Mattheum 14
1 In illo tempore audivit Herodes tetrarcha fama Iesu:
Gdy Herod, zarządca prowincji, usłyszał wieści o Jezusie, rzekł do swoich dworzan:
2 et ait pueris suis: Hic est Ioannes Baptista: ipse surrexit a mortuis, et ideo virtutes operantur in eo.
—To musi być zmartwychwstały Jan Chrzciciel. Dlatego potrafi czynić takie cuda.
3 Herodes enim tenuit Ioannem, et alligavit eum: et posuit in carcerem propter Herodiadem uxorem fratris sui.
Wcześniej bowiem to właśnie on kazał aresztować i uwięzić Jana. A stało się to z powodu Herodiady, żony jego brata Filipa.
4 Dicebat enim illi Ioannes: Non licet tibi habere eam.
Jan bowiem ciągle mu wypominał: „Nie wolno ci żyć z żoną swojego brata!”.
5 Et volens illum occidere, timuit populum: quia sicut prophetam eum habebant.
Herod postanowił zabić Jana, bał się jednak tłumów, które uważały go za proroka.
6 Die autem natalis Herodis saltavit filia Herodiadis in medio, et placuit Herodi.
Zdarzyło się, że podczas uczty urodzinowej Heroda wystąpiła córka Herodiady, a jej taniec bardzo mu się spodobał.
7 Unde cum iuramento pollicitus est ei dare quodcumque postulasset ab eo.
I uroczyście przyrzekł spełnić każde jej życzenie.
8 At illa præmonita a matre sua, Da mihi, inquit, hic in disco caput Ioannis Baptistæ.
Namówiona przez matkę, dziewczyna poprosiła: —Daj mi na tacy głowę Jana Chrzciciela.
9 Et contristatus est rex: propter iuramentum autem, et eos, qui pariter recumbebant, iussit dari.
Zasmuciło to króla, lecz ze względu na przysięgę złożoną w obecności gości rozkazał spełnić tę prośbę.
10 Misitque et decollavit Ioannem in carcere.
Ścięto więc Jana w więzieniu,
11 Et allatum est caput eius in disco, et datum est puellæ, et attulit matri suæ.
a jego głowę przyniesiono na tacy dziewczynie, ona zaś oddała ją matce.
12 Et accedentes discipuli eius, tulerunt corpus eius, et sepelierunt illud: et venientes nunciaverunt Iesu.
Uczniowie Jana zabrali jego ciało, pogrzebali je i powiadomili o wszystkim Jezusa.
13 Quod cum audisset Iesus, secessit inde in navicula, in locum desertum seorsum: et cum audissent turbæ, secutæ sunt eum pedestres de civitatibus.
Na wieść o tym Jezus odpłynął łodzią w odludne miejsce. Chciał być sam. Ludzie wypatrzyli Go jednak i z różnych miasteczek podążyli za Nim pieszo.
14 Et exiens vidit turbam multam, et misertus est eis, et curavit languidos eorum.
Wychodząc więc z łodzi, Jezus znów zastał tłumy ludzi. Poruszony współczuciem uzdrowił wszystkich obecnych tam chorych.
15 Vespere autem facto, accesserunt ad eum discipuli eius, dicentes: Desertus est locus, et hora iam præteriit: dimitte turbas, ut euntes in castella, emant sibi escas.
Pod wieczór uczniowie zwrócili się do Niego: —Każ ludziom rozejść się do pobliskich wiosek i osad. Niech sobie kupią coś do jedzenia, bo na tym pustkowiu nie ma żywności, a robi się już późno.
16 Iesus autem dixit eis: Non habent necesse ire: date illis vos manducare.
—Nie muszą odchodzić. —odparł Jezus—Wy dajcie im jeść!
17 Responderunt ei: Non habemus hic nisi quinque panes, et duos pisces.
—Ale co?!—wykrzyknęli. —Nic nie mamy! Tylko pięć chlebów i dwie ryby!
18 Qui ait eis: Afferte mihi illos huc.
—Przynieście je więc tutaj—powiedział.
19 Et cum iussisset turbam discumbere super fœnum, acceptis quinque panibus, et duobus piscibus, aspiciens in cælum benedixit, et fregit, et dedit discipulis panes, discipuli autem turbis.
