Mattheum 25
1 Tunc simile erit regnum cælorum decem virginibus: quæ accipientes lampades suas exierunt obviam sponso, et sponsæ.
ਯਾ ਦਸ਼ ਕਨ੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਦੀਪਾਨ੍ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਤ੍ਯੋ ਵਰੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਬਹਿਰਿਤਾਃ, ਤਾਭਿਸ੍ਤਦਾ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਸਾਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
2 Quinque autem ex eis erant fatuæ, et quinque prudentes:
ਤਾਸਾਂ ਕਨ੍ਯਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਪਞ੍ਚ ਸੁਧਿਯਃ ਪਞ੍ਚ ਦੁਰ੍ਧਿਯ ਆਸਨ੍|
3 sed quinque fatuæ, acceptis lampadibus, non sumpserunt oleum secum:
ਯਾ ਦੁਰ੍ਧਿਯਸ੍ਤਾਃ ਪ੍ਰਦੀਪਾਨ੍ ਸਙ੍ਗੇ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤੈਲੰ ਨ ਜਗ੍ਰੁʼਹੁਃ,
4 prudentes vero acceperunt oleum in vasis suis cum lampadibus.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੁਧਿਯਃ ਪ੍ਰਦੀਪਾਨ੍ ਪਾਤ੍ਰੇਣ ਤੈਲਞ੍ਚ ਜਗ੍ਰੁʼਹੁਃ|
5 Moram autem faciente sponso, dormitaverunt omnes et dormierunt.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਵਰੇ ਵਿਲਮ੍ਬਿਤੇ ਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵਾ ਨਿਦ੍ਰਾਵਿਸ਼਼੍ਟਾ ਨਿਦ੍ਰਾਂ ਜਗ੍ਮੁਃ|
6 Media autem nocte clamor factus est: Ecce sponsus venit, exite obviam ei.
ਅਨਨ੍ਤਰਮ੍ ਅਰ੍ੱਧਰਾਤ੍ਰੇ ਪਸ਼੍ਯਤ ਵਰ ਆਗੱਛਤਿ, ਤੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਬਹਿਰ੍ਯਾਤੇਤਿ ਜਨਰਵਾਤ੍
7 Tunc surrexerunt omnes virgines illæ, et ornaverunt lampades suas.
ਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵਾਃ ਕਨ੍ਯਾ ਉੱਥਾਯ ਪ੍ਰਦੀਪਾਨ੍ ਆਸਾਦਯਿਤੁੰ ਆਰਭਨ੍ਤ|
8 Fatuæ autem sapientibus dixerunt: Date nobis de oleo vestro: quia lampades nostræ extinguuntur.
ਤਤੋ ਦੁਰ੍ਧਿਯਃ ਸੁਧਿਯ ਊਚੁਃ, ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ ਤੈਲੰ ਦੱਤ, ਪ੍ਰਦੀਪਾ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਨਿਰ੍ੱਵਾਣਾਃ|
9 Responderunt prudentes, dicentes: Ne forte non sufficiat nobis, et vobis, ite potius ad vendentes, et emite vobis.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੁਧਿਯਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਨ੍, ਦੱਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਸ੍ਮਾਂਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਤਿ ਤੈਲੰ ਨ੍ਯੂਨੀਭਵੇਤ੍, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਵਿਕ੍ਰੇਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਸਮੀਪੰ ਗਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਾਰ੍ਥੰ ਤੈਲੰ ਕ੍ਰੀਣੀਤ|
