Psalmorum 55
1 In finem, In carminibus, intellectus David. Exaudi Deus orationem meam, et ne despexeris deprecationem meam:
Müzik şefi için - Telli sazlarla Davut'un Maskili Ey Tanrı, kulak ver duama, Sırt çevirme yalvarışıma!
2 intende mihi, et exaudi me. Contristatus sum in exercitatione mea: et conturbatus sum
Dikkatini çevir, yanıt ver bana. Düşüncelerim beni rahatsız ediyor, şaşkınım
3 a voce inimici, et a tribulatione peccatoris. Quoniam declinaverunt in me iniquitates, et in ira molesti erant mihi.
Düşman sesinden, kötünün baskısından; Çünkü sıkıntıya sokuyorlar beni, Öfkeyle üstüme üstüme geliyorlar.
4 Cor meum conturbatum est in me: et formido mortis cecidit super me.
Yüreğim sızlıyor içimde, Ölüm dehşeti çöktü üzerime.
5 Timor et tremor venerunt super me: et contexerunt me tenebræ:
Korku ve titreme sardı beni, Ürperti kapladı içimi.
6 Et dixi: Quis dabit mihi pennas sicut columbæ, et volabo, et requiescam?
“Keşke güvercin gibi kanatlarım olsaydı!” Dedim kendi kendime, “Uçar, rahatlardım.
7 Ecce elongavi fugiens: et mansi in solitudine.
Uzaklara kaçar, Çöllerde konaklardım. (Sela)
8 Expectabam eum, qui salvum me fecit a pusillanimitate spiritus, et tempestate.
Sert rüzgara, kasırgaya karşı Hemen bir barınak bulurdum.”
9 Præcipita Domine, divide linguas eorum: quoniam vidi iniquitatem, et contradictionem in civitate.
Şaşkına çevir kötüleri, ya Rab, karıştır dillerini, Çünkü kentte şiddet ve çatışma görüyorum.
10 Die ac nocte circumdabit eam super muros eius iniquitas: et labor in medio eius,
Gece gündüz kent surları üzerinde dolaşırlar, Haksızlık, fesat dolu kentin içi.
11 et iniustitia. Et non defecit de plateis eius usura et dolus.
Yıkıcılık kentin göbeğinde, Zorbalık, hile eksilmez meydanından.
12 Quoniam si inimicus meus maledixisset mihi, sustinuissem utique. Et si is, qui oderat me, super me magna locutus fuisset: abscondissem me forsitan ab eo.
Beni aşağılayan bir düşman olsaydı, Katlanabilirdim; Bana küstahlık eden bir hasım olsaydı, Gizlenebilirdim.
13 Tu vero homo unanimis: dux meus, et notus meus:
Ama sensin, bana denk, Yoldaşım, yakın arkadaşım.
14 Qui simul mecum dulces capiebas cibos: in domo Dei ambulavimus cum consensu.
Birlikte tatlı tatlı yarenlik eder, Toplulukla Tanrı'nın evine giderdik.
15 Veniat mors super illos: et descendant in infernum viventes: Quoniam nequitiæ in habitaculis eorum: in medio eorum. (Sheol h7585)
Ölüm yakalasın düşmanlarımı ansızın, Diri diri ölüler diyarına insinler; Çünkü içleri ve evleri kötülük dolu. (Sheol h7585)
16 Ego autem ad Deum clamavi: et Dominus salvabit me.
Bense Tanrı'ya seslenirim, RAB kurtarır beni.
17 Vespere, et mane, et meridie narrabo et annuntiabo: et exaudiet vocem meam.
Sabah, öğlen, akşam kederimden feryat ederim, O işitir sesimi.
18 Redimet in pace animam meam ab his, qui appropinquant mihi: quoniam inter multos erant mecum.
Bana karşı girişilen savaştan Esenlikle kurtarır canımı, Sayısı çok da olsa karşıtlarımın.
19 Exaudiet Deus, et humiliabit illos, qui est ante sæcula. Non enim est illis commutatio, et non timuerunt Deum:
Öncesizlikten bu yana tahtında oturan Tanrı, Duyacak ve ezecek onları. (Sela) Çünkü hiç değişmiyor Ve Tanrı'dan korkmuyorlar.
20 extendit manum suam in retribuendo. Contaminaverunt testamentum eius,
Yoldaşım dostlarına saldırarak Yaptığı antlaşmayı bozdu.
21 divisi sunt ab ira vultus eius: et appropinquavit cor illius. Molliti sunt sermones eius super oleum: et ipsi sunt iacula.
Ağzından bal damlar, Ama yüreğinde savaş var. Sözleri yağdan yumuşak, Ama yalın birer kılıçtır.
22 Iacta super Dominum curam tuam, et ipse te enutriet: non dabit in æternum fluctuationem iusto.
Yükünü RAB'be bırak, O sana destek olur. Asla izin vermez Doğru insanın sarsılmasına.
23 Tu vero Deus deduces eos, in puteum interitus. Viri sanguinum, et dolosi non dimidiabunt dies suos: ego autem sperabo in te Domine.
Ama sen, ey Tanrı, ölüm çukuruna atacaksın kötüleri, Günlerinin yarısını görmeyecek katillerle hainler; Bense sana güveniyorum.
