Psalmorum 104
1 Ipsi David. Benedic anima mea Domino: Domine Deus meus magnificatus es vehementer. Confessionem, et decorem induisti:
Misaora an’ i Jehovah, ry fanahiko. Jehovah Andriamanitro ô, lehibe indrindra Hianao, Famirapiratana sy voninahitra no fitafinao,
2 amictus lumine sicut vestimento: Extendens cælum sicut pellem:
Mitafy ny mazava tahaka ny lamba Izy Ary mamelatra ny lanitra tahaka ny lay,
3 qui tegis aquis superiora eius. Qui ponis nubem ascensum tuum: qui ambulas super pennas ventorum.
Ary mametraka ny rairain-drihan’ ny tranony amin’ ny rano, Sady manao ny rahona matevina ho kalesiny ka mandeha amin’ ny elatry ny rivotra,
4 Qui facis angelos tuos, spiritus: et ministros tuos ignem urentem.
Ary manao ny rivotra ho irany Sy ny lelafo ho mpanompony.
5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam: non inclinabitur in sæculum sæculi.
Nanorina ny tany tambonin’ ny fanorenany Izy, Mba tsy hihetseha-ny mandrakizay doria.
6 Abyssus, sicut vestimentum, amictus eius: super montes stabunt aquæ.
Ny rano lalina no nasaronao azy tahaka ny lamba; Nandifotra ny tendrombohitra aza ireny.
7 Ab increpatione tua fugient: a voce tonitrui tui formidabunt.
Noho ny teny mafy nataonao dia nandositra ny tendrombohitra, Noho ny feon’ ny kotrokoranao dia nirifatra izy
8 Ascendunt montes: et descendunt campi in locum, quem fundasti eis.
Nisondrotra ny tendrombohitra, nietry ny lohasaha ho any amin’ izay namboarinao hitoerany.
9 Terminum posuisti, quem non transgredientur: neque convertentur operire terram.
Efa nasianao fetra tsy hihoarany izy Mba tsy hiverina hanarona ny tany.
10 Qui emittis fontes in convallibus: inter medium montium pertransibunt aquæ.
Mampandeha loharano eny amin’ ny lohasaha Izy; Eny anelanelan’ ny tendrombohitra no alehan’ ireny,
11 Potabunt omnes bestiæ agri: expectabunt onagri in siti sua.
Ka isotroan’ ny bibi-dia rehetra, Sy analan’ ny boriki-dia ny hetahetany;
12 Super ea volucres cæli habitabunt: de medio petrarum dabunt voces.
Eo amboniny no itoeran’ ny voro-manidina; Ary eo amin’ ny ran-tsan-kazo no anenoany.
13 Rigans montes de superioribus suis: de fructu operum tuorum satiabitur terra:
Manondra-drano ny tendrombohitra avy amin’ ny tranony ambony Izy; Ny vokatry ny asanao no mahavoky ny tany.
14 Producens fœnum iumentis, et herbam servituti hominum: Ut educas panem de terra:
Mampaniry ahitra ho an’ ny biby fiompy Izy Sy anana hahasoa ny olona. Ary mamoaka hanina avy amin’ ny tany.
15 et vinum lætificet cor hominis: Ut exhilaret faciem in oleo: et panis cor hominis confirmet.
Ary divay izay mampifaly ny olona, ka mampinendonendo ny tavany mihoatra noho ny diloilo, Ary mofo hanohanana ny ain’ ny olona.
16 Saturabuntur ligna campi, et cedri Libani, quas plantavit:
Voky ny hazon’ i Jehovah, Dia ny sederan’ i Libanona, izay namboleny;
17 illic passeres nidificabunt. Herodii domus dux est eorum:
Izay anaovan’ ny voron-kely ny akaniny; Ary ny vano, dia ao amin’ ny kypreso no anaovany ny tranony.
18 montes excelsi cervis: petra refugium herinaciis.
Ny tendrombohitra avo dia ho an’ ny osi-dia; Ny harambato no fiarovana ho an’ ny hyraka.
19 Fecit lunam in tempora: sol cognovit occasum suum.
Nanao ny volana ho fotoana Izy, Ary ny masoandro mahalala ny filentehany.
20 Posuisti tenebras, et facta est nox: in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ.
Mahatonga aizina Hianao, dia tonga ny alina, Ka mivezivezy ny biby rehetra any an’ ala;
21 Catuli leonum rugientes, ut rapiant, et quærant a Deo escam sibi.
Ny liona tanora mierona maniry toha Ka mitady ny haniny avy amin’ Andriamanitra.
22 Ortus est sol, et congregati sunt: et in cubilibus suis collocabuntur.
Miposaka ny masoandro, dia miverina ireny, Ary ao an-davany no amitsahany.
23 Exibit homo ad opus suum: et ad operationem suam usque ad vesperum.
Fa ny olona kosa mivoaka ho any amin’ ny taozavany, Sy ny asany mandra-paharivan’ ny andro.
24 Quam magnificata sunt opera tua Domine! omnia in sapientia fecisti: impleta est terra possessione tua.
Endrey ny hamaroan’ ny asanao, Jehovah ô! Fahendrena no nanaovanao azy rehetra; Henika ny zavatra nataonao ny tany.
25 Hoc mare magnum, et spatiosum manibus: illic reptilia, quorum non est numerus. Animalia pusilla cum magnis:
Indro ny ranomasina sady lehibe no malalaka, Any no misy zava-mihetsiketsika tsy tambo isaina, Dia zava-miaina, na kely na lehibe.
26 illic naves pertransibunt. Draco iste, quem formasti ad illudendum ei:
Any no alehan’ ny sambo Sy ny trozona, izay noforoninao hilaolao any.
27 omnia a te expectant ut des illis escam in tempore.
Ireo rehetra ireo miandry Anao, Mba homenao ny haniny amin’ ny fotoany.
28 Dante te illis, colligent: aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.
Manome Hianao, dia manangona izy; Manokatra ny tananao Hianao, dia voky ny soa izy;
29 Avertente autem te faciem, turbabuntur: auferes spiritum eorum, et deficient, et in pulverem suum revertentur.
Manafina ny tavanao Hianao, dia raiki-tahotra izy; Alainao indray ny ainy, dia maty izy Ka mody any amin’ ny vovoka nanalana azy,
30 Emittes Spiritum tuum, et creabuntur: et renovabis faciem terræ.
Maniraka ny Fanahinao Hianao, dia ary izy, Ary manavao ny tarehin’ ny tany Hianao.
31 Sit gloria Domini in sæculum: lætabitur Dominus in operibus suis:
Ho mandrakizay anie ny voninahitr’ i Jehovah; Aoka Jehovah hifaly amin’ ny asany.
32 Qui respicit terram, et facit eam tremere: qui tangit montes, et fumigant.
Jereny ny tany, dia mihorohoro; Tendren’ ny tànany ny tendrombohitra, dia midonaka.
33 Cantabo Domino in vita mea: psallam Deo meo quamdiu sum.
Hihira ho an’ i Jehovah aho, raha mbola velona koa; Hankalaza an’ Andriamanitro aho, raha mbola miaina.
34 Iucundum sit ei eloquium meum: ego vero delectabor in Domino.
Ho maminy anie ny fisainako Azy; Izaho no hifaly amin’ i Jehovah.
35 Deficiant peccatores a terra, et iniqui ita ut non sint: benedic anima mea Domino.
Ho lany ringana tsy ho etỳ amin’ ny tany ny mpanota, Ary ny ratsy fanahy tsy ho etỳ intsony. Misaora an’ i Jehovah, ry fanahiko. Haleloia.