Polecił ludziom usiąść na trawie, a sam wziął pięć chlebów i dwie ryby. Spojrzał w niebo, podziękował Bogu i podzielił chleb. Podał go uczniom, a oni ludziom.
20 Et manducaverunt omnes, et saturati sunt. Et tulerunt reliquias, duodecim cophinos fragmentorum plenos.
W ten sposób wszyscy najedli się do syta i zebrano jeszcze dwanaście pełnych koszy resztek,
21 Manducantium autem fuit numerus, quinque millia virorum, exceptis mulieribus, et parvulis.
choć w posiłku tym brało udział około pięciu tysięcy samych tylko mężczyzn—nie licząc kobiet i dzieci.
22 Et statim compulit Iesus discipulos ascendere in naviculam, et præcedere eum trans fretum, donec dimitteret turbas.
Zaraz potem Jezus nakazał uczniom, aby przeprawili się łodzią na drugą stronę jeziora, dokąd On sam miał przybyć później. Chciał bowiem pozostać na miejscu do czasu, aż ludzie rozejdą się do domów.
23 Et dimissa turba, ascendit in montem solus orare. Vespere autem facto solus erat ibi.
Gdy wszyscy już odeszli, wszedł na wzgórze, aby się modlić. Zapadł zmrok i Jezus był zupełnie sam.
24 Navicula autem in medio mari iactabatur fluctibus: erat enim contrarius ventus.
Tymczasem łódź uczniów była już daleko od brzegu. Miotały nią fale, bo wiatr był przeciwny.
25 Quarta enim vigilia noctis, venit ad eos ambulans super mare.
Około trzeciej nad ranem poszedł więc do nich po wodzie.
26 Et videntes eum super mare ambulantem, turbati sunt, dicentes: Quia phantasma est. Et præ timore clamaverunt.
Przerażeni uczniowie, widząc że idzie po wodzie, krzyknęli: —To duch!
27 Statimque Iesus locutus est eis, dicens: Habete fiduciam: ego sum, nolite timere.
—Spokojnie! Nie bójcie się, to Ja!—szybko odrzekł Jezus.
28 Respondens autem Petrus dixit: Domine, si tu es, iube me ad te venire super aquas.
—Panie, jeśli to naprawdę Ty, każ mi przyjść do siebie po wodzie—zawołał w odpowiedzi Piotr.
29 At ipse ait: Veni. Et descendens Petrus de navicula, ambulabat super aquam ut veniret ad Iesum.
—Dobrze, chodź!—rzekł. Piotr wyszedł z łodzi, zaczął iść po wodzie i zbliżył się do Jezusa.
30 Videns vero ventum validum, timuit: et cum cœpisset mergi, clamavit dicens: Domine, salvum me fac.
Lecz gdy poczuł silne uderzenie wiatru, przestraszył się i zaczął tonąć. —Panie, ratuj mnie!—krzyczał.
31 Et continuo Iesus extendens manum, apprehendit eum: et ait illi: Modicæ fidei, quare dubitasti?
Jezus natychmiast wyciągnął do niego rękę i wydobył go z wody. —Gdzie jest twoja wiara? Dlaczego zwątpiłeś?—zapytał Piotra.
32 Et cum ascendissent in naviculam, cessavit ventus.
Gdy weszli do łodzi, wiatr nagle ucichł.
33 Qui autem in navicula erant, venerunt, et adoraverunt eum, dicentes: Vere, Filius Dei es.
Wtedy uczniowie padli przed Jezusem na twarz. —Naprawdę jesteś Synem Boga!—wyznali.
34 Et cum transfretassent, venerunt in terram Genesar.
Niebawem przypłynęli do krainy Genezaret.
35 Et cum cognovissent eum viri loci illius, miserunt in universam regionem illam, et obtulerunt ei omnes male habentes:
Tamtejsi mieszkańcy rozpoznali Jezusa i po całej okolicy rozeszła się wiadomość o Jego przybyciu. Przyprowadzono do Niego wszystkich chorych
36 et rogabant eum ut vel fimbriam vestimenti eius tangerent. Et quicumque tetigerunt, salvi facti sunt.
i proszono Go, aby pozwolił im przynajmniej dotknąć swojego płaszcza. A wszyscy, którzy Go dotknęli, odzyskali zdrowie.
