Psalmorum 108

1 Canticum Psalmi ipsi David. Paratum cor meum Deus, paratum cor meum: cantabo, et psallam in gloria mea.

Dawid dwom. Onyankopɔn, me koma asi pi; mede me kra nyinaa bɛto wʼayeyi nnwom.

2 Exurge gloria mea, exurge psalterium, et cithara: exurgam diluculo.

Munnyan, sanku ne bɛnta! Menyan anɔpahema.

3 Confitebor tibi in populis Domine: et psallam tibi in nationibus.

Awurade, mɛkamfo wo wɔ aman mu; mɛto wo ho nnwom wɔ nnipa no mu.

4 Quia magna est super cælos misericordia tua: et usque ad nubes veritas tua:

Wʼadɔe so, ɛkorɔn sen ɔsoro; wo nokwaredi du wim.

5 Exaltare super cælos Deus, et super omnem terram gloria tua:

Onyankopɔn, ɛsɛ sɛ wɔma wo so tra ɔsoro, na ama wʼanuonyam aba asase nyinaa so.

6 ut liberentur dilecti tui. Salvum fac dextera tua, et exaudi me:

Fa wo nsa nifa gye yɛn na boa yɛn, na ama wɔn a wodɔ wɔn no anya nkwa.

7 Deus locutus est in sancto suo: Exultabo, et dividam Sichimam, et convallem tabernaculorum dimetiar.

Onyankopɔn akasa afi ne kronkronbea se, “Nkonim mu na mɛkyɛ Sekem mu na masusuw Sukot Bon.

8 Meus est Galaad, et meus est Manasses: et Ephraim susceptio capitis mei. Iuda rex meus:

Gilead yɛ me de; Manase nso saa ara; Efraim yɛ me dade kyɛw, Yuda yɛ mʼahempema.

9 Moab lebes spei meæ. In Idumæam extendam calceamentum meum: mihi alienigenæ amici facti sunt.

Moab yɛ me guasɛn, Edom so na metow me mpaboa gu; na meteɛ mu nkonimdi so gu Filistifo so.”

10 Quis deducet me in civitatem munitam? quis deducet me usque in Idumæam?

Hena na ɔde me bɛkɔ kuropɔn a wɔabɔ ho ban no mu? Hena na obedi mʼanim akɔ Edom?

11 Nonne tu Deus, qui repulisti nos, et non exibis Deus in virtutibus nostris?

Onyankopɔn, ɛnyɛ wo na woapo yɛn na wo ne yɛn asraafo nkɔ ɔsa bio ana?

12 Da nobis auxilium de tribulatione: quia vana salus hominis.

Boa yɛn tia ɔtamfo no, na ɔdesani mmoa nka hwee.

13 In Deo faciemus virtutem: et ipse ad nihilum deducet inimicos nostros.

Onyankopɔn wɔ yɛn afa yi, yebedi nkonim, na obetiatia yɛn atamfo so. Wɔde ma dwonkyerɛfo no.