Psalmorum 102
1 Oratio pauperis, cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam. Domine exaudi orationem meam: et clamor meus ad te veniat.
Kasakkung: panuekhoeh Oe BAWIPA ka ratoumnae na thai pouh awh. Ka kanae hai nang koe phat naseh.
2 Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam. In quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
Ka rucat navah kai koe na minhmai na hrawk pouh hanh. Kai koe lah na hnâpakeng nateh, na kaw toteh karanglah na pato haw.
3 Quia defecerunt sicut fumus dies mei: et ossa mea sicut cremium aruerunt.
Bangkongtetpawiteh, kaie hninnaw teh hmaikhu patetlah a kahma han. Ka hrunaw hah hmaito patetlah a kak.
4 Percussus sum ut fœnum, et aruit cor meum: quia oblitus sum comedere panem meum.
Ka lungthin teh phokahring patetlah, hem lah ao teh a kamyai. Rawca ca hane hai ouk ka pahnim.
5 A voce gemitus mei adhæsit os meum carni meæ.
Ka cingounae dawkvah, ka hru hoi ka vuen khik kâbet.
6 Similis factus sum pellicano solitudinis: factus sum sicut nycticorax in domicilio.
Kahrawng e tavaca patetlah ka o teh, ka rawk tangcoung e kho dawk e bukbu patetlah ka o.
7 Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
Ka i nah ka mitmasip thai hoeh, lemphu vah amadueng kaawm e mongmang va patetlah ka o.
8 Tota die exprobrabant mihi inimici mei: et qui laudabant me adversum me iurabant.
Ka tarannaw ni kanîruirui na pathoe awh. Kaie avanglah na ka pacekpahlek e naw ni kai hah bangnuenae lah thoe na bo awh.
9 Quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam.
Bangtelah tetpawiteh, hraba hah rawca lah ka khan teh, ka nei hane tui hai mitphi hoi a kâkalawt.
10 A facie iræ et indignationis tuæ: quia elevans allisisti me.
Na lungkhueknae kecu dawk, na tawm teh na tâkhawng.
11 Dies mei sicut umbra declinaverunt: et ego sicut fœnum arui.
Kaie hninnaw teh kanîka patetlah ao teh, phokahring patetlah a kamyai.
12 Tu autem Domine in æternum permanes: et memoriale tuum in generationem et generationem.
Hatei, Oe BAWIPA, nang teh a yungyoe na kangning. Na min pahnimhoehnae teh se pueng dawk a kangning.
13 Tu exurgens misereberis Sion: quia tempus miserendi eius, quia venit tempus.
Na thaw vaiteh, Zion na lungma han, Zion kho rungngang nahane tueng, atueng khoe e teh a pha toe.
14 Quoniam placuerunt servis tuis lapides eius: et terræ eius miserebuntur.
Na sannaw teh talungnaw dawk a konawm awh teh, hraba totouh a doun awh.
15 Et timebunt Gentes nomen tuum Domine, et omnes reges terræ gloriam tuam.
Miphunlouknaw ni BAWIPA min teh a taki awh han. Talaivan e siangpahrang pueng ni na bawilennae hah a taki awh han.
16 Quia ædificavit Dominus Sion: et videbitur in gloria sua.
BAWIPA ni Zion kho kangdue sak teh a bawilennae lahoi a kamnue sak.
17 Respexit in orationem humilium: et non sprevit precem eorum.
Kavoutnaw e ratoumnae na thai pouh vaiteh, a kâheinae teh noutna laipalah na awm hoeh.
18 Scribantur hæc in generatione altera: et populus, qui creabitur, laudabit Dominum:
Hetheh, kaawm hane se hanelah thut lah ao teh kaawm hane tamimaya ni BAWIPA teh a pholen awh han.
19 Quia prospexit de excelso sancto suo: Dominus de cælo in terram aspexit:
Thongkabawtnaw kâhram lawk thai hane hoi a due han toe telah pouk e naw hlout sak hane hoi,
20 Ut audiret gemitus compeditorum: ut solveret filios interemptorum:
Zion hoi BAWIPA min pâpho hane hoi Jerusalem hoi ama pholen hanelah,
21 Ut annuncient in Sion nomen Domini: et laudem eius in Ierusalem.
BAWIPA thaw tawk hanlah tami pueng hoi ram pueng hmuen touh koe kamkhueng awh toteh,
22 In conveniendo populos in unum, et reges ut serviant Domino.
a rasangnae hmuen kathoung koehoi a khet navah, BAWIPA ni talai heh kalvan hoi a khet.
23 Respondit ei in via virtutis suæ: Paucitatem dierum meorum nuncia mihi.
Lamthung dawk ka thaonae a youn teh, kanî hah a duem sak teh,
24 Ne revoces me in dimidio dierum meorum: in generationem et generationem anni tui.
Oe ka Cathut, ka hringyung na lat pouh hanh telah ka ti. Nange na kum teh se pueng hane doeh telah ka ti.
25 Initio tu Domine terram fundasti: et opera manuum tuarum sunt cæli.
Nang ni ahmaloe hoi talai heh na kangdue sak toe. Kalvannaw hah na kut sak doeh.
26 Ipsi peribunt, tu autem permanes: et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur:
Hotnaw teh rawknae koe ka phat nakunghai, nang teh a yungyoe na kangning. Hotnaw pueng teh, khohna patetlah ka pawn han. Khohna kâthung patetlah na thung vaiteh kâhleng awh nakunghai,
27 tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
nang teh kâhlengnae awm hoeh. Na kum hai bawnae awm hoeh.
28 Filii servorum tuorum habitabunt: et semen eorum in sæculum dirigetur.
Na sannaw e ca catounnaw teh, kangning awh vaiteh, catounnaw hai na hmalah caksak lah ao han.
