Psalmorum 140

1 In finem, Psalmus David. Eripe me Domine ab homine malo: a viro iniquo eripe me.

2 Qui cogitaverunt iniquitates in corde: tota die constituebant prælia.

3 Acuerunt linguas suas sicut serpentis: venenum aspidum sub labiis eorum.

4 Custodi me Domine de manu peccatoris: et ab hominibus iniquis eripe me. Qui cogitaverunt supplantare gressus meos:

5 absconderunt superbi laqueum mihi: Et funes extenderunt in laqueum: iuxta iter scandalum posuerunt mihi.

6 Dixi Domino: Deus meus es tu: exaudi Domine vocem deprecationis meæ.

7 Domine, Domine virtus salutis meæ: obumbrasti super caput meum in die belli:

8 Ne tradas me Domine a desiderio meo peccatori: cogitaverunt contra me, ne derelinquas me, ne forte exaltentur.

9 Caput circuitus eorum: labor labiorum ipsorum operiet eos.

10 Cadent super eos carbones, in ignem deiicies eos: in miseriis non subsistent.

11 Vir linguosus non dirigetur in terra: virum iniustum mala capient in interitu.

12 Cognovi quia faciet Dominus iudicium inopis: et vindictam pauperum.

13 Verumtamen iusti confitebuntur nomini tuo: et habitabunt recti cum vultu tuo.