Proverbiorum 12
1 Qui diligit disciplinam, diligit scientiam: qui autem odit increpationes, insipiens est.
Kto kocha karność, kocha wiedzę, a kto nienawidzi upomnienia, jest głupi.
2 Qui bonus est, hauriet gratiam a Domino: qui autem confidit in cogitationibus suis, impie agit.
Dobry [człowiek] zdobędzie łaskę PANA, ale [PAN] potępi podstępnego.
3 Non roborabitur homo ex impietate: et radix iustorum non commovebitur.
Człowiek nie umocni się niegodziwością, lecz korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.
4 Mulier diligens, corona est viro suo: et putredo in ossibus eius, quæ confusione res dignas gerit.
Żona cnotliwa [jest] koroną swego męża, ale ta, która go hańbi, [jest] jak zgnilizna w jego kościach.
5 Cogitationes iustorum iudicia: et consilia impiorum fraudulenta:
Myśli sprawiedliwych są prawe, a rady niegodziwych zdradliwe.
6 Verba impiorum insidiantur sanguini: os iustorum liberabit eos.
Słowa niegodziwych czyhają na krew, lecz usta prawych ocalą ich.
7 Verte impios, et non erunt: domus autem iustorum permanebit.
Niegodziwi zostają powaleni i już ich nie ma, a dom sprawiedliwych się ostoi.
8 Doctrina sua noscetur vir: qui autem vanus et excors est, patebit contemptui.
Człowiek będzie chwalony za jego mądrość, a kto jest przewrotnego serca, zostanie wzgardzony.
9 Melior est pauper et sufficiens sibi, quam gloriosus et indigens pane.
Lepszy [jest człowiek] wzgardzony, który ma sługę, niż ten, kto się chwali, a któremu brak chleba.
10 Novit iustus iumentorum suorum animas: viscera autem impiorum crudelia.
Sprawiedliwy dba o życie swego bydła, a serce niegodziwych jest okrutne.
11 Qui operatur terram suam, satiabitur panibus: qui autem sectatur otium, stultissimus est. Qui suavis est in vini demorationibus, in suis munitionibus relinquit contumeliam.
Kto uprawia swoją ziemię, nasyci się chlebem, a kto naśladuje próżnujących, jest nierozumny.
12 Desiderium impii munimentum est pessimorum: radix autem iustorum proficiet.
Niegodziwy pragnie sieci złych, a korzeń sprawiedliwych wydaje [owoc].
13 Propter peccata labiorum ruina proximat malo: effugiet autem iustus de angustia.
Zły zostaje usidlony przez grzech swoich warg, a sprawiedliwy wyjdzie z ucisku.
14 De fructu oris sui unusquisque replebitur bonis, et iuxta opera manuum suarum retribuetur ei.
Człowiek nasyci się dobrem z owocu swoich ust, a za [dzieła] swoich rąk otrzyma zapłatę.
15 Via stulti recta in oculis eius: qui autem sapiens est, audit consilia.
Droga głupiego [wydaje się] słuszna w jego oczach, ale kto słucha rady, jest mądry.
16 Fatuus statim indicat iram suam: qui autem dissimulat iniuriam, callidus est.
Gniew głupiego objawia się od razu, a roztropny skrywa hańbę.
17 Qui quod novit loquitur, index iustitiæ est: qui autem mentitur, testis est fraudulentus.
Kto mówi prawdę, wyraża sprawiedliwość, ale fałszywy świadek – oszustwo.
18 Est qui promittit, et quasi gladio pungitur conscientiæ: lingua autem sapientium sanitas est.
Znajdzie się taki, którego [słowa] są jak miecz przeszywający, lecz język mądrych [jest] lekarstwem.
19 Labium veritatis firmum erit in perpetuum: qui autem testis est repentinus, concinnat linguam mendacii.
Prawdomówne wargi będą trwać na wieki, ale język kłamliwy [trwa] króciutko.
20 Dolus in corde cogitantium mala: qui autem pacis ineunt consilia, sequitur eos gaudium.
Podstęp [jest] w sercu tych, którzy knują zło, lecz u doradzających pokój [jest] radość.
21 Non contristabit iustum quidquid ei acciderit: impii autem replebuntur malo.
Sprawiedliwego nie spotka żadne zło, ale niegodziwi będą pełni nieszczęścia.
22 Abominatio est Domino labia mendacia: qui autem fideliter agunt, placent ei.
Wargi kłamliwe budzą odrazę w PANU, a ci, którzy postępują w prawdzie, podobają mu się.
23 Homo versatus celat scientiam: et cor insipientium provocat stultitiam.
Człowiek roztropny ukrywa wiedzę, a serce głupich rozgłasza głupotę.
24 Manus fortium dominabitur: quæ autem remissa est, tributis serviet.
Ręka pracowitych będzie panowała, a leniwa będzie płaciła daninę.
25 Mœror in corde viri humiliabit illum, et sermone bono lætificabitur.
Troska w sercu człowieka przygnębia je, a dobre słowo je rozwesela.
26 Qui negligit damnum propter amicum, iustus est: iter autem impiorum decipiet eos.
Sprawiedliwy jest zacniejszy od swego bliźniego, a droga niegodziwych prowadzi ich na manowce.
27 Non inveniet fraudulentus lucrum: et substantia hominis erit auri pretium.
Leniwy nie upiecze tego, co upolował, ale mienie człowieka pracowitego [jest] cenne.
28 In semita iustitiæ, vita: iter autem devium ducit ad mortem.
Na ścieżce sprawiedliwości jest życie, na jej drodze nie ma śmierci.
