Mattheum 18
1 In illa hora accesserunt discipuli ad Iesum, dicentes: Quis putas, maior est in regno cælorum?
តទានីំ ឝិឞ្យា យីឝោះ សមីបមាគត្យ ប្ឫឞ្ដវន្តះ ស្វគ៌រាជ្យេ កះ ឝ្រេឞ្ឋះ?
2 Et advocans Iesus parvulum, statuit eum in medio eorum,
តតោ យីឝុះ ក្ឞុទ្រមេកំ ពាលកំ ស្វសមីបមានីយ តេឞាំ មធ្យេ និធាយ ជគាទ,
3 et dixit: Amen dico vobis, nisi conversi fueritis, et efficiamini sicut parvuli, non intrabitis in regnum cælorum.
យុឞ្មានហំ សត្យំ ព្រវីមិ, យូយំ មនោវិនិមយេន ក្ឞុទ្រពាលវត៑ ន សន្តះ ស្វគ៌រាជ្យំ ប្រវេឞ្ដុំ ន ឝក្នុថ។
4 Quicumque ergo humiliaverit se sicut parvulus iste, hic est maior in regno cælorum.
យះ កឝ្ចិទ៑ ឯតស្យ ក្ឞុទ្រពាលកស្យ សមមាត្មានំ នម្រីករោតិ, សឯវ ស្វគ៌រាជយេ ឝ្រេឞ្ឋះ។
5 Et qui susceperit unum parvulum talem in nomine meo, me suscipit.
យះ កឝ្ចិទ៑ ឯតាទ្ឫឝំ ក្ឞុទ្រពាលកមេកំ មម នាម្និ គ្ឫហ្លាតិ, ស មាមេវ គ្ឫហ្លាតិ។
6 Qui autem scandalizaverit unum de pusillis istis, qui in me credunt, expedit ei ut suspendatur mola asinaria in collo eius, et demergatur in profundum maris.
កិន្តុ យោ ជនោ មយិ ក្ឫតវិឝ្វាសានាមេតេឞាំ ក្ឞុទ្រប្រាណិនាម៑ ឯកស្យាបិ វិធ្និំ ជនយតិ, កណ្ឋពទ្ធបេឞណីកស្យ តស្យ សាគរាគាធជលេ មជ្ជនំ ឝ្រេយះ។
7 Væ mundo a scandalis. Necesse est enim ut veniant scandala: verumtamen væ homini illi, per quem scandalum venit.
វិឃ្នាត៑ ជគតះ សន្តាបោ ភវិឞ្យតិ, វិឃ្នោៜវឝ្យំ ជនយិឞ្យតេ, កិន្តុ យេន មនុជេន វិឃ្នោ ជនិឞ្យតេ តស្យៃវ សន្តាបោ ភវិឞ្យតិ។
8 Si autem manus tua, vel pes tuus scandalizat te: abscide eum, et proiice abs te: bonum tibi est ad vitam ingredi debilem, vel claudum, quam duas manus, vel duos pedes habentem mitti in ignem æternum. (aiōnios g166)
តស្មាត៑ តវ ករឝ្ចរណោ វា យទិ ត្វាំ ពាធតេ, តហ៌ិ តំ ឆិត្ត្វា និក្ឞិប, ទ្វិករស្យ ទ្វិបទស្យ វា តវានប្តវហ្នៅ និក្ឞេបាត៑, ខញ្ជស្យ វា ឆិន្នហស្តស្យ តវ ជីវនេ ប្រវេឝោ វរំ។ (aiōnios g166)
9 Et si oculus tuus scandalizat te, erue eum, et proiice abs te: bonum tibi est cum uno oculo in vitam intrare, quam duos oculos habentem mitti in Gehennam ignis. (Geenna g1067)
អបរំ តវ នេត្រំ យទិ ត្វាំ ពាធតេ, តហ៌ិ តទប្យុត្បាវ្យ និក្ឞិប, ទ្វិនេត្រស្យ នរកាគ្នៅ និក្ឞេបាត៑ កាណស្យ តវ ជីវនេ ប្រវេឝោ វរំ។ (Geenna g1067)
10 Videte ne contemnatis unum ex his pusillis: dico enim vobis, quia Angeli eorum in cælis semper vident faciem Patris mei, qui in cælis est.
