Psalmorum 132
1 Canticum graduum. Memento Domine David, et omnis mansuetudinis eius:
Pieśń stopni. Pamiętaj, PANIE, Dawida [i] wszystkie jego utrapienia;
2 Sicut iuravit Domino, votum vovit Deo Iacob:
Jak przysiągł PANU [i] ślubował potężnemu [Bogu] Jakuba, [mówiąc]:
3 Si introiero in tabernaculum domus meæ, si ascendero in lectum strati mei:
Zaprawdę, nie wejdę do przybytku, do mego domu, i nie wstąpię na posłanie mego łoża;
4 Si dedero somnum oculis meis, et palpebris meis dormitationem:
I nie dam zasnąć swoim oczom ani drzemać swoim powiekom;
5 Et requiem temporibus meis: donec inveniam locum Domino, tabernaculum Deo Iacob.
Póki nie znajdę miejsca dla PANA, mieszkania dla potężnego [Boga] Jakuba.
6 Ecce audivimus eam in Ephrata: invenimus eam in campis silvæ.
Oto usłyszeliśmy o niej w Efrata, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
7 Introibimus in tabernaculum eius: adorabimus in loco, ubi steterunt pedes eius.
Wejdźmy do jego przybytków, oddajmy pokłon u podnóżka jego stóp.
8 Surge Domine in requiem tuam, tu et arca sanctificationis tuæ.
Powstań, PANIE, i [wejdź] do miejsca twego odpoczynku, ty i arka twojej mocy.
9 Sacerdotes tui induantur iustitiam: et sancti tui exultent.
Niech twoi kapłani ubiorą się w sprawiedliwość, a twoi święci niech się radują.
10 Propter David servum tuum, non avertas faciem Christi tui.
Ze względu na Dawida, twego sługę, nie odtrącaj oblicza twego pomazańca.
11 Iuravit Dominus David veritatem, et non frustrabitur eam: de fructu ventris tui ponam super sedem tuam.
Przysiągł PAN Dawidowi prawdę i nie wycofa się z tego: Z owocu twoich bioder posadzę na twoim tronie.
12 Si custodierint filii tui testamentum meum, et testimonia mea hæc, quæ docebo eos: Et filii eorum usque in sæculum, sedebunt super sedem tuam.
Jeśli twoi synowie będą strzegli mojego przymierza i moich świadectw, których ich nauczę, to wtedy i ich synowie aż na wieki będą siedzieli na twoim tronie.
13 Quoniam elegit Dominus Sion: elegit eam in habitationem sibi.
PAN bowiem wybrał Syjon i upodobał [go] sobie na mieszkanie:
14 Hæc requies mea in sæculum sæculi: hic habitabo, quoniam elegi eam.
To będzie mój odpoczynek aż na wieki; tu będę mieszkał, bo go sobie upodobałem.
15 Viduam eius benedicens benedicam: pauperes eius saturabo panibus.
Będę obficie błogosławił jego żywność, a jego ubogich nasycę chlebem.
16 Sacerdotes eius induam salutari: et sancti eius exultatione exultabunt.
Jego kapłanów przyodzieję zbawieniem, a jego święci będą wołać radośnie.
17 Illuc producam cornu David, paravi lucernam Christo meo.
[Tam] sprawię, że zakwitnie róg Dawida; tam zgotuję pochodnię memu pomazańcowi.
18 Inimicos eius induam confusione: super ipsum autem efflorebit sanctificatio mea.
Okryję jego nieprzyjaciół wstydem, ale nad nim rozkwitnie jego korona.
