Psalmorum 38
1 Psalmus David, in rememorationem de Sabbato. Domine ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me.
He himene na Rawiri, hei whakamahara. E Ihowa, kaua e whakatupehupehu mai ki ahau ina riri koe, kaua ano ahau e pakia ina arita koe.
2 Quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi: et confirmasti super me manum tuam.
Titi tonu hoki au pere ki ahau: kaha rawa te pehi a tou ringa i ahau.
3 Non est sanitas in carne mea a facie iræ tuæ: non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum.
Kahore he wahi ora o oku kikokiko, na tou riri hoki: kahore ano e ata takoto oku wheua, noku i hara nei.
4 Quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum: et sicut onus grave gravatæ sunt super me.
Kua taupokina iho hoki toku matenga e oku kino: ano he pikaunga taimaha e pehi rawa ana i ahau.
5 Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ, a facie insipientiæ meæ.
E piro ana oku whiunga, kua pirau i taku mahi poauau.
6 Miser factus sum, et curvatus sum usque in finem: tota die contristatus ingrediebar.
E whakawiria ana ahau, piko rawa; e tangi haere ana i te roa o te ra.
7 Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus: et non est sanitas in carne mea.
Kei te tahuna hoki toku hope, kapi tonu: kahore hoki he wahi ora o oku kikokiko.
8 Afflictus sum, et humiliatus sum nimis: rugiebam a gemitu cordis mei.
Kua kore oku kaha, maru rawa ahau: hamama ana taku aue i te mamae o toku ngakau.
9 Domine, ante te omne desiderium meum: et gemitus meus a te non est absconditus.
E te Ariki, kei tou aroaro oku hiahia katoa; kahore hoki e ngaro i a koe taku aue.
10 Cor meum conturbatum est: dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum: et ipsum non est mecum.
Kihakiha kau toku ngakau, kua hemo toku kaha: me te marama o oku kanohi, kua kore hoki ena oku.
11 Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt. Et qui iuxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quærebant animam meam.
Matara noa atu i toku mate te turanga mai o nga tangata i aroha mai ki ahau, o oku hoa hoki; i tawhiti ano oku whanaunga e tu ke mai ana.
12 Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates: et dolos tota die meditabantur.
E whakatakoto mahanga ana moku te hunga e whai ana i ahau kia whakamatea; he nanakia ano nga kupu a te hunga e rapu ana i te he moku; he whakaaro tinihanga ano a ratou a pau noa te ra.
13 Ego autem tamquam surdus non audiebam: et sicut mutus non aperiens os suum.
Ko ahau ia, i rite ki te turi, kihai i rongo, ki te tangata wahangu, kahore nei e hamamu tona mangai.
14 Et factus sum sicut homo non audiens: et non habens in ore suo redargutiones.
Na rite tonu ahau ki te tangata kahore nei e rongo, kahore nei he whakatupehupehu i tona mangai.
15 Quoniam in te Domine speravi: tu exaudies me Domine Deus meus.
E tumanako nei hoki ahau ki a koe, e Ihowa: ka whakahoki kupu mai ano koe, e te Ariki, e toku Atua.
16 Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei: et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
I mea hoki ahau, Kei koa mai ratou ki ahau: ka paheke toku waewae, ka whakahihi ratou ki ahau.
17 Quoniam ego in flagella paratus sum: et dolor meus in conspectu meo semper.
Ko ahau hoki, meake kopa, a kei inua tonu i ahau toku pouri.
18 Quoniam iniquitatem meam annuntiabo: et cogitabo pro peccato meo.
Ka whaki hoki ahau i toku kino, ka pouri mo toku hara.
19 Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
Ko oku hoariri ia hauhau tonu, kaha tonu; kua tokomaha ano te hunga e kino noa ana ki ahau.
20 Qui retribuunt mala pro bonis, detrahebant mihi: quoniam sequebar bonitatem.
He hoariri ano ki ahau te hunga e utu ana i te pai ki te kino: moku e whai ana i te pai.
21 Ne derelinquas me Domine Deus meus: ne discesseris a me.
Kaua ahau e whakarerea, e Ihowa, e toku Atua; kei mamao atu koe i ahau.
22 Intende in adiutorium meum, Domine Deus salutis meæ.
Hohoro ki te awhina i ahau, e te Ariki, e toku whakaoranga.