តស្មាទវធទ្ធំ, ឯតេឞាំ ក្ឞុទ្រប្រាណិនាម៑ ឯកមបិ មា តុច្ឆីកុរុត,
11 Venit enim Filius hominis salvare quod perierat.
យតោ យុឞ្មានហំ តថ្យំ ព្រវីមិ, ស្វគ៌េ តេឞាំ ទូតា មម ស្វគ៌ស្ថស្យ បិតុរាស្យំ និត្យំ បឝ្យន្តិ។ ឯវំ យេ យេ ហារិតាស្តាន៑ រក្ឞិតុំ មនុជបុត្រ អាគច្ឆត៑។
12 Quid vobis videtur? Si fuerint alicui centum oves, et erravit una ex eis: nonne relinquit nonaginta novem in montibus, et vadit quærere eam, quæ erravit?
យូយមត្រ កិំ វិវិំគ្ឃ្វេ? កស្យចិទ៑ យទិ ឝតំ មេឞាះ សន្តិ, តេឞាមេកោ ហាយ៌្យតេ ច, តហ៌ិ ស ឯកោនឝតំ មេឞាន៑ វិហាយ បវ៌្វតំ គត្វា តំ ហារិតមេកំ កិំ ន ម្ឫគយតេ?
13 Et si contigerit ut inveniat eam: Amen dico vobis, quia gaudet super eam magis quam super nonaginta novem, quæ non erraverunt.
យទិ ច កទាចិត៑ តន្មេឞោទ្ទេឝំ លមតេ, តហ៌ិ យុឞ្មានហំ សត្យំ កថយាមិ, សោៜវិបថគាមិភ្យ ឯកោនឝតមេឞេភ្យោបិ តទេកហេតោរធិកម៑ អាហ្លាទតេ។
14 Sic non est voluntas ante Patrem vestrum, qui in cælis est, ut pereat unus de pusillis istis.
តទ្វទ៑ ឯតេឞាំ ក្ឞុទ្រប្រាឯនាម៑ ឯកោបិ នឝ្យតីតិ យុឞ្មាកំ ស្វគ៌ស្ថបិតុ រ្នាភិមតម៑។
15 Si autem peccaverit in te frater tuus, vade, et corripe eum inter te, et ipsum solum. Si te audierit, lucratus eris fratrem tuum.
យទ្យបិ តវ ភ្រាតា ត្វយិ កិមប្យបរាធ្យតិ, តហ៌ិ គត្វា យុវយោទ៌្វយោះ ស្ថិតយោស្តស្យាបរាធំ តំ ជ្ញាបយ។ តត្រ ស យទិ តវ វាក្យំ ឝ្ឫណោតិ, តហ៌ិ ត្វំ ស្វភ្រាតរំ ប្រាប្តវាន៑,
16 Si autem te non audierit, adhibe tecum adhuc unum, vel duos, ut in ore duorum, vel trium testium stet omne verbum.
កិន្តុ យទិ ន ឝ្ឫណោតិ, តហ៌ិ ទ្វាភ្យាំ ត្រិភិ រ្វា សាក្ឞីភិះ សវ៌្វំ វាក្យំ យថា និឝ្ចិតំ ជាយតេ, តទត៌្ហម៑ ឯកំ ទ្វៅ វា សាក្ឞិណៅ គ្ឫហីត្វា យាហិ។
17 Quod si non audierit eos: dic Ecclesiæ. Si autem Ecclesiam non audierit: sit tibi sicut ethnicus, et publicanus.
តេន ស យទិ តយោ រ្វាក្យំ ន មាន្យតេ, តហ៌ិ សមាជំ តជ្ជ្ញាបយ, កិន្តុ យទិ សមាជស្យាបិ វាក្យំ ន មាន្យតេ, តហ៌ិ ស តវ សមីបេ ទេវបូជកឥវ ចណ្ឌាលឥវ ច ភវិឞ្យតិ។
18 Amen dico vobis, quæcumque alligaveritis super terram, erunt ligata et in cælo: et quæcumque solveritis super terram, erunt soluta et in cælo.
