Psalmorum 22

1 In finem, pro susceptione matutina, Psalmus David. Deus, Deus meus, respice in me: quare me dereliquisti? longe a salute mea verba delictorum meorum.

2 Deus meus clamabo per diem, et non exaudies: et nocte, et non ad insipientiam mihi.

3 Tu autem in sancto habitas, Laus Israel.

4 In te speraverunt patres nostri: speraverunt, et liberasti eos.

5 Ad te clamaverunt, et salvi facti sunt: in te speraverunt, et non sunt confusi.

6 Ego autem sum vermis, et non homo: opprobrium hominum, et abiectio plebis.

7 Omnes videntes me, deriserunt me: locuti sunt labiis, et moverunt caput.

8 Speravit in Domino, eripiat eum: salvum faciat eum, quoniam vult eum.

9 Quoniam tu es, qui extraxisti me de ventre: spes mea ab uberibus matris meæ.

10 In te proiectus sum ex utero: de ventre matris meæ Deus meus es tu,

11 ne discesseris a me: Quoniam tribulatio proxima est: quoniam non est qui adiuvet.

12 Circumdederunt me vituli multi: tauri pingues obsederunt me.

13 Aperuerunt super me os suum, sicut leo rapiens et rugiens.

14 Sicut aqua effusus sum: et dispersa sunt omnia ossa mea. Factum est cor meum tamquam cera liquescens in medio ventris mei.

15 Aruit tamquam testa virtus mea, et lingua mea adhæsit faucibus meis: et in pulverem mortis deduxisti me.

16 Quoniam circumdederunt me canes multi: concilium malignantium obsedit me. Foderunt manus meas et pedes meos:

17 dinumeraverunt omnia ossa mea. Ipsi vero consideraverunt et inspexerunt me:

18 diviserunt sibi vestimenta mea, et super vestem meam miserunt sortem.

19 Tu autem Domine ne elongaveris auxilium tuum a me: ad defensionem meam conspice.

20 Erue a framea Deus animam meam: et de manu canis unicam meam:

21 Salva me ex ore leonis: et a cornibus unicornium humilitatem meam.

22 Narrabo nomen tuum fratribus meis: in medio ecclesiæ laudabo te.

23 Qui timetis Dominum laudate eum: universum semen Iacob glorificate eum:

24 Timeat eum omne semen Israel: quoniam non sprevit, neque despexit deprecationem pauperis: Nec avertit faciem suam a me: et cum clamarem ad eum exaudivit me.

25 Apud te laus mea in ecclesia magna: vota mea reddam in conspectu timentium eum.

26 Edent pauperes, et saturabuntur: et laudabunt Dominum qui requirunt eum: vivent corda eorum in sæculum sæculi.

27 Reminiscentur et convertentur ad Dominum universi fines terræ: Et adorabunt in conspectu eius universæ familiæ Gentium.

28 Quoniam Domini est regnum: et ipse dominabitur Gentium.

29 Manducaverunt et adoraverunt omnes pingues terræ: in conspectu eius cadent omnes qui descendunt in terram.

30 Et anima mea illi vivet: et semen meum serviet ipsi.

31 Annunciabitur Domino generatio ventura: et annunciabunt cæli iustitiam eius populo qui nascetur, quem fecit Dominus.