Proverbiorum 31
1 Verba Lamuelis regis. Visio, qua erudivit eum mater sua.
Төвәндикиләр, падиша Ләмуәлгә униң аниси арқилиқ вәһий билән кәлгән сөзләрдур; аниси бу сөзләрни униңға үгәткән:
2 Quid dilecte mi, quid dilecte uteri mei, quid dilecte votorum meorum?
И оғлум, и мениң амриғим, қәсәмләр билән тилигән арзулуғум, мән саңа немә дәй?
3 Ne dederis mulieribus substantiam tuam, et divitias tuas ad delendos reges.
Күч-қуввитиңни аял-хотунлар тәрипигә сәрп қилмиғин; Яки падишаларниму вәйран қилидиған ишларға берилгүчи болма!
4 Noli regibus, o Lamuel, noli regibus dare vinum: quia nullum secretum est ubi regnat ebrietas.
И Ләмуәл, шарап ичиш падишаларға лайиқ әмәс, Әмирләргиму һараққа хумар болуш ярашмас.
5 Et ne forte bibant, et obliviscantur iudiciorum, et mutent causam filiorum pauperis.
Болмиса улар шарап ичип, [муқәддәс] бәлгүлимиләрни унтуп, Бозәк бәндиләрниң һәққини астин-үстүн қиливетиши мүмкин.
6 Date siceram mœrentibus, et vinum his, qui amaro sunt animo:
Күчлүк һарақ өлгүси кәлгәнләргә, һәсрәткә чөмгәнләргә берилсун!
7 bibant, et obliviscantur egestatis suæ, et doloris sui non recordentur amplius.
Улар шарапни ичип, мискинлигини унтуп, Қайтидин дәрд-әлимини есигә кәлтүрмисун!
8 Aperi os tuum muto, et causis omnium filiorum qui pertranseunt:
Өзлири үчүн гәп қилалмайдиғанларға ағзиңни ачқин, Һалак болай дегәнләрниң дәвасидә гәп қил.
9 aperi os tuum, decerne quod iustum est, et iudica inopem et pauperem.
Сүкүт қилма, улар үчүн лилла һөкүм қил, Езилгәнләрниң вә мискинләрниң дәрдигә дәрман бол.
10 Mulierem fortem quis inveniet? procul, et de ultimis finibus pretium eius.
Пәзиләтлик аялни ким тапалайду? Униң қиммити ләәл-яқутлардинму зор ешип чүшиду.
11 Confidit in ea cor viri sui, et spoliis non indigebit.
Ериниң көңли униңға тайинип хатирҗәм туриду, У болғачқа ериниң алған олҗиси кам әмәстур!
12 Reddet ei bonum, et non malum, omnibus diebus vitæ suæ.
У өмүр бойи еригә вападар болуп яхшилиқ қилиду, Уни зиянға учратмайду.
13 Quæsivit lanam et linum, et operata est consilia manuum suarum.
У қой жуңи вә кәндир тепип, Өз қоли билән җан дәп әҗир қилиду.
14 Facta est quasi navis institoris, de longe portans panem suum.
У сода кемилиригә охшаш, [Аилини беқиштики] озуқ-түлүкләрни жирақ җайлардин тошуйду.
15 Et de nocte surrexit, deditque prædam domesticis suis, et cibaria ancillis suis.
Таң йорумаста у орнидин туриду, Аилисидикиләргә йемәклик тәйярлайду, Хизмәткар-дедәкләргә несивисини тәқсим қилиду.
16 Consideravit agrum, et emit eum: de fructu manuum suarum plantavit vineam.
У бир парчә етизни өзи көрүп алиду; Қоли билән жиққан дарамәттин у бир үзүмзар бена қилиду.
17 Accinxit fortitudine lumbos suos, et roboravit brachium suum.
[Ишқа қарап] у белини күч билән бағлар, Биләклирини күчләндүрәр;
18 Gustavit, et vidit quia bona est negotiatio eius: non extinguetur in nocte lucerna eius.
Өз ишиниң пайдилиқлиғиға көзи йетәр, Кечичә чириғини өчүрмәй иш қилар.
19 Manum suam misit ad fortia, et digiti eius apprehenderunt fusum.
У қоллири билән чақни чөрәр, Бармақлири жип урчуқини тутар.
20 Manum suam aperuit inopi, et palmas suas extendit ad pauperem.
Аҗизларға ярдәм қолини узитар; Һаҗәтмәнләргә қоллирини созар.
21 Non timebit domui suæ a frigoribus nivis: omnes enim domestici eius vestiti sunt duplicibus.
Қар яққанда у аилиси тоғрилиқ әндишә қилмайду, Өйидикиләрниң һәммисигә қизил кийимләр кийдүрүлгән.
22 Stragulatam vestem fecit sibi: byssus, et purpura indumentum eius.
Кариват япқучлирини өзи тоқуйду; Өзиниң кийим-кечәклири канап вә сөсүн рәхттиндур.
23 Nobilis in portis vir eius, quando sederit cum senatoribus terræ.
Ериниң шәһәр дәрвазилирида абройи бар; Шу йәрдә у жуттики ақсақаллар қатаридин орун алиду.
24 Sindonem fecit, et vendidit, et cingulum tradidit Chananæo.
У нәпис канаптин кийим-кечәк тикип уни сатиду; Бәлвағларни тикип содигәрләрни тәминләйду.
25 Fortitudo et decor indumentum eius, et ridebit in die novissimo.
Кийими күч-қудрәт вә иззәт-һөрмәттур; У келәчәккә үмүт билән күлүп қарайду.
26 Os suum aperuit sapientiæ, et lex clementiæ in lingua eius.
Ағзини ачсила, дана сөз қилиду, Тилида меһриванә несиһәтләр бар.
27 Consideravit semitas domus suæ, et panem otiosa non comedit.
Аилисидики ишлардин дайим хәвәр алиду, Бекарға нан йемәйду.
28 Surrexerunt filii eius, et beatissimam prædicaverunt: vir eius, et laudavit eam.
Пәрзәнтлири орнидин туруп униңға бәхит-бәрикәт тиләйду; Ериму мубарәкләп уни махтап: —
29 Multæ filiæ congregaverunt divitias: tu supergressa es universas.
«Пәзиләт билән яшиған аяллар көптур, Бирақ сән уларниң һәммисидинму ешип чүшисән» — дәйду.
30 Fallax gratia, et vana est pulchritudo: mulier timens Dominum ipsa laudabitur.
Гөзәллик сеһри алдамчидур, Һөсн-җамалму пәқәт бир көпүк, халас, Пәқәт Пәрвәрдигардин қорқидиған аялла махтилиду!
31 Date ei de fructu manuum suarum: et laudent eam in portis opera eius.
У өз меһнитиниң мевилиридин бәһримән болсун! Әҗирлири уни дәрвазиларда һөрмәт-шөһрәткә ериштүрсун!
