< Proverbiorum 2 >
1 Fili mi, si susceperis sermones meos, et mandata mea absconderis penes te,
И оғлум, әгәр сөзлиримни қобул қилсаң, Несиһәтлиримни қәлбиңгә пүксәң,
2 ut audiat sapientiam auris tua: inclina cor tuum ad cognoscendam prudentiam.
Әгәрдә даналиққа қулақ салсаң, Йоруқлуққа еришишкә көңүл бәрсәң,
3 Si enim sapientiam invocaveris, et inclinaveris cor tuum prudentiæ:
Әгәр әқил-парасәткә тәшна болуп илтиҗа қилсаң, Йоруқлуққа еришиш үчүн жуқури авазда йелинсаң,
4 si quæsieris eam quasi pecuniam, et sicut thesauros effoderis illam:
Әгәр күмүчкә интилгәндәк интилсәң, Йошурун гөһәрни издигәндәк издисәң,
5 tunc intelliges timorem Domini, et scientiam Dei invenies:
Ундақта Пәрвәрдигардин [һәқиқий] қорқушни билидиған болисән, Вә саңа Худани тонуш несип болиду.
6 quia Dominus dat sapientiam: et ex ore eius prudentia, et scientia.
Чүнки Пәрвәрдигар даналиқ бәргүчидур; Униң ағзидин билим билән йоруқлуқ чиқиду.
7 Custodiet rectorum salutem, et proteget gradientes simpliciter,
У дурус яшаватқанлар үчүн мол һекмәт тәйярлап қойғандур, У виҗданлиқ адәмләр үчүн қалқандур.
8 servans semitas iustitiæ, et vias sanctorum custodiens.
У адиллиқ қилғучиларниң йоллирини асрайду, Ихласмән бәндилириниң йолини қоғдайду.
9 Tunc intelliges iustitiam, et iudicium, et æquitatem, et omnem semitam bonam.
У чағда һәққанийлиқ, адиллиқ вә дуруслуқни, Шундақла һәр қандақ гөзәл йолни чүшинидиған болисән.
10 Si intraverit sapientia cor tuum, et scientia animæ tuæ placuerit:
Даналиқ қәлбиңгә кириши биләнла, Билим көңлүңгә йеқиши биләнла,
11 consilium custodiet te, et prudentia servabit te,
Пәм-парасәт сени қоғдайду, Йоруқлуқ сени сақлайду.
12 ut eruaris a via mala, et ab homine, qui perversa loquitur:
Улар сени яман йолдин, Тили зәһәр адәмләрдин қутқузиду;
13 qui relinquunt iter rectum, et ambulant per vias tenebrosas:
Йәни тоғра йолдин чәтнигәнләрдин, Қараңғу йолларда маңидиғанлардин,
14 qui lætantur cum malefecerint, et exultant in rebus pessimis:
Рәзиллик қилишни һозур көридиғанлардин, Яманлиқниң зиянлирини хошаллиқ дәп билидиғанлардин,
15 quorum viæ perversæ sunt, et infames gressus eorum.
Йәни әгир йолларда маңидиғанлардин, Қиңғир йолда маңидиғанлардин қутқузиду.
16 Ut eruaris a muliere aliena, et ab extranea, quæ mollit sermones suos,
[Даналиқ] сени бузуқ аялдин, Йәни ширин сөзләр билән аздурмақчи болған намәһрәм аяллардин қутқузиду.
17 et relinquit Ducem pubertatis suæ,
[Бундақ аяллар] яш вақтида тәккән җорисини ташлап, Худа алдидики никаһ қәсимини унтуған вапасизлардиндур.
18 et pacti Dei sui oblita est. Inclinata est enim ad mortem domus eius, et ad inferos semitæ ipsius. ()
Униң өйигә баридиған йол өлүмгә апиридиған йолдур, Униң маңидиған йоллири адәмни әрваһлар маканиға башлайду.
19 Omnes, qui ingrediuntur ad eam, non revertentur, nec apprehendent semitas vitæ.
Униң қешиға барғанларниң бириму қайтип кәлгини йоқ, Улардин бириму һаятлиқ йоллириға еришкини йоқ.
20 Ut ambules in via bona: et calles iustorum custodias.
[Шуларни чүшәнсәң] яхшиларниң йолида маңисән, Һәққанийларниң йоллирини тутисән.
21 Qui enim recti sunt, habitabunt in terra, et simplices permanebunt in ea.
Чүнки дурус адәм зиминда яшап қалалайду, Мукәммәл киши бу йәрдә маканлишалайду.
22 Impii vero de terra perdentur: et qui inique agunt, auferentur ex ea.
Лекин рәзилләр зиминдин үзүп ташлиниду, Вапасизлар униңдин жулуветилиду.