Psalmorum 56
1 In finem, Pro populo, qui a Sanctis longe factus est, David in tituli inscriptionem, cum tenuerunt eum Allophyli in Geth.
Przewodnikowi chóru, na Jonat elem rechokim. Miktam Dawida, gdy Filistyni schwytali go w Gat. Zmiłuj się nade mną, Boże, bo chce mnie pochłonąć człowiek; każdego dnia uciska mnie walką.
2 Miserere mei Deus, quoniam conculcavit me homo: tota die impugnans tribulavit me.
Moi wrogowie każdego dnia chcą mnie połknąć; wielu bowiem walczy przeciwko mnie, o Najwyższy.
3 Conculcaverunt me inimici mei tota die: quoniam multi bellantes adversum me.
Ilekroć strach mnie ogarnia, ufam tobie.
4 Ab altitudine diei timebo: ego vero in te sperabo.
W Bogu będę wysławiać jego słowo; Bogu ufam i nie będę się bał tego, co człowiek może mi uczynić.
5 In Deo laudabo sermones meos, in Deo speravi: non timebo quid faciat mihi caro.
Przez cały dzień przekręcają moje słowa, przeciwko mnie kierują wszystkie swe zamysły, ku memu nieszczęściu.
6 Tota die verba mea execrabantur: adversum me omnes cogitationes eorum, in malum.
Zbierają się, ukrywają i śledzą moje kroki, czyhając na moją duszę.
7 Inhabitabunt et abscondent: ipsi calcaneum meum observabunt. Sicut sustinuerunt animam meam,
Czy unikną [zemsty] za nieprawość? Boże, powal te narody w swoim gniewie.
8 pro nihilo salvos facies illos: in ira populos confringes.
Ty policzyłeś dni mojej tułaczki, zbierz [też] moje łzy do swego bukłaka; czyż nie są [spisane] w twojej księdze?
9 Deus, vitam meam annunciavi tibi: posuisti lacrymas meas in conspectu tuo, Sicut et in promissione tua:
Gdy zawołam, cofną się moi wrogowie; to wiem, bo Bóg jest ze mną.
10 tunc convertentur inimici mei retrorsum: In quacumque die invocavero te: ecce cognovi quoniam Deus meus es.
W Bogu będę wysławiać jego słowa, w PANU będę chwalić jego słowo.
11 In Deo laudabo verbum, in Domino laudabo sermonem: in Deo speravi, non timebo quid faciat mihi homo.
Bogu ufam, nie będę się bał tego, co mi może uczynić człowiek.
12 In me sunt Deus vota tua, quæ reddam, laudationes tibi.
Tobie, Boże, śluby złożyłem, [dlatego też] tobie oddam chwałę.
13 Quoniam eripuisti animam meam de morte, et pedes meos de lapsu: ut placeam coram Deo in lumine viventium.
Ocaliłeś bowiem moją duszę od śmierci, a moje nogi od upadku, abym chodził przed Bogiem w światłości żyjących.