10 Dum autem irent emere, venit sponsus: et quæ paratæ erant, intraverunt cum eo ad nuptias, et clausa est ianua.
ਤਦਾ ਤਾਸੁ ਕ੍ਰੇਤੁੰ ਗਤਾਸੁ ਵਰ ਆਜਗਾਮ, ਤਤੋ ਯਾਃ ਸੱਜਿਤਾ ਆਸਨ੍, ਤਾਸ੍ਤੇਨ ਸਾਕੰ ਵਿਵਾਹੀਯੰ ਵੇਸ਼੍ਮ ਪ੍ਰਵਿਵਿਸ਼ੁਃ|
11 Novissime vero veniunt et reliquæ virgines, dicentes: Domine, Domine, aperi nobis.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਦ੍ਵਾਰੇ ਰੁੱਧੇ ਅਪਰਾਃ ਕਨ੍ਯਾ ਆਗਤ੍ਯ ਜਗਦੁਃ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਦ੍ਵਾਰੰ ਮੋਚਯ|
12 At ille respondens, ait: Amen dico vobis, nescio vos.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਤਥ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਨ ਵੇਦ੍ਮਿ|
13 Vigilate itaque, quia nescitis diem, neque horam.
ਅਤੋ ਜਾਗ੍ਰਤਃ ਸਨ੍ਤਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ, ਮਨੁਜਸੁਤਃ ਕਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਨੇ ਕਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਣ੍ਡੇ ਵਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਤਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਜ੍ਞਾਯਤੇ|
14 Sicut enim homo peregre proficiscens, vocavit servos suos, et tradidit illis bona sua.
ਅਪਰੰ ਸ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਃ ਕਸ੍ਯਚਿਤ੍ ਪੁੰਸਸ੍ਤੁਲ੍ਯਃ, ਯੋ ਦੂਰਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰਤਿ ਯਾਤ੍ਰਾਕਾਲੇ ਨਿਜਦਾਸਾਨ੍ ਆਹੂਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸ੍ਵਸ੍ਵਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯਾਨੁਰੂਪਮ੍
15 Et uni dedit quinque talenta, alii autem duo, alii vero unum, unicuique secundum propriam virtutem, et profectus est statim.
ਏਕਸ੍ਮਿਨ੍ ਮੁਦ੍ਰਾਣਾਂ ਪਞ੍ਚ ਪੋਟਲਿਕਾਃ ਅਨ੍ਯਸ੍ਮਿੰਸ਼੍ਚ ਦ੍ਵੇ ਪੋਟਲਿਕੇ ਅਪਰਸ੍ਮਿੰਸ਼੍ਚ ਪੋਟਲਿਕੈਕਾਮ੍ ਇੱਥੰ ਪ੍ਰਤਿਜਨੰ ਸਮਰ੍ਪ੍ਯ ਸ੍ਵਯੰ ਪ੍ਰਵਾਸੰ ਗਤਵਾਨ੍|
16 Abiit autem qui quinque talenta acceperat, et operatus est in eis, et lucratus est alia quinque.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੋ ਦਾਸਃ ਪਞ੍ਚ ਪੋਟਲਿਕਾਃ ਲਬ੍ਧਵਾਨ੍, ਸ ਗਤ੍ਵਾ ਵਾਣਿਜ੍ਯੰ ਵਿਧਾਯ ਤਾ ਦ੍ਵਿਗੁਣੀਚਕਾਰ|
17 Similiter et qui duo acceperat, lucratus est alia duo.
ਯਸ਼੍ਚ ਦਾਸੋ ਦ੍ਵੇ ਪੋਟਲਿਕੇ ਅਲਭਤ, ਸੋਪਿ ਤਾ ਮੁਦ੍ਰਾ ਦ੍ਵਿਗੁਣੀਚਕਾਰ|
18 Qui autem unum acceperat, abiens fodit in terram, et abscondit pecuniam domini sui.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋ ਦਾਸ ਏਕਾਂ ਪੋਟਲਿਕਾਂ ਲਬ੍ਧਵਾਨ੍, ਸ ਗਤ੍ਵਾ ਭੂਮਿੰ ਖਨਿਤ੍ਵਾ ਤਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਨਿਜਪ੍ਰਭੋਸ੍ਤਾ ਮੁਦ੍ਰਾ ਗੋਪਯਾਞ੍ਚਕਾਰ|
19 Post multum vero temporis venit dominus servorum illorum, et posuit rationem cum eis.
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਬਹੁਤਿਥੇ ਕਾਲੇ ਗਤੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦਾਸਾਨਾਂ ਪ੍ਰਭੁਰਾਗਤ੍ਯ ਤੈਰ੍ਦਾਸੈਃ ਸਮੰ ਗਣਯਾਞ੍ਚਕਾਰ|
20 Et accedens qui quinque talenta acceperat, obtulit alia quinque talenta, dicens: Domine, quinque talenta tradidisti mihi, ecce alia quinque superlucratus sum.
