< Proverbiorum 9 >
1 Sapientia ædificavit sibi domum, excidit columnas septem.
Chihna kiti hin a-in akisahdoh in, khompi sagi jen atungdoh tan ahi.
2 Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
Chihna kiti hin, neh le chah ding gancha phabep akitha jin, lengpi twi jong lhumkeijin ahel-in, chule chihna kiti hin an-nehna ding dokhang jeng jong atungdoh tan ahi.
3 Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem, et ad mœnia civitatis:
Munsang laija kon'in khopi sung mihoa kon chun, mikou din asohte asol in ahi.
4 Si quis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
Koi hileh milham a um jouse, “Kakom'a hung hen,” tin akousah in ahi. Chule koi hileh alungthim bei tapou chu, kou-un, ati.
5 Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
“Hung un, kaneh ding khel in neuvin, kadon ding khel in lengpitwi don un.
6 Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiæ.
Milham in um hih un, giltah in hetkhenna neijin hinkho mang un,” ati.
7 Qui erudit derisorem, ipse iniuriam sibi facit: et qui arguit impium, sibi maculam generat.
Mi munem'a noisea, adih bolsah teiding gopan jong kisuh khahna aneilo-bep ahi.
8 Noli arguere derisorem, ne oderit te. Argue sapientem, et diliget te.
Hijeh chun mi munem pum-a adih bolsah teiding go-hih in, ajeh chu nahin mudalo thei ahi. Hinlah miching chu hil lechun nangailua pang jo-ding ahi.
9 Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia. Doce iustum, et festinabit accipere.
Miching chu nahil chan'a ching cheh cheh ding, hibang chun mikitah jong nahil chan'a ching cheh ding ahi.
10 Principium sapientiæ timor Domini: et scientia sanctorum, prudentia.
Yahweh Pakai ginna hi chihna bulpi ahin, mithengpa hetna nei chan chun giltah'a thu ahetdoh ahi.
11 Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitæ.
Ajeh chu keima jal'a na hinkho sao chom ding, na hinkho sunga nakum jong kibe tei ding ahi.
12 Si sapiens fueris, tibimetipsi eris: si autem illusor, solus portabis malum.
Na chihna chu nangma goh-keuseh ding ahin, midang noisena nanei le mona chu na changseh a nakipoh ding ahi.
13 Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
Numei ngol kiti chu akam tam in, amanu chu pannabei le jum helou ahi.
14 sedit in foribus domus suæ super sellam in excelso urbis loco,
Amanu chu a-in kot phunga atoujin, kholai jenga jong mundoh lai a bou atoujin ahi.
15 ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
Amanun mi ama kincheh a kisalel akom'a hung kijot hochu “akou jin,”
16 Qui est parvulus, declinet ad me. Et vecordi locuta est:
Chule milham ho koma chun kakom'a hung un tin, akouvin, lungthim beija um jouse tin akoujin ahi.
17 Aquæ furtivæ dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
“Aguh'a kidon twi hi alhum in, aguh a kineji changlhah jong lungkim umtah ahi,” ati.
18 Et ignoravit quod ibi sint gigantes, et in profundis inferni convivæ eius. (Sheol )
Hinlah golhangpa chun hiche mun hi thina ahi ti, aheji pon, numeinu insunga lhung jinhon jong noimi-gam mithi kholna'a lhalut ahilam-u, akihet phahji tapouve. (Sheol )