Psalmorum 51
1 In finem, Psalmus David, Cum venit ad eum Nathan Propheta, quando intravit ad Bethsabee. Miserere mei Deus, secundum magnam misericordiam tuam. Et secundum multitudinem miserationum tuarum, dele iniquitatem meam.
Kaloy-i ako, O Dios, tungod sa imong matinud-anong kasabotan; tungod sa imong daghang manggiluluy-on nga mga buhat, papasa ang akong kalapasan.
2 Amplius lava me ab iniquitate mea: et a peccato meo munda me.
Hugasi ako pag-ayo sa akong kasal-anan ug hinloi ako gikan sa akong sala.
3 Quoniam iniquitatem meam ego cognosco: et peccatum meum contra me est semper.
Tungod kay nasayod ako sa akong mga kalapasan, ug anaa kanako kanunay ang akong sala.
4 Tibi soli peccavi, et malum coram te feci: ut iustificeris in sermonibus tuis, et vincas cum iudicaris.
Batok kanimo, ug kanimo lamang, nakasala ako ug nakabuhat ug daotan sa imong panan-aw; husto ka sa imong pagpanulti; insakto ka sa imong paghukom.
5 Ecce enim in iniquitatibus conceptus sum: et in peccatis concepit me mater mea.
Tan-awa, natawo ako gikan sa kasal-anan, sugod pa sa pagmabdos sa akong inahan kanako, anaa na ako sa sala.
6 Ecce enim veritatem dilexisti: incerta, et occulta sapientiæ tuæ manifestasti mihi.
Tan-awa, nagtinguha ka nga magmatinud-anon ang akong kasingkasing; ipahibalo mo sulod sa akong kasingkasing ang kaalam.
7 Asperges me hyssopo, et mundabor: lavabis me, et super nivem dealbabor.
Putlia ako gamit ang hisopo, ug mahinlo ako; hugasi ako, ug mahimo akong mas puti pa kaysa sa niyebe.
8 Auditui meo dabis gaudium et lætitiam: et exultabunt ossa humiliata.
Padungga ako sa kalipay ug kasadya aron nga magmaya ang kabukogan nga imong gidugmok.
9 Averte faciem tuam a peccatis meis: et omnes iniquitates meas dele.
Itago ang imong nawong gikan sa akong mga sala ug papaa ang akong kasal-anan.
10 Cor mundum crea in me Deus: et spiritum rectum innova in visceribus meis.
Himoa nga hinlo ang akong kasingkasing, O Dios, ug bag-oha ang espiritu nga masinugtanon dinhi kanako.
11 Ne proiicias me a facie tua: et Spiritum Sanctum tuum ne auferas a me.
Ayaw ako isalikway gikan sa imong presensya, ug ayaw kuhaa ang imong balaang Espiritu gikan kanako.
12 Redde mihi lætitiam salutaris tui: et spiritu principali confirma me.
Ibalik kanako ang kalipay sa imong kaluwasan, ug hatagi ako kanunay ug andam nga espiritu.
13 Docebo iniquos vias tuas: et impii ad te convertentur.
Unya akong tudloan ang mga malapason sa imong mga pamaagi, ug makabig ang mga makasasala nganha kanimo.
14 Libera me de sanguinibus Deus, Deus salutis meæ: et exultabit lingua mea iustitiam tuam.
Pasayloa ang akong pag-ula ug dugo, O Dios sa akong kaluwasan, ug magsinggit ako sa kalipay sa imong pagkamatarong.
15 Domine, labia mea aperies: et os meum annunciabit laudem tuam.
Ginoo, ablihi ang akong ngabil, aron ang akong baba magpahayag sa pagdayeg kanimo.
16 Quoniam si voluisses sacrificium, dedissem utique: holocaustis non delectaberis.
Kay dili ka malipay sa halad, o kining akong igahatag; dili ka mahimuot sa sinunog nga mga halad.
17 Sacrificium Deo spiritus contribulatus: cor contritum, et humiliatum Deus non despicies.
Ang mga halad sa Dios mao ang guba nga mga espiritu. Ikaw, O Dios, dili mosalikway sa guba ug mahinulsolon nga kasingkasing.
18 Benigne fac Domine in bona voluntate tua Sion: ut ædificentur muri Ierusalem.
Buhata ang maayo sa imong kalipay sa Sion; tukora pag-usab ang mga pader sa Jerusalem.
19 Tunc acceptabis sacrificium iustitiæ, oblationes, et holocausta: tunc imponent super altare tuum vitulos.
Unya malipay ka sa mga halad sa pagkamatarong, sa sinunog nga mga halad ug sa tibuok sinunog nga mga halad; unya maghalad ang among katawhan ug mga torong baka sa imong halaran.
