Mattheum 7
1 Nolite iudicare, ut non iudicemini.
“Ama afiꞌ fua salaꞌ neu atahori, fo Lamatuaꞌ afi fee salaꞌ neu nggi.
2 In quo enim iudicio iudicaveritis, iudicabimini: et in qua mensura mensi fueritis, remetietur vobis.
Ama nile atahori taꞌo bee, na, dei fo Lamatualain o nile nggi onaꞌ naa boe. Ama uku-uli atahori laen salan taꞌo bee, na, dei fo Lamatualain o uku-uli nggi taꞌo naa boe.
3 Quid autem vides festucam in oculo fratris tui: et trabem in oculo tuo non vides?
Te hiiꞌ a mete atahori sala anak na, te sala monaem, ho nda mita sa. Mae salaꞌ nese. Naa onaꞌ mita afu dꞌekeꞌ sa sia nonoom matan. Tao-tao te bꞌalok monaeꞌ a bambi nala matam, te nda medꞌa sa.
4 Aut quomodo dicis fratris tuo: Sine eiiciam festucam de oculo tuo, et ecce trabs est in oculo tuo?
Taꞌo bee fo mbarani olaꞌ mae, ‘Toronooꞌ! Uma fo au ose hendi afu mia mata dekem dei.’ Tao-tao te nda mita balok mana bambi nala matam sa.
5 Hypocrita, eiice primum trabem de oculo tuo, et tunc videbis eiicere festucam de oculo fratris tui.
Wae! Memaꞌ ho, atahori mana dea-ralaꞌ tebꞌe! Nggari hendi balok a mia matam dei, na fo mete mita no malole, fo ose hendi afu deke bibꞌia anaꞌ mia nonoom matan.
6 Nolite dare sanctum canibus: neque mittatis margaritas vestras ante porcos, ne forte conculcent eas pedibus suis, et conversi dirumpant vos.
Afiꞌ minori dala meumareꞌ soꞌal Lamatuaꞌ fee mana maꞌaꞌeꞌeiꞌ ra. Huu ara onaꞌ busa deꞌulaka dei fo heoꞌ baliꞌ rema fo ero nggi. Nggoa nara onaꞌ fafi ra. Mete ma atahori fee rante mafelit, na, ana nda taoafiꞌ sa! Huu ana nahineꞌ a tabꞌu-rorooꞌ a.”
7 Petite, et dabitur vobis: quærite, et invenietis: pulsate, et aperietur vobis.
“Mete ma ama hule-oꞌe, na moꞌe mikindooꞌ mbali Lamatuaꞌ dei fo Ana fee. Mete ma sangga mikindooꞌ a; dei fo Ana natudꞌu dalaꞌ. Mete ma mimeli mikindooꞌ a; na dei fo Ana soi lelesu a.
8 Omnis enim, qui petit, accipit: et qui quærit, invenit: et pulsanti aperietur.
Te basa atahori mana roꞌe rakandooꞌ a mbali Lamatuaꞌ, na dei fo ara simbo. Mana sangga nakandooꞌ a dei fo hambu, Mana nameli nakandooꞌ a, na dei fo Ana soi lelesu a.
9 Aut quis est ex vobis homo, quem si petierit filius suus panem, numquid lapidem porriget ei?
Ama duꞌa sobꞌa! Mete ma hambu anaꞌ sa noꞌe roti, neꞌo aman nda fee ne fatu sa, to?
10 Aut si piscem petierit, numquid serpentem porriget ei?
Do mete ma anan noꞌe uꞌu, na aman nda fee ne mengge sa!
11 Si ergo vos, cum sitis mali, nostis bona data dare filiis vestris: quanto magis Pater vester, qui in cælis est, dabit bona petentibus se?
Hei Amam mana sia sorga, memaꞌ malolen seli. De atahori fo deꞌulakaꞌ mataꞌ onaꞌ hei ia ra o, hiiꞌ a fee sudꞌiꞌ a malole neu ana mara, na, saa fai hei Amam! Dei fo Ana fee saa fo ama moꞌeꞌ a.
12 Omnia ergo quæcumque vultis ut faciant vobis homines, et vos facite illis. Hæc est enim lex, et Prophetæ.
Dadꞌi saa fo nau atahori tao neu nggo, na, musi tao taꞌo naa neu e boe. Huu ia, netehuuꞌ mia basa baꞌi Musa no Lamatualain mana ola-ola nara ranori eniꞌ a lele uluꞌ a.”
13 Intrate per angustam portam: quia lata porta, et spatiosa via est, quæ ducit ad perditionem, et multi sunt qui intrant per eam.
“Mete ma atahori sa nae sorga neu, na ana musi laoꞌ tungga lelesu makabꞌiaꞌ. Te hambu dala mudaꞌ no lelesu loaꞌ, fo atahori hetar hii tunggaꞌ a. Te besa-bꞌesa, o! Huu dalaꞌ mana onaꞌ naa nendi atahori naraka reu, fo saranggaa mia Lamatuaꞌ.
14 Quam angusta porta, et arcta via est, quæ ducit ad vitam: et pauci sunt, qui inveniunt eam!
Atahori mana nae sorga neu musi tungga dala doidꞌosoꞌ ma lelesu makabꞌiaꞌ. Onaꞌ mae akaꞌ atahori hidꞌaꞌ a laoꞌ sia naa o, dala makabꞌiaꞌ onaꞌ naa nendi atahori nisiꞌ Lamatuaꞌ.”
