< Proverbiorum 6 >

1 Fili mi, si spoponderis pro amico tuo, defixisti apud extraneum manum tuam,
Anak ko, kung ikaw ay naging mananagot sa iyong kapuwa, kung iyong ikinamay ang iyong kamay sa di kilala,
2 illaqueatus es verbis oris tui, et captus propriis sermonibus.
Ikaw ay nasilo ng mga salita ng iyong bibig, ikaw ay nahuli ng mga salita ng iyong bibig.
3 Fac ergo quod dico fili mi, et temetipsum libera: quia incidisti in manum proximi tui. Discurre, festina, suscita amicum tuum:
Gawin mo ito ngayon, anak ko, at lumigtas ka, yamang ikaw ay nahulog sa kamay ng iyong kapuwa: yumaon ka, magpakababa ka, at mangayupapa ka sa iyong kapuwa.
4 ne dederis somnum oculis tuis, nec dormitent palpebræ tuæ.
Huwag mong bigyan ng tulog ang iyong mga mata. O magpaidlip man sa iyong mga talukap-mata.
5 Eruere quasi damula de manu, et quasi avis de manu aucupis.
Lumigtas ka na parang usa sa kamay ng mangangaso, at parang ibon sa kamay ng mamimitag.
6 Vade ad formicam o piger, et considera vias eius, et disce sapientiam:
Pumaroon ka sa langgam, ikaw na tamad; masdan mo ang kaniyang mga lakad at magpakapantas ka:
7 quæ cum non habeat ducem, nec præceptorem, nec principem,
Na bagaman walang pangulo, tagapamahala, o pinuno,
8 parat in æstate cibum sibi, et congregat in messe quod comedat.
Naghahanda ng kaniyang pagkain sa taginit, at pinipisan ang kaniyang pagkain sa pagaani.
9 Usquequo piger dormies? quando consurges e somno tuo?
Hanggang kailan matutulog ka, Oh tamad? Kailan ka babangon sa iyong pagkakatulog?
10 Paululum dormies, paululum dormitabis, paululum conseres manus ut dormias:
Kaunti pang pagkakatulog, kaunti pang pagkaidlip, kaunti pang paghahalukipkip ng mga kamay upang matulog:
11 et veniet tibi quasi viator, egestas, et pauperies quasi vir armatus. Si vero impiger fueris, veniet ut fons messis tua, et egestas longe fugiet a te.
Sa gayo'y ang iyong karalitaan ay darating na parang magnanakaw, at ang iyong kasalatan na parang lalaking may sandata.
12 Homo apostata, vir inutilis, graditur ore perverso,
Taong walang kabuluhan, taong masama, ay siya na lumalakad na may masamang bibig;
13 annuit oculis, terit pede, digito loquitur,
Na kumikindat ng kaniyang mga mata, na nagsasalita ng kaniyang mga paa, na nagsasalita ng kaniyang mga daliri;
14 pravo corde machinatur malum, et omni tempore iurgia seminat.
Pagdaraya ay nasa kaniyang puso, siya'y laging kumakatha ng kasamaan; siya'y naghahasik ng pagtatalo.
15 Huic extemplo veniet perditio sua, et subito conteretur, nec habebit ultra medicinam.
Kaya't darating na bigla ang kaniyang kasakunaan; sa kabiglaanan ay mababasag siya, at walang kagamutan.
16 Sex sunt, quæ odit Dominus, et septimum detestatur anima eius:
May anim na bagay na ipinagtatanim ng Panginoon; Oo, pito na mga kasuklamsuklam sa kaniya:
17 Oculos sublimes, linguam mendacem, manus effundentes innoxium sanguinem,
Mga palalong mata, sinungaling na dila, at mga kamay na nagbububo ng walang salang dugo;
18 cor machinans cogitationes pessimas, pedes veloces ad currendum in malum,
Puso na kumakatha ng mga masamang akala, mga paa na matulin sa pagtakbo sa kasamaan;
19 proferentem mendacia testem fallacem, et eum, qui seminat inter fratres discordias.
