Proverbiorum 13
1 Filius sapiens, doctrina patris: qui autem illusor est, non audit cum arguitur.
Yon fis ki saj aksepte disiplin a papa l, men yon mokè pa koute repwòch.
2 De fructu oris sui homo satiabitur bonis: anima autem prævaricatorum iniqua.
Fwi pawòl la ki soti nan bouch moun se rejwisans de sa ki bon; men volonte moun infidèl se vyolans.
3 Qui custodit os suum, custodit animam suam: qui autem inconsideratus est ad loquendum, sentiet mala.
Sila ki kontwole bouch li, konsève lavi li; sila ki ouvri lèv li byen laj va detwi nèt.
4 Vult et non vult piger: anima autem operantium impinguabitur.
Nanm a parese a anvi, e li pa jwenn; men nanm a moun dilijan an vin gra.
5 Verbum mendax iustus detestabitur: impius autem confundit, et confundetur.
Yon nonm dwat rayi sa ki fo; men zak mechan yo degoutan e fè gwo wont.
6 Iustitia custodit innocentis viam: impietas autem peccatorem supplantat.
Ladwati se yon pwotèj pou sila ki san fot la; men mechanste fè pechè a vin souye nèt.
7 Est quasi dives cum nihil habeat: et est quasi pauper, cum in multis divitiis sit.
Genyen moun ki pretann yo rich, men yo pa gen anyen; yon lòt pretann li malere men li gen gwo richès.
8 Redemptio animæ viri, divitiæ suæ: qui autem pauper est, increpationem non sustinet.
Ranson pou lavi a yon nonm rich se richès li; men malere a pa tande menas.
9 Lux iustorum lætificat: lucerna autem impiorum extinguetur.
Limyè a moun dwat la se rejwisans; men lanp a mechan an va etenn.
10 Inter superbos semper iurgia sunt: qui autem agunt omnia cum consilio, reguntur sapientia.
Ògèy pa pote anyen sof ke konfli; men sajès rete ak sila ki resevwa konsèy yo.
11 Substantia festinata minuetur: quæ autem paulatim colligitur manu, multiplicabitur.
Richès ki sòti nan manti koule ale; men sila ki rasanble ak men li, fè l grandi.
12 Spes, quæ differtur, affligit animam: lignum vitæ desiderium veniens.
Lespwa jennen fè kè a malad; men dezi acheve a se yon pyebwa lavi.
13 Qui detrahit alicui rei, ipse se in futurum obligat: qui autem timet præceptum, in pace versabitur. Animæ dolosæ errant in peccatis: iusti autem misericordes sunt, et miserantur.
Sila ki meprize lenstriksyon va peye fwe a; men sila ki respekte lòd yo va resevwa rekonpans li.
14 Lex sapientis fons vitæ, ut declinet a ruina mortis.
Lenstriksyon a saj yo se yon fontèn dlo lavi pou detounen pèlen lanmò a.
15 Doctrina bona dabit gratiam: in itinere contemptorum vorago.
Bon konprann pwodwi favè; men chemen moun ki pa fidèl la di.
16 Astutus omnia agit cum consilio: qui autem fatuus est, aperit stultitiam.
Tout moun ki pridan aji ak konesans; men yon moun san konprann parèt ak foli li.
17 Nuncius impii cadet in malum: legatus autem fidelis, sanitas.
Yon mesaje mechan tonbe nan advèsite; men sila ki pote pawòl ak bòn fwa a, pote gerizon
18 Egestas, et ignominia ei, qui deserit disciplinam: qui autem acquiescit arguenti, glorificabitur.
Mizè ak wont se pou sila ki manke disiplin nan; men sila ki konsidere repwòch la va onore.
19 Desiderium si compleatur, delectat animam: detestantur stulti eos, qui fugiunt mala.
Yon dezi ki realize se dous a nanm nan, men moun bèt pa vle kite mechanste.
20 Qui cum sapientibus graditur, sapiens erit: amicus stultorum similis efficietur.
Sila ki mache ak moun saj va vin saj; men bon zanmi a moun ensanse a va soufri.
21 Peccatores persequitur malum: et iustis retribuentur bona.
Se malè ki kouri dèyè pechè yo; men moun dwat yo va pwospere.
22 Bonus reliquit heredes filios, et nepotes: et custoditur iusto substantia peccatoris.
Yon bon moun va lese eritaj pou pitit pitit li; men richès a pechè yo konsève pou moun dwat yo.
23 Multi cibi in novalibus patrum: et aliis congregantur absque iudicio.
Gen anpil manje nan tè malere a; men li fin bale nèt akoz enjistis.
24 Qui parcit virgæ, odit filium suum: qui autem diligit illum, instanter erudit.
Sila ki ralanti baton li, rayi fis li; men sila ki renmen l va ba li disiplin ak dilijans.
25 Iustus comedit, et replet animam suam: venter autem impiorum insaturabilis.
Moun dwat la gen kont pou satisfè dezi li; men vant mechan an toujou gen bezwen.
