< Psalmorum 57 >
1 In finem, Ne disperdas, David in tituli inscriptionem, cum fugeret a facie Saul in speluncam. Miserere mei Deus, miserere mei: quoniam in te confidit anima mea. Et in umbra alarum tuarum sperabo, donec transeat iniquitas.
2 Clamabo ad Deum altissimum: Deum qui benefecit mihi.
3 Misit de cælo, et liberavit me: dedit in opprobrium conculcantes me. Misit Deus misericordiam suam, et veritatem suam,
4 et eripuit animam meam de medio catulorum leonum: dormivi conturbatus. Filii hominum dentes eorum arma et sagittæ: et lingua eorum gladius acutus.
5 Exaltare super cælos Deus: et in omnem terram gloria tua.
6 Laqueum paraverunt pedibus meis: et incurvaverunt animam meam. Foderunt ante faciem meam foveam: et inciderunt in eam.
7 Paratum cor meum Deus, paratum cor meum: cantabo, et psalmum dicam.
8 Exurge gloria mea, exurge psalterium et cithara: exurgam diluculo.
9 Confitebor tibi in populis Domine: et psalmum dicam tibi in gentibus:
10 Quoniam magnificata est usque ad cælos misericordia tua, et usque ad nubes veritas tua.
11 Exaltare super cælos Deus: et super omnem terram gloria tua.
