< Nehemiæ 10 >

1 Signatores autem fuerunt, Nehemias, Athersatha filius Hachelai, et Sedecias,
و کسانی که آن را مهر کردند اینانند: نحمیای ترشاتا ابن حکلیا و صدقیا.۱
2 Saraias, Azarias, Ieremias,
وسرایا و عزریا و ارمیا.۲
3 Pheshur, Amarias, Melchias,
و فشحور و امریا و ملکیا.۳
4 Hattus, Sebenia, Melluch,
و حطوش و شبنیا و ملوک.۴
5 Harem, Merimuth, Obdias,
و حاریم ومریموت و عوبدیا.۵
6 Daniel, Genthon, Baruch,
و دانیال و جنتون و باروک.۶
7 Mosollam, Abia, Miamin,
و مشلام و ابیا و میامین.۷
8 Maazia, Belgai, Semeia: hi sacerdotes.
و معزیا و بلجای وشمعیا، اینها کاهنان بودند.۸
9 Porro Levitæ, Iosue filius Azaniæ, Bennui de filiis Henadad, Cedmihel,
و اما لاویان: یشوع بن ازنیا و بنوی از پسران حیناداد و قدمیئیل.۹
10 et fratres eorum, Sebenia, Odaia, Celita, Phalaia, Hanan,
وبرادران ایشان شبنیا و هودیا و قلیطا و فلایا وحانان.۱۰
11 Micha, Rohob, Hasebia,
و میخا و رحوب و حشبیا.۱۱
12 Zachur, Serebia, Sabania,
و زکور وشربیا و شبنیا.۱۲
13 Odaia, Bani, Baninu.
و هودیا و بانی و بنینو.۱۳
14 Capita populi, Pharos, Phahathmoab, Ælam, Zethu, Bani,
وسروران قوم فرعوش و فحت موآب و عیلام وزتو و بانی.۱۴
15 Bonni, Azgad, Bebai,
و بنی و عزجد و بابای.۱۵
16 Adonia, Begoai, Adin,
و ادونیا وبغوای و عودین.۱۶
17 Ater, Hezecia, Azur,
و عاطیر و حزقیا و عزور.۱۷
18 Odaia, Hasum, Besai,
وهودیا و حاشوم و بیصای.۱۸
19 Hareph, Anathoth, Nebai,
و حاریف وعناتوت و نیبای.۱۹
20 Megphias, Mosollam, Hazir,
و مجفیعاش و مشلام وحزیر.۲۰
21 Mesizabel, Sadoc, Ieddua,
و مشیزبئیل و صادوق و یدوع.۲۱
22 Pheltia, Hanan, Anaia,
وفلطیا و حانان و عنایا.۲۲
23 Osee, Hanania, Hasub,
و هوشع و حننیا وحشوب.۲۳
24 Alohes, Phalea, Sobec,
و هلوحیش و فلحا و شوبیق.۲۴
25 Rehum, Hasebna, Maasia,
ورحوم و حشبنا و معسیا.۲۵
26 Echaia, Hanan, Anan,
و اخیا و حانان وعانان.۲۶
27 Melluch, Haran, Baana:
و ملوک و حاریم و بعنه.۲۷
28 et reliqui de populo, Sacerdotes, Levitæ, ianitores, et cantores, Nathinæi, et omnes qui se separaverunt de populis terrarum ad legem Dei, uxores eorum, filii eorum, et filiæ eorum,
«و سایر قوم و کاهنان و لاویان و دربانان ومغنیان و نتینیم و همه کسانی که خویشتن را ازاهالی کشورها به تورات خدا جدا ساخته بودند با زنان و پسران و دختران خود و همه صاحبان معرفت و فطانت،۲۸
29 omnes qui poterant sapere spondentes pro fratribus suis, optimates eorum, et qui veniebant ad pollicendum, et iurandum ut ambularent in lege Dei, quam dederat in manu Moysi servi Dei, ut facerent et custodirent universa mandata Domini Dei nostri, et iudicia eius et ceremonias eius,
به برادران و بزرگان خویش ملصق شدند و لعنت و قسم بر خود نهادند که به تورات خدا که به واسطه موسی بنده خدا داده شده بود، سلوک نمایند و تمامی اوامر یهوه خداوند ما و احکام و فرایض او را نگاه دارند و به عمل آورند.۲۹
30 et ut non daremus filias nostras populo terræ, et filias eorum non acciperemus filiis nostris.
و اینکه دختران خود را به اهل زمین ندهیم و دختران ایشان را برای پسران خودنگیریم.۳۰
31 Populi quoque terræ, qui important venalia, et omnia ad usum, per diem Sabbati ut vendant, non accipiemus ab eis in Sabbato et in die sanctificato. Et dimittemus annum septimum, et exactionem universæ manus.