ਤਦਾਨੀਂ ਯਃ ਪਞ੍ਚ ਪੋਟਲਿਕਾਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍ ਸ ਤਾ ਦ੍ਵਿਗੁਣੀਕ੍ਰੁʼਤਮੁਦ੍ਰਾ ਆਨੀਯ ਜਗਾਦ; ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਭਵਤਾ ਮਯਿ ਪਞ੍ਚ ਪੋਟਲਿਕਾਃ ਸਮਰ੍ਪਿਤਾਃ, ਪਸ਼੍ਯਤੁ, ਤਾ ਮਯਾ ਦ੍ਵਿਗੁਣੀਕ੍ਰੁʼਤਾਃ|
21 Ait illi dominus eius: Euge serve bone, et fidelis, quia super pauca fuisti fidelis, super multa te constituam, intra in gaudium domini tui.
ਤਦਾਨੀਂ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤਮੁਵਾਚ, ਹੇ ਉੱਤਮ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯ ਦਾਸ, ਤ੍ਵੰ ਧਨ੍ਯੋਸਿ, ਸ੍ਤੋਕੇਨ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯੋ ਜਾਤਃ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤ੍ਵਾਂ ਬਹੁਵਿੱਤਾਧਿਪੰ ਕਰੋਮਿ, ਤ੍ਵੰ ਸ੍ਵਪ੍ਰਭੋਃ ਸੁਖਸ੍ਯ ਭਾਗੀ ਭਵ|
22 Accessit autem et qui duo talenta acceperat, et ait: Domine, duo talenta tradidisti mihi, ecce alia duo lucratus sum.
ਤਤੋ ਯੇਨ ਦ੍ਵੇ ਪੋਟਲਿਕੇ ਲਬ੍ਧੇ ਸੋਪ੍ਯਾਗਤ੍ਯ ਜਗਾਦ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਭਵਤਾ ਮਯਿ ਦ੍ਵੇ ਪੋਟਲਿਕੇ ਸਮਰ੍ਪਿਤੇ, ਪਸ਼੍ਯਤੁ ਤੇ ਮਯਾ ਦ੍ਵਿਗੁਣੀਕ੍ਰੁʼਤੇ|
23 Ait illi dominus eius: Euge serve bone, et fidelis, quia super pauca fuisti fidelis, super multa te constituam, intra in gaudium domini tui.
ਤੇਨ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤਮਵੋਚਤ੍, ਹੇ ਉੱਤਮ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯ ਦਾਸ, ਤ੍ਵੰ ਧਨ੍ਯੋਸਿ, ਸ੍ਤੋਕੇਨ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯੋ ਜਾਤਃ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤ੍ਵਾਂ ਬਹੁਦ੍ਰਵਿਣਾਧਿਪੰ ਕਰੋਮਿ, ਤ੍ਵੰ ਨਿਜਪ੍ਰਭੋਃ ਸੁਖਸ੍ਯ ਭਾਗੀ ਭਵ|
24 Accedens autem et qui unum talentum acceperat, ait: Domine, scio quia homo durus es, metis ubi non seminasti, et congregas ubi non sparsisti:
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯ ਏਕਾਂ ਪੋਟਲਿਕਾਂ ਲਬ੍ਧਵਾਨ੍, ਸ ਏਤ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਤ੍ਵਾਂ ਕਠਿਨਨਰੰ ਜ੍ਞਾਤਵਾਨ੍, ਤ੍ਵਯਾ ਯਤ੍ਰ ਨੋਪ੍ਤੰ, ਤਤ੍ਰੈਵ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯਤੇ, ਯਤ੍ਰ ਚ ਨ ਕੀਰ੍ਣੰ, ਤਤ੍ਰੈਵ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯਤੇ|
25 et timens abii, et abscondi talentum tuum in terra: ecce habes quod tuum est.