Sinungaling na saksi na nagsasalita ng kabulaanan, at ang naghahasik ng pagtatalo sa gitna ng magkakapatid.
20 Conserva fili mi præcepta patris tui, et ne dimittas legem matris tuæ.
Anak ko, ingatan mo ang utos ng iyong ama, at huwag mong kalimutan ang kautusan ng iyong ina:
21 Liga ea in corde tuo iugiter, et circumda gutturi tuo.
Ikintal mong lagi sa iyong puso, itali mo sa iyong leeg.
22 Cum ambulaveris, gradiantur tecum: cum dormieris, custodiant te, et evigilans loquere cum eis.
Pagka ikaw ay lumalakad, papatnubay sa iyo; pagka ikaw ay natutulog, babantay sa iyo; at pagka ikaw ay gumigising, makikipagusap sa iyo.
23 Quia mandatum lucerna est, et lex lux, et via vitæ increpatio disciplinæ:
Sapagka't ang utos ay tanglaw; at ang kautusan ay liwanag; at ang mga saway na turo ay daan ng buhay:
24 ut custodiant te a muliere mala, et a blanda lingua extraneæ.
Upang ingatan ka sa masamang babae, Sa tabil ng dila ng di kilala.
25 Non concupiscat pulchritudinem eius cor tuum, nec capiaris nutibus illius:
Huwag mong pitahin ang kaniyang kagandahan sa iyong puso; at huwag ka mang hulihin niya ng kaniyang mga talukap-mata.
26 pretium enim scorti vix est unius panis: mulier autem viri pretiosam animam capit.
Sapagka't dahil sa isang masamang babae ay walang naiiwan sa lalake kundi isang putol na tinapay: at hinuhuli ng mangangalunya ang mahalagang buhay.
27 Numquid potest homo abscondere ignem in sinu suo, ut vestimenta illius non ardeant?
Makakukuha ba ng apoy ang tao sa kaniyang sinapupunan, at hindi masusunog ang kaniyang mga suot?
28 aut ambulare super prunas, ut non comburantur plantæ eius?
O makalalakad ba ang sinoman sa mga mainit na baga, at ang kaniyang mga paa ay hindi mapapaso?
29 sic qui ingreditur ad mulierem proximi sui, non erit mundus cum tetigerit eam.
Gayon ang sumisiping sa asawa ng kaniyang kapuwa; sinomang humipo ay hindi maaaring di parusahan.
30 Non grandis est culpa, cum quis furatus fuerit: furatur enim ut esurientem impleat animam:
Hindi hinahamak ng mga tao ang magnanakaw kung siya'y nagnanakaw, upang busugin siya pagka siya'y gutom:
31 deprehensus quoque reddet septuplum, et omnem substantiam domus suæ tradet.
Nguni't kung siya'y masumpungan, isasauli niyang makapito; kaniyang ibibigay ang lahat na laman ng kaniyang bahay.
32 Qui autem adulter est, propter cordis inopiam perdet animam suam:
Siyang nagkakamit ng pangangalunya sa isang babae ay walang bait: ang gumagawa niyaon ay nagpapahamak sa kaniyang sariling kaluluwa.
33 turpitudinem et ignominiam congregat sibi, et opprobrium illius non delebitur.
Mga sugat at kasiraang puri ang tatamuhin niya; at ang kaniyang kapintasan ay hindi mapapawi.
34 Quia zelus et furor viri non parcet in die vindictæ,
Sapagka't ang paninibugho ay pagiinit ng tao; at hindi siya magpapatawad sa kaarawan ng panghihiganti.
35 nec acquiescet cuiusquam precibus, nec suscipiet pro redemptione dona plurima.
Hindi niya pakukundanganan ang anomang tubos; ni magpapahinga man siyang tuwa, bagaman ikaw ay magbigay ng maraming suhol.

< Proverbiorum 6 >