Proverbiorum 10

1 Filius sapiens lætificat patrem: filius vero stultus mœstitia est matris suæ.

2 Nil proderunt thesauri impietatis: iustitia vero liberabit a morte.

3 Non affliget Dominus fame animam iusti, et insidias impiorum subvertet.

4 Egestatem operata est manus remissa: manus autem fortium divitias parat. Qui nititur mendaciis, hic pascit ventos: idem autem ipse sequitur aves volantes.

5 Qui congregat in messe, filius sapiens est: qui autem stertit æstate, filius confusionis.

6 Benedictio Domini super caput iusti: os autem impiorum operit iniquitas.

7 Memoria iusti cum laudibus: et nomen impiorum putrescet.

8 Sapiens corde præcepta suscipit: stultus cæditur labiis.

9 Qui ambulat simpliciter, ambulat confidenter: qui autem depravat vias suas, manifestus erit.

10 Qui annuit oculo, dabit dolorem: et stultus labiis verberabitur.

11 Vena vitæ, os iusti: et os impiorum operit iniquitatem.

12 Odium suscitat rixas: et universa delicta operit charitas.

13 In labiis sapientis invenitur sapientia: et virga in dorso eius qui indiget corde.

14 Sapientes abscondunt scientiam: os autem stulti confusioni proximum est.

15 Substantia divitis, urbs fortitudinis eius: pavor pauperum, egestas eorum.

16 Opus iusti ad vitam: fructus autem impii ad peccatum.

17 Via vitæ, custodienti disciplinam: qui autem increpationes relinquit, errat.

18 Abscondunt odium labia mendacia: qui profert contumeliam, insipiens est.

19 In multiloquio non deerit peccatum: qui autem moderatur labia sua prudentissimus est.

20 Argentum electum, lingua iusti: cor autem impiorum pro nihilo.

21 Labia iusti erudiunt plurimos: qui autem indocti sunt, in cordis egestate morientur.

22 Benedictio Domini divites facit, nec sociabitur eis afflictio.

23 Quasi per risum stultus operatur scelus: sapientia autem est viro prudentia.

24 Quod timet impius, veniet super eum: desiderium suum iustus dabitur.

25 Quasi tempestas transiens non erit impius: iustus autem quasi fundamentum sempiternum.

26 Sicut acetum dentibus, et fumus oculis, sic piger his, qui miserunt eum.

27 Timor Domini apponet dies: et anni impiorum breviabuntur.

28 Expectatio iustorum lætitia: spes autem impiorum peribit.

29 Fortitudo simplicis via Domini: et pavor his, qui operantur malum.

30 Iustus in æternum non commovebitur: impii autem non habitabunt super terram.

31 Os iusti parturiet sapientiam: lingua pravorum peribit.

32 Labia iusti considerant placita: et os impiorum perversa.