ਅਤੋਹੰ ਸਸ਼ਙ੍ਕਃ ਸਨ੍ ਗਤ੍ਵਾ ਤਵ ਮੁਦ੍ਰਾ ਭੂਮਧ੍ਯੇ ਸੰਗੋਪ੍ਯ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਾਨ੍, ਪਸ਼੍ਯ, ਤਵ ਯਤ੍ ਤਦੇਵ ਗ੍ਰੁʼਹਾਣ|
26 Respondens autem dominus eius, dixit ei: Serve male, et piger, sciebas quia meto ubi non semino, et congrego ubi non sparsi:
ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍ ਰੇ ਦੁਸ਼਼੍ਟਾਲਸ ਦਾਸ, ਯਤ੍ਰਾਹੰ ਨ ਵਪਾਮਿ, ਤਤ੍ਰ ਛਿਨਦ੍ਮਿ, ਯਤ੍ਰ ਚ ਨ ਕਿਰਾਮਿ, ਤਤ੍ਰੇਵ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਮੀਤਿ ਚੇਦਜਾਨਾਸ੍ਤਰ੍ਹਿ
27 oportuit ergo te committere pecuniam meam numulariis, et veniens ego recepissem utique quod meum est cum usura.
ਵਣਿਕ੍ਸ਼਼ੁ ਮਮ ਵਿੱਤਾਰ੍ਪਣੰ ਤਵੋਚਿਤਮਾਸੀਤ੍, ਯੇਨਾਹਮਾਗਤ੍ਯ ਵ੍ਰੁʼਦ੍ਵ੍ਯਾ ਸਾਕੰ ਮੂਲਮੁਦ੍ਰਾਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਮ੍|
28 Tollite itaque ab eo talentum, et date ei, qui habet decem talenta.
ਅਤੋਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਾਂ ਪੋਟਲਿਕਾਮ੍ ਆਦਾਯ ਯਸ੍ਯ ਦਸ਼ ਪੋਟਲਿਕਾਃ ਸਨ੍ਤਿ ਤਸ੍ਮਿੰਨਰ੍ਪਯਤ|
29 Omni enim habenti dabitur, et abundabit: ei autem, qui non habet, et quod videtur habere, auferetur ab eo.
ਯੇਨ ਵਰ੍ਦ੍ਵ੍ਯਤੇ ਤਸ੍ਮਿੰਨੈਵਾਰ੍ਪਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਤਸ੍ਯੈਵ ਚ ਬਾਹੁਲ੍ਯੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇਨ ਨ ਵਰ੍ਦ੍ਵ੍ਯਤੇ, ਤਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕੇ ਯਤ੍ ਕਿਞ੍ਚਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ, ਤਦਪਿ ਪੁਨਰ੍ਨੇਸ਼਼੍ਯਤੇ|
