstu, þegar ég var í nauðum staddur, þá gaf ég þér heit?
15 Holocausta medullata offeram tibi cum incenso arietum: offeram tibi boves cum hircis.
Nú ber ég fram fórn mína: Hrúta, naut og kiðling. Megi reykurinn af fórnum þessum stíga upp til þín.
16 Venite, audite, et narrabo, omnes qui timetis Deum, quanta fecit animæ meæ.
Komið og hlustið, þið sem óttist Drottin, og ég skal segja ykkur hvað hann hefur gert fyrir mig!:
17 Ad ipsum ore meo clamavi, et exaltavi sub lingua mea.
Ég hrópaði til hans um hjálp, – og víst bjó lofgjörðin undir!
18 Iniquitatem si aspexi in corde meo, non exaudiet Dominus.
En fyrst játaði ég synd mína, annars hefði ég ekki fengið svar.
19 Propterea exaudivit Deus, et attendit voci deprecationis meæ.
En hann heyrði bæn mína og hlustaði, gaf gaum að því sem ég sagði.
20 Benedictus Deus, qui non amovit orationem meam, et misericordiam suam a me.
Lof sé Guði! Hann vísaði ekki bæn minni á bug né tók miskunn sína frá mér.
