Psalmorum 50
1 Psalmus Asaph. Deus deorum Dominus locutus est: et vocavit terram, A solis ortu usque ad occasum:
Salamo nataon i Asafa.
2 ex Sion species decoris eius.
Avy ao Ziona, izay tena fahatsaran-tarehy, no amirapiratan’ Andriamanitra.
3 Deus manifeste veniet: Deus noster et non silebit. Ignis in conspectu eius exardescet: et in circuitu eius tempestas valida.
Avy Andriamanitsika ka tsy hangina; afo no mandevona eo alohany, ary tafio-drivotra mahery no manodidina Azy.
4 Advocabit cælum desursum: et terram discernere populum suum.
Miantso ny lanitra any ambony Izy, sy ny tany koa, mba hitsaràny ny olony:
5 Congregate illi sanctos eius: qui ordinant testamentum eius super sacrificia.
Angony etỳ amiko ny oloko masìna izay manao fanekena amiko amin’ ny fanatitra.
6 Et annunciabunt cæli iustitiam eius: quoniam Deus iudex est.
Hasehon’ ny lanitra ny fahamarinany; fa Andriamanitra no Mpitsara. (Sela)
7 Audi populus meus, et loquar: Israel, et testificabor tibi: Deus, Deus tuus ego sum.
Mihainoa, ry oloko, fa hiteny Aho; Ry Isiraely ô, fa hanambara aminao Aho; Izaho no Andriamanitra, dia Andriamanitrao.
8 Non in sacrificiis tuis arguam te: holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper.
Tsy ny fanatitrao no ananarako anao, ary efa eo anatrehako mandrakariva ny fanatitra doranao.
9 Non accipiam de domo tua vitulos: neque de gregibus tuis hircos.
Tsy maka vantotr’ ombilahy amin’ ny tranonao Aho, na osilahy amin’ ny valanao;
10 Quoniam meæ sunt omnes feræ silvarum, iumenta in montibus et boves.
Fa Ahy ny biby rehetra any an’ ala, sy ny biby fiompy arivoarivo eny an-tendrombohitra.
11 Cognovi omnia volatilia cæli: et pulchritudo agri mecum est.
Fantatro ny vorona rehetra eny an-tendrombohitra; ary eto amiko ny zava-mihetsiketsika eny an-tsaha.
12 Si esuriero, non dicam tibi: meus est enim orbis terræ, et plenitudo eius.
Raha mba noana Aho, dia tsy hilaza aminao; fa Ahy izao tontolo izao sy izay rehetra eo aminy.
13 Numquid manducabo carnes taurorum? aut sanguinem hircorum potabo?
Hihinana ny nofon’ ombilahy va Aho, na hisotro ny ran’ osilahy?
14 Immola Deo sacrificium laudis: et redde Altissimo vota tua.
Manatera fanati-pisaorana ho an’ Andriamanitra; ary efao amin’ ny Avo Indrindra ny voadinao;
15 Et invoca me in die tribulationis: eruam te, et honorificabis me.
Antsoy Aho amin’ ny andro fahoriana, dia hamonjy anao Aho, ka hanome voninahitra Ahy ianao.
16 Peccatori autem dixit Deus: Quare tu enarras iustitias meas, et assumis testamentum meum per os tuum?
Fa amin’ ny ratsy fanahy kosa dia hoy Andriamanitra: ahoana no itorianao ny lalàko sy itondranao ny fanekeko eo am-bavanao?
17 Tu vero odisti disciplinam: et proiecisti sermones meos retrorsum:
Fa ianao mankahala fananarana, ary arianao eo ivohonao ny teniko.
18 Si videbas furem, currebas cum eo: et cum adulteris portionem tuam ponebas.
Raha mahita mpangalatra ianao, dia faly hikambana aminy, ary miray anjara amin’ ny mpijangajanga.
19 Os tuum abundavit malitia: et lingua tua concinnabat dolos.
Ny vavanao alefanao hiteny ratsy, ary ny lelanao mamorom-pitaka.
20 Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tuæ ponebas scandalum:
Mipetraka miteny ratsy ny rahalahinao ianao, sady manendrikendrika ny zanakalahin-dreninao.
21 hæc fecisti, et tacui. Existimasti inique quod ero tui similis: arguam te, et statuam contra faciem tuam.
Izany no nataonao, nefa nangina ihany Aho, ka dia nataonao fa mitovy aminao ihany Aho! Hananatra anao Aho ka handahatra izany eo imasonao.
22 Intelligite hæc qui obliviscimini Deum: nequando rapiat, et non sit qui eripiat.
Mihevera izany ankehitriny, ianareo izay manadino an’ Andriamanitra, fandrao hamiravira Aho, ka tsy hisy hamonjy.
23 Sacrificium laudis honorificabit me: et illic iter, quo ostendam illi salutare Dei.
Izay manatitra fanati-pisaorana no manome voninahitra Ahy; ary izay mitandrina ny lalany no hanehoako ny famonjen’ Andriamanitra.
