Proverbiorum 4
1 Audite filii disciplinam patris, et attendite ut sciatis prudentiam.
Çocuklarım, babanızın uyarılarına kulak verin. Dikkat edin ki anlayışlı olasınız.
2 Donum bonum tribuam vobis, legem meam ne derelinquatis.
Çünkü size iyi ders veriyorum, Ayrılmayın öğrettiğimden.
3 Nam et ego filius fui patris mei, tenellus, et unigenitus coram matre mea:
Ben bir çocukken babamın evinde, Annemin körpecik tek yavrusuyken,
4 et docebat me, atque dicebat: Suscipiat verba mea cor tuum, custodi præcepta mea, et vives.
Babam bana şunu öğretti: “Söylediklerime yürekten sarıl, Buyruklarımı yerine getir ki yaşayasın.
5 Posside sapientiam, posside prudentiam: ne obliviscaris, neque declines a verbis oris mei.
Bilgeliği ve aklı sahiplen, Söylediklerimi unutma, onlardan sapma.
6 Ne dimittas eam, et custodiet te: dilige eam, et conservabit te.
Bilgelikten ayrılma, o seni korur. Sev onu, seni gözetir.
7 Principium sapientiæ, posside sapientiam, et in omni possessione tua acquire prudentiam.
Bilgeliğe ilk adım onu sahiplenmektir. Bütün servetine mal olsa da akla sahip çık.
8 Arripe illam, et exaltabit te: glorificaberis ab ea, cum eam fueris amplexatus.
Onu el üstünde tut, o da seni yüceltecek, Ona sarılırsan seni onurlandıracak.
9 Dabit capiti tuo augmenta gratiarum, et corona inclyta proteget te.
Başına zarif bir çelenk, Görkemli bir taç giydirecektir.”
10 Audi fili mi, et suscipe verba mea, ut multiplicentur tibi anni vitæ.
Dinle oğlum, sözlerimi benimse ki, Uzasın ömrün.
11 Viam sapientiæ monstrabo tibi, ducam te per semitas æquitatis:
Seni bilgelik yolunda eğitir, Doğru yollara yöneltirim.
12 quas cum ingressus fueris, non arctabuntur gressus tui, et currens non habebis offendiculum.
Ayakların takılmadan yürür, Sürçmeden koşarsın.
13 Tene disciplinam, ne dimittas eam: custodi illam, quia ipsa est vita tua.
Aldığın terbiyeye sarıl, bırakma, Onu uygula, çünkü odur yaşamın.
14 Ne delecteris in semitis impiorum, nec tibi placeat malorum via.
Kötülerin yoluna ayak basma, Yürüme alçakların yolunda,
15 Fuge ab ea, nec transeas per illam: declina, et desere eam.
O yoldan sakın, yakınından bile geçme, Yönünü değiştirip geç.
16 Non enim dormiunt nisi malefecerint: et rapitur somnus ab eis nisi supplantaverint.
Çünkü kötülük etmedikçe uyuyamaz onlar, Uykuları kaçar saptırmadıkça birilerini.
17 Comedunt panem impietatis, et vinum iniquitatis bibunt.
Yedikleri ekmek kötülük, İçtikleri şarap zorbalık ürünüdür.
18 Iustorum autem semita quasi lux splendens, procedit et crescit usque ad perfectam diem.
Oysa doğruların yolu şafak ışığı gibidir, Giderek öğle güneşinin parlaklığına erişir.
19 Via impiorum tenebrosa: nesciunt ubi corruant.
Kötülerin yoluysa zifiri karanlık gibidir, Neden tökezlediklerini bilmezler.
20 Fili mi, ausculta sermones meos, et ad eloquia mea inclina aurem tuam.
Oğlum, sözlerime dikkat et, Dediklerime kulak ver.
21 Ne recedant ab oculis tuis, custodi ea in medio cordis tui:
Aklından çıkmasın bunlar, Onları yüreğinde sakla.
22 vita enim sunt invenientibus ea, et universæ carni sanitas.
Çünkü onları bulan için yaşam, Bedeni için şifadır bunlar.
23 Omni custodia serva cor tuum, quia ex ipso vita procedit.
Her şeyden önce de yüreğini koru, Çünkü yaşam ondan kaynaklanır.
24 Remove a te os pravum, et detrahentia labia sint procul a te.
Yalan çıkmasın ağzından, Uzak tut dudaklarını sapık sözlerden.
25 Oculi tui recta videant, et palpebræ tuæ præcedant gressus tuos.
Gözlerin hep ileriye baksın, Dosdoğru önüne!
26 Dirige semitam pedibus tuis, et omnes viæ tuæ stabilientur.
Gideceğin yolu düzle, O zaman bütün işlerin sağlam olur.
27 Ne declines ad dexteram, neque ad sinistram: averte pedem tuum a malo. Vias enim, quæ a dextris sunt, novit Dominus: perversæ vero sunt quæ a sinistris sunt. Ipse autem rectos faciet cursus tuos, itinera autem tua in pace producet.
Sapma sağa sola, Ayağını kötülükten uzak tut.
