< Psalmorum 47 >
1 In finem, pro filiis Core Psalmus. Omnes gentes plaudite manibus: iubilate Deo in voce exultationis.
Neghmichilerning béshigha tapshurulup oqulsun dep, Korahning oghulliri üchün yézilghan küy: — Barliq qowmlar, Xudani alqishlanglar! Uninggha yuqiri awazinglar bilen xushalliq tentenisini yangritinglar!
2 Quoniam Dominus excelsus, terribilis: Rex magnus super omnem terram.
Chünki Hemmidin Aliy Bolghuchi, Perwerdigar, dehshetlik we heywetliktur, Pütkül jahanni sorighuchi büyük Padishahtur.
3 Subiecit populos nobis: et gentes sub pedibus nostris.
U bizge xelqlerni boysundurup, Bizni el-milletler üstige hakim qilidu.
4 Elegit nobis hereditatem suam: speciem Iacob, quam dilexit.
U biz üchün mirasimizni tallap, Yeni Özi söygen Yaqupning pexri bolghan zéminni békitip berdi. (Sélah)
5 Ascendit Deus in iubilo: et Dominus in voce tubæ.
Xuda tentene sadasi ichide, Perwerdigar sunay sadasi ichide yuqirigha kötürüldi;
6 Psallite Deo nostro, psallite: psallite Regi nostro, psallite.
Xudagha naxsha-küy éytinglar, naxsha-küy éytinglar! Padishahimizgha naxsha-küy éytinglar, naxsha-küy éytinglar!
7 Quoniam Rex omnis terræ Deus: psallite sapienter.
Xuda pütkül jahanning padishahidur; Zéhninglar bilen uninggha naxsha-küy éytinglar!
8 Regnabit Deus super gentes: Deus sedet super sedem sanctam suam.
Xuda eller üstide höküm süridu; U Özining pak-muqeddeslikining textide olturidu.
9 Principes populorum congregati sunt cum Deo Abraham: quoniam dii fortes terræ, vehementer elevati sunt.
El-yurtlarning kattiliri jem bolup, Ibrahimning Xudasining xelqige qoshuldi; Chünki jahandiki barliq qalqanlar Xudagha tewedur; U neqeder aliydur!