30 Et inutilem servum eiicite in tenebras exteriores: illic erit fletus, et stridor dentium.
ਅਪਰੰ ਯੂਯੰ ਤਮਕਰ੍ੰਮਣ੍ਯੰ ਦਾਸੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਯਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਕ੍ਰਨ੍ਦਨੰ ਦਨ੍ਤਘਰ੍ਸ਼਼ਣਞ੍ਚ ਵਿਦ੍ਯੇਤੇ, ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਬਹਿਰ੍ਭੂਤਤਮਸਿ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪਤ|
31 Cum autem venerit Filius hominis in maiestate sua, et omnes angeli cum eo, tunc sedebit super sedem maiestatis suæ:
ਯਦਾ ਮਨੁਜਸੁਤਃ ਪਵਿਤ੍ਰਦੂਤਾਨ੍ ਸਙ੍ਗਿਨਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨਿਜਪ੍ਰਭਾਵੇਨਾਗਤ੍ਯ ਨਿਜਤੇਜੋਮਯੇ ਸਿੰਹਾਸਨੇ ਨਿਵੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ,
32 et congregabuntur ante eum omnes gentes, et separabit eos ab invicem, sicut pastor segregat oves ab hœdis:
ਤਦਾ ਤਤ੍ਸੰਮੁਖੇ ਸਰ੍ੱਵਜਾਤੀਯਾ ਜਨਾ ਸੰਮੇਲਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ| ਤਤੋ ਮੇਸ਼਼ਪਾਲਕੋ ਯਥਾ ਛਾਗੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਵੀਨ੍ ਪ੍ਰੁʼਥਕ੍ ਕਰੋਤਿ ਤਥਾ ਸੋਪ੍ਯੇਕਸ੍ਮਾਦਨ੍ਯਮ੍ ਇੱਥੰ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰੁʼਥਕ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾਵੀਨ੍
33 et statuet oves quidem a dextris suis, hœdos autem a sinistris.
ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣੇ ਛਾਗਾਂਸ਼੍ਚ ਵਾਮੇ ਸ੍ਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
34 Tunc dicet Rex his, qui a dextris eius erunt: Venite benedicti Patris mei, possidete paratum vobis regnum a constitutione mundi.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਰਾਜਾ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਸ੍ਥਿਤਾਨ੍ ਮਾਨਵਾਨ੍ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਆਗੱਛਤ ਮੱਤਾਤਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹਭਾਜਨਾਨਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤ ਆ ਜਗਦਾਰਮ੍ਭਤ੍ ਯਦ੍ ਰਾਜ੍ਯਮ੍ ਆਸਾਦਿਤੰ ਤਦਧਿਕੁਰੁਤ|
35 Esurivi enim, et dedistis mihi manducare: sitivi, et dedistis mihi bibere: hospes eram, et collegistis me:
ਯਤੋ ਬੁਭੁਕ੍ਸ਼਼ਿਤਾਯ ਮਹ੍ਯੰ ਭੋਜ੍ਯਮ੍ ਅਦੱਤ, ਪਿਪਾਸਿਤਾਯ ਪੇਯਮਦੱਤ, ਵਿਦੇਸ਼ਿਨੰ ਮਾਂ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨਮਨਯਤ,
36 nudus, et cooperuistis me: infirmus, et visitastis me: in carcere eram, et venistis ad me.
ਵਸ੍ਤ੍ਰਹੀਨੰ ਮਾਂ ਵਸਨੰ ਪਰ੍ੱਯਧਾਪਯਤ, ਪੀਡੀਤੰ ਮਾਂ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁਮਾਗੱਛਤ, ਕਾਰਾਸ੍ਥਞ੍ਚ ਮਾਂ ਵੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁਮ ਆਗੱਛਤ|
37 Tunc respondebunt ei iusti, dicentes: Domine, quando te vidimus esurientem, et pavimus te: sitientem, et dedimus tibi potum?
ਤਦਾ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਾਃ ਪ੍ਰਤਿਵਦਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਕਦਾ ਤ੍ਵਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ੁਧਿਤੰ ਵੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਵਯਮਭੋਜਯਾਮ? ਵਾ ਪਿਪਾਸਿਤੰ ਵੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਅਪਾਯਯਾਮ?
38 quando autem te vidimus hospitem, et collegimus te: aut nudum, et cooperuimus te?
ਕਦਾ ਵਾ ਤ੍ਵਾਂ ਵਿਦੇਸ਼ਿਨੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨਮਨਯਾਮ? ਕਦਾ ਵਾ ਤ੍ਵਾਂ ਨਗ੍ਨੰ ਵੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਵਸਨੰ ਪਰ੍ੱਯਧਾਪਯਾਮ?
39 aut quando te vidimus infirmum: aut in carcere, et venimus ad te?
