< Psalmorum 11 >

1 In finem, Psalmus David. In Domino confido: quomodo dicitis animæ meæ: Transmigra in montem sicut passer?
[For the Chief Musician. By David.] In Jehovah, I take refuge. How can you say to my soul, "Flee as a bird to your mountain."
2 Quoniam ecce peccatores intenderunt arcum, paraverunt sagittas suas in pharetra, ut sagittent in obscuro rectos corde.
For, look, the wicked bend their bows. They set their arrows on the strings, that they may shoot in darkness at the upright in heart.
3 Quoniam quæ perfecisti, destruxerunt: iustus autem quid fecit?
If the foundations are destroyed, what can the righteous do?
4 Dominus in templo sancto suo, Dominus in cælo sedes eius: Oculi eius in pauperem respiciunt: palpebræ eius interrogant filios hominum.
Jehovah is in his holy temple. Jehovah is on his throne in heaven. His eyes look upon the poor. His eyes examine the descendants of Adam.
5 Dominus interrogat iustum et impium: qui autem diligit iniquitatem, odit animam suam.
Jehovah examines the righteous, but the wicked and the one who loves violence his soul hates.
6 Pluet super peccatores laqueos: ignis, et sulphur, et spiritus procellarum pars calicis eorum.
On the wicked he will rain blazing coals; fire, sulfur, and scorching wind shall be the portion of their cup.
7 Quoniam iustus Dominus et iustitias dilexit: æquitatem vidit vultus eius.
For Jehovah is righteous. He loves righteousness. The upright shall see his face.

< Psalmorum 11 >