و اگر اهل زمین در روز سبت، متاع یاهر گونه آذوقه به جهت فروختن بیاورند، آنها را ازایشان در روزهای سبت و روزهای مقدس نخریم و (حاصل ) سال هفتمین و مطالبه هر قرض راترک نماییم.۳۱
32 Et statuemus super nos præcepta, ut demus tertiam partem sicli per annum ad opus domus Dei nostri,
و بر خود فرایض قرار دادیم که یک ثلث مثقال در هر سال، بر خویشتن لازم دانیم به جهت خدمت خانه خدای ما.۳۲
33 ad panes propositionis, et ad sacrificium sempiternum, et in holocaustum sempiternum in Sabbatis, in calendis, in sollemnitatibus, et in sanctificatis, et pro peccato: ut exoretur pro Israel, et in omnem usum domus Dei nostri.
برای نان تقدمه و هدیه آردی دایمی و قربانی سوختنی دایمی در سبت‌ها و هلالها و مواسم و به جهت موقوفات و قربانی های گناه تا کفاره به جهت اسرائیل بشود و برای تمامی کارهای خانه خدای ما.۳۳
34 Sortes ergo misimus super oblationem lignorum inter Sacerdotes, et Levitas, et populum, ut inferrentur in domum Dei nostri per domos patrum nostrorum, per tempora, a temporibus anni usque ad annum: ut arderent super altare Domini Dei nostri, sicut scriptum est in lege Moysi:
و ما کاهنان و لاویان و قوم، قرعه برای هدیه هیزم انداختیم، تا آن را به خانه خدای خودبرحسب خاندانهای آبای خویش، هر سال به وقتهای معین بیاوریم تا بر مذبح یهوه خدای ماموافق آنچه در تورات نوشته است سوخته شود.۳۴
35 et ut afferremus primogenita terræ nostræ, et primitiva universi fructus omnis ligni, ab anno in annum, in domo Domini.
و تا آنکه نوبرهای زمین خود و نوبرهای همه میوه هر گونه درخت را سال به سال به خانه خداوند بیاوریم.۳۵
36 Et primitiva filiorum nostrorum, et pecorum nostrorum, sicut sciptum est in lege, et primitiva boum nostrorum, et ovium nostrarum, ut offerrentur in domo Dei nostri, Sacerdotibus qui ministrant in domo Dei nostri:
و تا اینکه نخست زاده های پسران و حیوانات خود را موافق آنچه در تورات نوشته شده است و نخست زاده های گاوان و گوسفندان خود را به خانه خدای خویش، برای کاهنانی که در خانه خدای ما خدمت می‌کنندبیاوریم.۳۶
37 et primitias ciborum nostrorum, et libaminum nostrorum, et poma omnis ligni, vindemiæ quoque et olei afferemus Sacerdotibus ad gazophylacium Dei nostri, et decimam partem terræ nostræ Levitis. Ipsi Levitæ decimas accipient ex omnibus civitatibus operum nostrorum.
و نیز نوبر خمیر خود را و هدایای افراشتنی خویش را و میوه هر گونه درخت وعصیر انگور و روغن زیتون را برای کاهنان به حجره های خانه خدای خود و عشر زمین خویش را به جهت لاویان بیاوریم، زیرا که لاویان عشر رادر جمیع شهرهای زراعتی ما می‌گیرند.۳۷
38 Erit autem Sacerdos filius Aaron cum Levitis in decimis Levitarum, et Levitæ offerent decimam partem decimæ suæ in domo Dei nostri, ad gazophylacium in domum thesauri.
وهنگامی که لاویان عشر می‌گیرند، کاهنی ازپسران هارون همراه ایشان باشد و لاویان عشرعشرها را به خانه خدای ما به حجره های بیت‌المال بیاورند.۳۸
39 Ad gazophylacium enim deportabunt filii Israel, et filii Levi primitias frumenti, vini, et olei: et ibi erunt vasa sanctificata, et Sacerdotes, et cantores, et ianitores, et ministri, et non dimittemus domum Dei nostri.
زیرا که بنی‌اسرائیل وبنی لاوی هدایای افراشتنی غله و عصیر انگور وروغن زیتون را به حجره‌ها می‌بایست بیاورند، جایی که آلات قدس و کاهنانی که خدمت می‌کنند و دربانان و مغنیان حاضر می‌باشند، پس خانه خدای خود را ترک نخواهیم کرد.»۳۹

< Nehemiæ 10 >