ਕਦਾ ਵਾ ਤ੍ਵਾਂ ਪੀਡਿਤੰ ਕਾਰਾਸ੍ਥਞ੍ਚ ਵੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਤ੍ਵਦਨ੍ਤਿਕਮਗੱਛਾਮ?
40 Et respondens Rex, dicet illis: Amen dico vobis, quamdiu fecistis uni ex his fratribus meis minimis, mihi fecistis.
ਤਦਾਨੀਂ ਰਾਜਾ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿਵਦਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਸਤ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਮਮੈਤੇਸ਼਼ਾਂ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਕਞ੍ਚਨੈਕੰ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਤਮੰ ਪ੍ਰਤਿ ਯਦ੍ ਅਕੁਰੁਤ, ਤਨ੍ਮਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯਕੁਰੁਤ|
41 Tunc dicet et his, qui a sinistris erunt: Discedite a me maledicti in ignem æternum, qui paratus est diabolo, et angelis eius. (aiōnios g166)
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਵਾਮਸ੍ਥਿਤਾਨ੍ ਜਨਾਨ੍ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਰੇ ਸ਼ਾਪਗ੍ਰਸ੍ਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ, ਸ਼ੈਤਾਨੇ ਤਸ੍ਯ ਦੂਤੇਭ੍ਯਸ਼੍ਚ ਯੋ(ਅ)ਨਨ੍ਤਵਹ੍ਨਿਰਾਸਾਦਿਤ ਆਸ੍ਤੇ, ਯੂਯੰ ਮਦਨ੍ਤਿਕਾਤ੍ ਤਮਗ੍ਨਿੰ ਗੱਛਤ| (aiōnios g166)
42 Esurivi enim, et non dedistis mihi manducare: sitivi, et non desistis mihi potum:
ਯਤੋ ਕ੍ਸ਼਼ੁਧਿਤਾਯ ਮਹ੍ਯਮਾਹਾਰੰ ਨਾਦੱਤ, ਪਿਪਾਸਿਤਾਯ ਮਹ੍ਯੰ ਪੇਯੰ ਨਾਦੱਤ,
43 hospes eram, et non collegistis me: nudus, et non cooperuistis me: infirmus, et in carcere, et non visitastis me.
ਵਿਦੇਸ਼ਿਨੰ ਮਾਂ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨੰ ਨਾਨਯਤ, ਵਸਨਹੀਨੰ ਮਾਂ ਵਸਨੰ ਨ ਪਰ੍ੱਯਧਾਪਯਤ, ਪੀਡਿਤੰ ਕਾਰਾਸ੍ਥਞ੍ਚ ਮਾਂ ਵੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁੰ ਨਾਗੱਛਤ|
44 Tunc respondebunt ei et ipsi, dicentes: Domine, quando te vidimus esurientem, aut sitientem, aut hospitem, aut nudum, aut infirmum, aut in carcere, et non ministravimus tibi?
ਤਦਾ ਤੇ ਪ੍ਰਤਿਵਦਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਕਦਾ ਤ੍ਵਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ੁਧਿਤੰ ਵਾ ਪਿਪਾਸਿਤੰ ਵਾ ਵਿਦੇਸ਼ਿਨੰ ਵਾ ਨਗ੍ਨੰ ਵਾ ਪੀਡਿਤੰ ਵਾ ਕਾਰਾਸ੍ਥੰ ਵੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਤ੍ਵਾਂ ਨਾਸੇਵਾਮਹਿ?
45 Tunc respondebit illis dicens: Amen dico vobis: Quamdiu non fecistis uni de minoribus his, nec mihi fecistis.
ਤਦਾ ਸ ਤਾਨ੍ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਤਥ੍ਯਮਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਬ੍ਰਵੀਮਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰੇਸ਼਼ਾਂ ਕਞ੍ਚਨ ਕ੍ਸ਼਼ੋਦਿਸ਼਼੍ਠੰ ਪ੍ਰਤਿ ਯੰਨਾਕਾਰਿ, ਤਨ੍ਮਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਵ ਨਾਕਾਰਿ|
