< Psalmorum 22 >

1 In finem, pro susceptione matutina, Psalmus David. Deus, Deus meus, respice in me: quare me dereliquisti? longe a salute mea verba delictorum meorum.
Musiqi rəhbəri üçün. Davudun «Ayyelet haşşaxar» üstə oxunan məzmuru. Ey Allahım, Allahım, niyə məni tərk etdin? Niyə ah-zarımdan uzaq durursan, mənə imdad etmirsən?
2 Deus meus clamabo per diem, et non exaudies: et nocte, et non ad insipientiam mihi.
Ey Allahım, gündüz çağıranda mənə cavab vermirsən, Gecə rahatlığım yoxdur.
3 Tu autem in sancto habitas, Laus Israel.
Nə qədər müqəddəssən! İsrailin həmdləri üzərində taxt quran Sənsən!
4 In te speraverunt patres nostri: speraverunt, et liberasti eos.
Ata-babalarımız Sənə güvənmişdi, Sənə güvənəndə onları xilas etdin.
5 Ad te clamaverunt, et salvi facti sunt: in te speraverunt, et non sunt confusi.
Sənə yalvararkən qurtuldular, Sənə güvənərkən rüsvay olmadılar.
6 Ego autem sum vermis, et non homo: opprobrium hominum, et abiectio plebis.
Lakin mən torpaq qurduyam, insan deyiləm, Adamların tənə hədəfiyəm, Xalq mənə xor baxır.
7 Omnes videntes me, deriserunt me: locuti sunt labiis, et moverunt caput.
Məni hər görən lağ edir, Dodaq büzüb, başını yırğalayıb belə deyir:
8 Speravit in Domino, eripiat eum: salvum faciat eum, quoniam vult eum.
«Qoy güvəndiyi Rəbb onu azad etsin, Rəbb ondan razı qalıb, qoy onu xilas etsin».
9 Quoniam tu es, qui extraxisti me de ventre: spes mea ab uberibus matris meæ.
Lakin bətndən dünyaya məni gətirən, Ana qucağında ikən mənə əminlik verən Sənsən.
10 In te proiectus sum ex utero: de ventre matris meæ Deus meus es tu,
Doğulandan bəri Səndən asılıyam, Ana bətnindən bəri Allahım Sənsən.
11 ne discesseris a me: Quoniam tribulatio proxima est: quoniam non est qui adiuvet.
Məndən uzaq durma, çünki əzab yaxındır, Köməyimə çatan yoxdur.
12 Circumdederunt me vituli multi: tauri pingues obsederunt me.
Nə qədər buğa məni dövrəyə salıb, Güclü Başan buğaları yan-yörəmi bürüyüb.
13 Aperuerunt super me os suum, sicut leo rapiens et rugiens.
Yırtıcı aslanlar kimi nərə çəkirlər, Məni parçalamaq üçün ağızlarını açırlar.
14 Sicut aqua effusus sum: et dispersa sunt omnia ossa mea. Factum est cor meum tamquam cera liquescens in medio ventris mei.
Mən su kimi töküldüm, Bütün sümüklərim oynaqlarından çıxdı, Köksümdəki ürəyim mum kimi əridi.
15 Aruit tamquam testa virtus mea, et lingua mea adhæsit faucibus meis: et in pulverem mortis deduxisti me.
Saxsı parçası kimi gücüm qurudu, Dilim damağıma yapışdı, Sən məni torpağa salıb ölüm verdin.
16 Quoniam circumdederunt me canes multi: concilium malignantium obsedit me. Foderunt manus meas et pedes meos:
Şər insanlar dəstəsi məni dövrəyə aldı, İt sürüsü kimi yan-yörəmi bürüdülər, Ayaqlarımı, əllərimi deşdilər.
17 dinumeraverunt omnia ossa mea. Ipsi vero consideraverunt et inspexerunt me:
Sümüklərimi saya bilirəm, Onlar baxırlar, gözlərini mənə zilləyirlər!
18 diviserunt sibi vestimenta mea, et super vestem meam miserunt sortem.
Aralarında paltarlarımı bölüşdürürlər, Geyimim üçün püşk atırlar.
19 Tu autem Domine ne elongaveris auxilium tuum a me: ad defensionem meam conspice.
Ya Rəbb, uzaq durma, Ey mənim Qüdrətlim, dadıma tez çat!
20 Erue a framea Deus animam meam: et de manu canis unicam meam:
Həyatımı qılıncdan qurtar, Canımı itlərin caynağından qurtar,
21 Salva me ex ore leonis: et a cornibus unicornium humilitatem meam.
Məni aslanın ağzından xilas et! Çöl öküzləri məni buynuzlayarkən mənə cavab ver.
22 Narrabo nomen tuum fratribus meis: in medio ecclesiæ laudabo te.
İsmini qardaşlarıma elan edəcəyəm, Camaat arasında Sənə həmd söyləyəcəyəm:
23 Qui timetis Dominum laudate eum: universum semen Iacob glorificate eum:
«Siz ey Rəbdən qorxanlar, Ona həmd edin, Ey bütün Yaqub nəsli, Onu şərəfləndirin, Siz ey İsrail nəsli, Ona ehtiram edin!
24 Timeat eum omne semen Israel: quoniam non sprevit, neque despexit deprecationem pauperis: Nec avertit faciem suam a me: et cum clamarem ad eum exaudivit me.
Çünki Rəbb bu məzlumun dərdinə xor baxmadı, Ondan ikrah edərək üzünü gizlətmədi, İmdada çağıranda səsinə cavab verdi».
25 Apud te laus mea in ecclesia magna: vota mea reddam in conspectu timentium eum.
Çoxlu camaat arasında həmd etdiyim Sənsən! Səndən qorxanların önündə əhd etdiyim təqdimləri verəcəyəm.
26 Edent pauperes, et saturabuntur: et laudabunt Dominum qui requirunt eum: vivent corda eorum in sæculum sæculi.
Qoy məzlumlar doyunca yesin, Rəbbi axtaranlar Ona həmd etsin! Qoy canınız həmişə sağ olsun!
27 Reminiscentur et convertentur ad Dominum universi fines terræ: Et adorabunt in conspectu eius universæ familiæ Gentium.
Yer üzünün qurtaracağınadək hər yerdə yaşayanlar Rəbbi xatırlayacaq, Ona tərəf dönəcəklər. Bütün millətlərin soyları Onun hüzurunda səcdə qılacaq.
28 Quoniam Domini est regnum: et ipse dominabitur Gentium.
Çünki hökmranlıq Rəbbindir, Millətlər üzərində səltənət sürən Odur!
29 Manducaverunt et adoraverunt omnes pingues terræ: in conspectu eius cadent omnes qui descendunt in terram.
Bütün dünya zənginləri yeyib-doyacaq, Rəbbin hüzurunda səcdə qılacaq. Torpağa düşənlərin hamısı – Özlərini ölümdən saxlaya bilməyənlər Onun hüzurunda diz çökəcəklər.
30 Et anima mea illi vivet: et semen meum serviet ipsi.
Gələcək nəsillər Ona qulluq edəcək, Xudavənd haqqında övladlarına deyəcək;
31 Annunciabitur Domino generatio ventura: et annunciabunt cæli iustitiam eius populo qui nascetur, quem fecit Dominus.
Onun ədalətini, Onun əməllərini Gələcəkdə doğulan xalqa bildirəcək.

< Psalmorum 22 >