15 Attendite a falsis prophetis, qui veniunt ad vos in vestimentis ovium, intrinsecus autem sunt lupi rapaces:
“Besa-bꞌesa mo mana pepeko-lelekoꞌ mana soꞌu ao nara rae, sira Lamatuaꞌ mana ola-olan. Huu ara tao ao nara maloleꞌ onaꞌ bibꞌi lombo a. Tao-tao te sira deꞌulakaꞌ, onaꞌ busa fui mana nema naa bibꞌi lombo.
16 a fructibus eorum cognoscetis eos. Numquid colligunt de spinas uvas, aut de tribulis ficus?
Taꞌo bee fo bisa mihine atahori mana peko-lelekoꞌ onaꞌ naa? Mete siaꞌ a tatao-nonoꞌi nara. Onaꞌ atahori mete boaꞌ, fo rahine boaꞌ naa huun. Boa maloleꞌ, nda kalua mia hau hu nda maloleꞌ sa.
17 Sic omnis arbor bona fructus bonos facit: mala autem arbor malos fructus facit.
Huu hau maloleꞌ nabꞌoa boa maloleꞌ boe. Te hau hu nda maloleꞌ sa nabꞌoa boa nda maloleꞌ sa boe.
18 Non potest arbor bona malos fructus facere: neque arbor mala bonos fructus facere:
Nda hambu hau hu maloleꞌ fo nabꞌoaꞌ boa nda maloleꞌ sa. Ma nda hambu hau huu nda maloleꞌ sa nabꞌoa boa maloleꞌ.
19 Omnis arbor, quæ non facit fructum bonum, excidetur, et in ignem mittetur.
Hau hu mana nabꞌoa nda maloleꞌ a sa, dei fo ara rema ungga e fo nggari e ai rala neu.
20 Igitur ex fructibus eorum cognoscetis eos.
Onaꞌ naa boe neu mana ola-olaꞌ pepeko-lelekoꞌ ra. Ama mihine se mia sira tatao-nonoꞌi nara.”
21 Non omnis, qui dicit mihi, Domine, Domine, intrabit in regnum cælorum: sed qui facit voluntatem Patris mei, qui in cælis est, ipse intrabit in regnum cælorum.
“Dei fo hambu atahori roꞌe Au rae, ‘Lamatuaꞌ!’ Te ara olaꞌ siaꞌ a bafa nara. Dei fo Lamatualain sia sorga timba hendi se. Huu, akaꞌ atahori mana tungga tebꞌe-tebꞌeꞌ Eni hihii-nanaun, Ana simbo nala se dadꞌi atahorin.
22 Multi dicent mihi in illa die: Domine, Domine, nonne in nomine tuo prophetavimus, et in nomine tuo dæmonia eiecimus, et in nomine tuo virtutes multas fecimus?
Dei fo leleꞌ fai mateteꞌen, atahori hetar rataa rae, Au ia sira Lamatuan. Ara kokoe Au rae, ‘Lamatuaꞌ, e! Hai mii dui-bꞌengga Nenori ma. Hai use-oi nitu ra mendiꞌ Naram. Ma hai tao manadadꞌiꞌ mataꞌ-mataꞌ mendiꞌ koasa Ma.’
23 Et tunc confitebor illis: Quia numquam novi vos: discedite a me, qui operamini iniquitatem.
Mae ara akaꞌ kokoe Au taꞌo naa o, dei fo Au ufadꞌe se ae, ‘Hei ia ra, seka? Au nda uhine nggi sa, huu ama nda misodꞌa tungga Lamatuaꞌ hihii-nanaun sa. Dadꞌi dinggoꞌ hela ia leo!’”
24 Omnis ergo, qui audit verba mea hæc, et facit ea, assimilabitur viro sapienti, qui ædificavit domum suam supra petram,
“Atahori mana nema rena Au, fo tao tungga Au oꞌola ngga, eni onaꞌ atahori mahineꞌ, mana naririi umen sia fatu netehuuꞌ ata.
25 et descendit pluvia, et venerunt flumina, et flaverunt venti, et irruerunt in domum illam, et non cecidit: fundata enim erat super petram.
Dodꞌoo ma udꞌan monaeꞌ a nggangga losa oeꞌ a lala. Ma sanggu anin o nema uli-fae ume naa. Te ume naa nda foi sa, huu neneneririiꞌ sia fatu netehuuꞌ manggateeꞌ a ata.
26 Et omnis, qui audit verba mea hæc, et non facit ea, similis erit viro stulto, qui ædificavit domum suam super arenam:
Atahori mana nema rena Au, te nda tao tungga oꞌola ngga sa, eni onaꞌ atahori nggoaꞌ mana naririi umen sia saraꞌaeꞌ ata.
27 et descendit pluvia, et venerunt flumina, et flaverunt venti, et irruerunt in domum illam, et cecidit, et fuit ruina illius magna.
Dodꞌoo ma udꞌa monaeꞌ a nggangga nema losa oe a lala. Ma sanggu anin o nema uli-fae ume a boe. Ma ume a foi hendiꞌ e losa nambalulutu.”
28 Et factum est: cum consummasset Iesus verba hæc, admirabantur turbæ super doctrina eius.
Yesus olaꞌ naꞌo naa ma, basa atahori mana rena nenorin ra titindindiiꞌ a,
29 Erat enim docens eos sicut potestatem habens, et non sicut Scribæ eorum, et Pharisæi.
huu Ana nahine tebꞌe-tebꞌeꞌ nenoriꞌ naa isin. Dala nenorin, nda onaꞌ sira meser agama nara ranorin sa.
