< Psalmorum 54 >

1 In finem, In carminibus, intellectus David, Cum venissent Ziphæi, et dixissent ad Saul: Nonne David absconditus est apud nos? Deus in nomine tuo salvum me fac: et in virtute tua iudica me.
Para el director del coro. Con instrumentos de cuerda. Un Salmo (masquil) de David, cuando los Zifitas vinieron a Saúl y le dijeron, “David se está escondiendo entre nosotros”. ¡Sálvame! ¡Oh, Dios! Por tu carácter, por favor ¡Sálvame! ¡Reivindícame por tu poder!
2 Deus exaudi orationem meam: auribus percipe verba oris mei.
Por favor, Dios, escucha mi oración; escucha lo que digo.
3 Quoniam alieni insurrexerunt adversum me, et fortes quæsierunt animam meam: et non proposuerunt Deum ante conspectum suum.
Porque extraños están viniendo a atacarme. Hombres violentos que no creen en Dios están intentando matarme. (Selah)
4 Ecce enim Deus adiuvat me: et Dominus susceptor est animæ meæ.
Pero Dios me ayuda; ¡El Señor salva mi vida!
5 Averte mala inimicis meis: et in veritate tua disperde illos.
El mal que mis enemigos han hecho vendrá sobre ellos. Dependo de ti para destruirlos.
6 Voluntarie sacrificabo tibi, et confitebor nomini tuo Domine: quoniam bonum est:
Felizmente ofreceré sacrificio a ti; te alabaré, Señor, porque tú eres bueno.
7 Quoniam ex omni tribulatione eripuisti me: et super inimicos meos despexit oculus meus.
Porque él me ha salvado de todos mis problemas; y he visto a todos los que me odiaban vencidos.

< Psalmorum 54 >