អហំ យុឞ្មាន៑ សត្យំ វទាមិ, យុឞ្មាភិះ ប្ឫថិវ្យាំ យទ៑ ពធ្យតេ តត៑ ស្វគ៌េ ភំត្ស្យតេ; មេទិន្យាំ យត៑ ភោច្យតេ, ស្វគ៌េៜបិ តត៑ មោក្ឞ្យតេ។
19 Iterum dico vobis, quia si duo ex vobis consenserint super terram, de omni re quamcumque petierint, fiet illis a Patre meo, qui in cælis est.
បុនរហំ យុឞ្មាន៑ វទាមិ, មេទិន្យាំ យុឞ្មាកំ យទិ ទ្វាវេកវាក្យីភូយ កិញ្ចិត៑ ប្រាត៌្ហយេតេ, តហ៌ិ មម ស្វគ៌ស្ថបិត្រា តត៑ តយោះ ក្ឫតេ សម្បន្នំ ភវិឞ្យតិ។
20 Ubi enim sunt duo, vel tres congregati in nomine meo, ibi sum in medio eorum.
យតោ យត្រ ទ្វៅ ត្រយោ វា មម នាន្និ មិលន្តិ, តត្រៃវាហំ តេឞាំ មធ្យេៜស្មិ។
21 Tunc accedens Petrus ad eum, dixit: Domine quoties peccabit in me frater meus, et dimittam ei? usque septies?
តទានីំ បិតរស្តត្សមីបមាគត្យ កថិតវាន៑ ហេ ប្រភោ, មម ភ្រាតា មម យទ្យបរាធ្យតិ, តហ៌ិ តំ កតិក្ឫត្វះ ក្ឞមិឞ្យេ?
22 Dicit illi Iesus: Non dico tibi usque septies: sed usque septuagies septies.
កិំ សប្តក្ឫត្វះ? យីឝុស្តំ ជគាទ, ត្វាំ កេវលំ សប្តក្ឫត្វោ យាវត៑ ន វទាមិ, កិន្តុ សប្តត្យា គុណិតំ សប្តក្ឫត្វោ យាវត៑។
23 Ideo assimilatum est regnum cælorum homini regi, qui voluit rationem ponere cum servis suis.
អបរំ និជទាសៃះ សហ ជិគណយិឞុះ កឝ្ចិទ៑ រាជេវ ស្វគ៌រាជយំ។
24 Et cum cœpisset rationem ponere, oblatus est ei unus, qui debebat ei decem millia talenta.
អារព្ធេ តស្មិន៑ គណនេ សាទ៌្ធសហស្រមុទ្រាបូរិតានាំ ទឝសហស្របុដកានាម៑ ឯកោៜឃមណ៌ស្តត្សមក្ឞមានាយិ។
25 Cum autem non haberet unde redderet, iussit eum dominus eius venundari, et uxorem eius, et filios, et omnia quæ habebat, et reddi.
