Psalmorum 102
1 Oratio pauperis, cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam. Domine exaudi orationem meam: et clamor meus ad te veniat.
Koute lapriyè mwen, O SENYÈ! Epi kite kri sekou mwen rive bò kote Ou.
2 Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam. In quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
Pa kache figi Ou sou mwen nan jou gwo twoub mwen an; Panche zòrèy Ou bò kote m. Nan jou ke m rele Ou a, reponn mwen vit.
3 Quia defecerunt sicut fumus dies mei: et ossa mea sicut cremium aruerunt.
Paske jou m yo te manje nèt nan lafimen, e zo m te chofe tankou yon chemine.
4 Percussus sum ut fœnum, et aruit cor meum: quia oblitus sum comedere panem meum.
Kè m fin frape tankou zèb. Li fennen nèt. Anverite, mwen bliye manje pen mwen.
5 A voce gemitus mei adhæsit os meum carni meæ.
Akoz gwo bri kri mwen yo, zo m yo kole sou chè m.
6 Similis factus sum pellicano solitudinis: factus sum sicut nycticorax in domicilio.
Mwen sanble ak yon grangozye nan dezè. Mwen tankou yon frize nan gran savann.
7 Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
Mwen kouche zye tou louvri. Mwen tankou yon zwazo izole sou twati kay la.
8 Tota die exprobrabant mihi inimici mei: et qui laudabant me adversum me iurabant.
Lènmi m yo repwoche m tout lajounen. (Sila) ki moke m yo sèvi ak non mwen kon madichon.
9 Quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam.
Paske mwen te manje sann kon pen e mele bwason m ak dlo zye m,
10 A facie iræ et indignationis tuæ: quia elevans allisisti me.
akoz endiyasyon avèk kòlè Ou. Ou te leve m wo e te jete m lwen.
11 Dies mei sicut umbra declinaverunt: et ego sicut fœnum arui.
Jou m yo tankou yon lonbraj ki vin long. Mwen vin fennen tankou zèb.
12 Tu autem Domine in æternum permanes: et memoriale tuum in generationem et generationem.
Men Ou menm, O SENYÈ, Ou dire jis pou tout tan E non Ou jis a tout jenerasyon yo.
13 Tu exurgens misereberis Sion: quia tempus miserendi eius, quia venit tempus.
Ou va leve pou fè pitye sou Sion, paske se lè pou fè li gras. Lè apwente a fin rive l.
14 Quoniam placuerunt servis tuis lapides eius: et terræ eius miserebuntur.
Anverite, sèvitè Ou yo twouve plezi nan wòch li yo. Yo plen tristès akoz pousyè li.
15 Et timebunt Gentes nomen tuum Domine, et omnes reges terræ gloriam tuam.
Pou sa, nasyon yo va krent non SENYÈ a, e tout wa latè yo va krent glwa Ou.
16 Quia ædificavit Dominus Sion: et videbitur in gloria sua.
Paske se SENYÈ a ki te ranfòse Sion. Li te parèt nan glwa Li.
17 Respexit in orationem humilium: et non sprevit precem eorum.
Li te prete atansyon a lapriyè malere yo, e pa t meprize priyè yo.
18 Scribantur hæc in generatione altera: et populus, qui creabitur, laudabit Dominum:
Sa va ekri pou jenerasyon k ap vini an. Pou yon pèp ki poko kreye kapab bay lwanj a SENYÈ a.
19 Quia prospexit de excelso sancto suo: Dominus de cælo in terram aspexit:
Li te gade anba soti nan wotè sen Li an. Soti nan syèl la, SENYÈ a te veye sou latè,
20 Ut audiret gemitus compeditorum: ut solveret filios interemptorum:
pou tande vwa plenyen a prizonye a, pou mete an libète (sila) ki te kondane a lanmò yo,
21 Ut annuncient in Sion nomen Domini: et laudem eius in Ierusalem.
Pou lezòm ta kab pale sou non SENYÈ a nan Sion, e bay lwanj Li nan Jérusalem,
22 In conveniendo populos in unum, et reges ut serviant Domino.
pandan pèp yo rasanble ansanm ak wayòm yo, pou sèvi SENYÈ a.
23 Respondit ei in via virtutis suæ: Paucitatem dierum meorum nuncia mihi.
Li fin febli fòs mwen nan chemen an. Li rakousi nonb de jou mwen yo.
24 Ne revoces me in dimidio dierum meorum: in generationem et generationem anni tui.
Mwen te di: “O Bondye mwen an, pa rache m nan mitan jou mwen yo. Ane pa Ou yo dire pandan tout jenerasyon yo.
25 Initio tu Domine terram fundasti: et opera manuum tuarum sunt cæli.
Depi tan ansyen yo, Ou te fonde latè, e syèl yo se zèv lamen Ou yo.
26 Ipsi peribunt, tu autem permanes: et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur:
Malgre yo peri, Ou menm va rete toujou. Wi, tout bagay nan yo va vin epwize tankou yon vètman. Tankou rad, Ou va chanje yo, e yo va chanje.
27 tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
Men Ou menm, se menm jan an Ou ye. Ane pa Ou yo p ap janm fini.
28 Filii servorum tuorum habitabunt: et semen eorum in sæculum dirigetur.
Pitit a sèvitè Ou yo va kontinye, e desandan pa yo va etabli devan Ou.”
