Psalmorum 107
1 Alleluia. Confitemini Domino quoniam bonus: quoniam in sæculum misericordia eius.
Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
2 Dicant qui redempti sunt a Domino, quos redemit de manu inimici: et de regionibus congregavit eos:
So segjer Herrens utløyste, som han hev løyst ut or naudi,
3 A solis ortu, et occasu: ab Aquilone, et mari.
som han hev sanka i hop frå landi, frå aust og frå vest, frå nord og frå havet.
4 Erraverunt in solitudine in inaquoso: viam civitatis habitaculi non invenerunt,
Dei for vilt i øydemarki, i vegløysa, dei fann ingen by til å bu i.
5 Esurientes, et sitientes: anima eorum in ipsis defecit.
Hungrige og tyrste var dei, deira sjæl vanmegtast i deim.
6 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum eripuit eos.
Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor fria han deim ut,
7 Et deduxit eos in viam rectam: ut irent in civitatem habitationis.
og han førde deim på rett veg, so dei gjekk til ein by dei kunde bu i.
8 Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni,
9 Quia satiavit animam inanem: et animam esurientem satiavit bonis.
for han metta den tyrste sjæl, og den hungrige sjæl fyllte han med godt.
10 Sedentes in tenebris, et umbra mortis: vinctos in mendicitate, et ferro.
Dei sat i myrker og daudeskugge, bundne i stakarsdom og jarn,
11 Quia exacerbaverunt eloquia Dei: et consilium Altissimi irritaverunt.
av di dei hadde tråssa mot Guds ord og vanvyrdt råderne frå den Høgste.
12 Et humiliatum est in laboribus cor eorum: infirmati sunt, nec fuit qui adiuvaret.
Og han bøygde deira hjarto med liding, dei snåva, og der var ingen hjelpar.
13 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum liberavit eos.
Då ropa dei til Herren i si naud, frå deira trengslor frelste han deim.
14 Et eduxit eos de tenebris, et umbra mortis: et vincula eorum dirupit.
Han førde deim ut or myrker og daudeskugge, og deira band reiv han sund.
15 Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni;
16 Quia contrivit portas æreas: et vectes ferreos confregit.
for han krasa koparportar og hogg sund jarnbommar.
17 Suscepit eos de via iniquitatis eorum: propter iniustitias enim suas humiliati sunt.
Dårar var dei for sin brotsveg, og for sine misgjerningar vart dei plåga.
18 Omnem escam abominata est anima eorum: et appropinquaverunt usque ad portas mortis.
Deira sjæl vart leid av all mat, og dei kom nær til daudens portar.
19 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum liberavit eos.
Då ropa dei til Herren i si naud; frå deira trengslor frelste han deim.
20 Misit verbum suum, et sanavit eos: et eripuit eos de interitionibus eorum.
Han sende sitt ord og lækte deim og berga deim frå deira graver.
21 Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
22 Et sacrificent sacrificium laudis: et annuncient opera eius in exultatione.
og ofra takkoffer og fortelja um hans verk med fagnad.
23 Qui descendunt mare in navibus, facientes operationem in aquis multis.
Dei som for ut på havet med skip, og som dreiv handel på dei store vatni,
24 Ipsi viderunt opera Domini, et mirabilia eius in profundo.
dei såg Herrens gjerningar og hans underverk på djupet.
25 Dixit, et stetit spiritus procellæ: et exaltati sunt fluctus eius.
Han tala og let det koma ein stormvind, og denne reiste havsens bylgjor.
26 Ascendunt usque ad cælos, et descendunt usque ad abyssos: anima eorum in malis tabescebat.
Dei for upp imot himmelen, dei for ned i djupi, deira sjæl miste modet i ulukka.
27 Turbati sunt, et moti sunt sicut ebrius: et omnis sapientia eorum devorata est.
Dei raga og tumla som drukne, og all deira visdom vart til inkjes.
28 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum eduxit eos.
Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor førde han deim ut.
29 Et statuit procellam eius in auram: et siluerunt fluctus eius.
Han let storm verta til stilla, og bylgjorne kringum deim tagna.
30 Et lætati sunt quia siluerunt: et deduxit eos in portum voluntatis eorum.
Og dei vart glade då dei lagde seg, og han førde deim til den hamni dei ynskte.
31 Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
32 Et exaltent eum in Ecclesia plebis: et in cathedra seniorum laudent eum.
og høglova honom i folkesamling og lovsyngja honom der dei gamle sit saman.
33 Posuit flumina in desertum: et exitus aquarum in sitim.
Han gjorde elvar til ei øydemark og vatskjeldor til eit turrlende,
34 Terram fructiferam in salsuginem, a malitia inhabitantium in ea.
fruktsamt land til ei saltheid, for deira vondskap skuld, som budde der.
35 Posuit desertum in stagna aquarum: et terram sine aqua in exitus aquarum.
Han gjorde øydemark til innsjø og turrlende til vatskjeldor.
36 Et collocavit illic esurientes: et constituerunt civitatem habitationis.
Og han let hungrige bu der, og dei bygde ein by til å bu i.
37 Et seminaverunt agros, et plantaverunt vineas: et fecerunt fructum nativitatis.
Og dei sådde åkrar og planta vinhagar, og dei fekk grøda til å hausta.
38 Et benedixit eis, et multiplicati sunt nimis: et iumenta eorum non minoravit.
Og han velsigna deim, og dei auka mykje, og av fe gav han deim ikkje lite.
39 Et pauci facti sunt: et vexati sunt a tribulatione malorum, et dolore.
So minka dei att og vart nedbøygde av trykk og trengsla og sorg.
40 Effusa est contemptio super principes: et errare fecit eos in invio, et non in via.
Han som renner ut vanvyrdnad yver hovdingar og let deim villast i veglaus øydemark,
41 Et adiuvit pauperem de inopia: et posuit sicut oves familias.
han lyfte upp den fatige or vesaldomen og auka ætterne som ei hjord.
42 Videbunt recti, et lætabuntur: et omnis iniquitas oppilabit os suum.
Dei ærlege ser det og gled seg, og all vondskap let att sin munn.
43 Quis sapiens et custodiet hæc? et intelliget misericordias Domini?
Den som er vis, han gjeve gaum etter dette, og dei må merke Herrens nådegjerningar.