តស្យ បរិឝោធនាយ ទ្រវ្យាភាវាត៑ បរិឝោធនាត៌្ហំ ស តទីយភាយ៌្យាបុត្រាទិសវ៌្វស្វញ្ច វិក្រីយតាមិតិ តត្ប្រភុរាទិទេឝ។
26 Procidens autem servus ille, orabat eum, dicens: Patientiam habe in me, et omnia reddam tibi.
តេន ស ទាសស្តស្យ បាទយោះ បតន៑ ប្រណម្យ កថិតវាន៑, ហេ ប្រភោ ភវតា ឃៃយ៌្យេ ក្ឫតេ មយា សវ៌្វំ បរិឝោធិឞ្យតេ។
27 Misertus autem dominus servi illius, dimisit eum, et debitum dimisit ei.
តទានីំ ទាសស្យ ប្រភុះ សករុណះ សន៑ សកលណ៌ំ ក្ឞមិត្វា តំ តត្យាជ។
28 Egressus autem servus ille invenit unum de conservis suis, qui debebat ei centum denarios: et tenens suffocavit eum, dicens: Redde quod debes.
កិន្តុ តស្មិន៑ ទាសេ ពហិ រ្យាតេ, តស្យ ឝតំ មុទ្រាចតុត៌្ហាំឝាន៑ យោ ធារយតិ, តំ សហទាសំ ទ្ឫឞ្ទ្វា តស្យ កណ្ឋំ និឞ្បីឌ្យ គទិតវាន៑, មម យត៑ ប្រាប្យំ តត៑ បរិឝោធយ។
29 Et procidens conservus eius, rogabat eum, dicens: Patientiam habe in me, et omnia reddam tibi.
តទា តស្យ សហទាសស្តត្បាទយោះ បតិត្វា វិនីយ ពភាឞេ, ត្វយា ធៃយ៌្យេ ក្ឫតេ មយា សវ៌្វំ បរិឝោធិឞ្យតេ។
30 Ille autem noluit: sed abiit, et misit eum in carcerem donec redderet debitum.
តថាបិ ស តត៑ នាងគីក្ឫត្យ យាវត៑ សវ៌្វម្ឫណំ ន បរិឝោធិតវាន៑ តាវត៑ តំ ការាយាំ ស្ថាបយាមាស។
31 Videntes autem conservi eius quæ fiebant, contristati sunt valde: et venerunt, et narraverunt domino suo omnia quæ facta fuerant.
តទា តស្យ សហទាសាស្តស្យៃតាទ្ឫគ៑ អាចរណំ វិលោក្យ ប្រភោះ សមីបំ គត្វា សវ៌្វំ វ្ឫត្តាន្តំ និវេទយាមាសុះ។
32 Tunc vocavit illum dominus suus: et ait illi: Serve nequam, omne debitum dimisi tibi quoniam rogasti me:
តទា តស្យ ប្រភុស្តមាហូយ ជគាទ, រេ ទុឞ្ដ ទាស, ត្វយា មត្សន្និធៅ ប្រាត៌្ហិតេ មយា តវ សវ៌្វម្ឫណំ ត្យក្តំ;
33 nonne ergo oportuit et te misereri conservi tui, sicut et ego tui misertus sum?
យថា ចាហំ ត្វយិ ករុណាំ ក្ឫតវាន៑, តថៃវ ត្វត្សហទាសេ ករុណាករណំ កិំ តវ នោចិតំ?
34 Et iratus dominus eius tradidit eum tortoribus, quoadusque redderet universum debitum.
ឥតិ កថយិត្វា តស្យ ប្រភុះ ក្រុទ្ធ្យន៑ និជប្រាប្យំ យាវត៑ ស ន បរិឝោធិតវាន៑, តាវត៑ ប្រហារកានាំ ករេឞុ តំ សមប៌ិតវាន៑។
35 Sic et Pater meus cælestis faciet vobis, si non remiseritis unusquisque fratri suo de cordibus vestris.
យទិ យូយំ ស្វាន្តះករណៃះ ស្វស្វសហជានាម៑ អបរាធាន៑ ន ក្ឞមធ្វេ, តហ៌ិ មម ស្វគ៌ស្យះ បិតាបិ យុឞ្មាន៑ ប្រតីត្ថំ ករិឞ្យតិ។
