Marcum 8
1 In diebus illis iterum cum turba multa esset, nec haberent quod manducarent: convocatis discipulis, ait illis:
Manoori aawwotsitse aani ay ashuwots kakwe bowtsi, bometwono deshatsno bo tesh, mann Iyesus b́ danifwotsi s'eegdek't boosh hank'o bí eti,
2 Misereor super turbam: quia ecce iam triduo sustinent me, nec habent quod manducent:
«Ashaanots hamb, taanton keez aawo teshrnee, bometwo eegor bo deshawotse boosh t maac'o k'ewere,
3 et si dimisero eos ieiunos in domum suam, deficient in via: quidam enim ex eis de longe venerunt.
Hank'on bo k'ak'tsok'on bo gálomants ameree err t fakshiyal weerindatse maawniye bowtsiti, dab boyitse ik ikwots wokooke waaknee.»
4 Et responderunt ei discipuli sui: Unde illos quis poterit saturare panibus in solitudine?
B́ danifwotswere, «Béré worwotse jam ashaanotssh bodet misho kone daatso faliti?» ett bísh bo aani.
5 Et interrogavit eos: Quot panes habetis? Qui dixerunt: Septem.
Iyesuswere, «Ambts misho detsfte?» ett boon bíaati, boowere, «Shawat misho detsfone» bo eti.
6 Et præcepit turbæ discumbere super terram. Et accipiens septem panes, gratias agens fregit, et dabat discipulis suis ut apponerent, et apposuerunt turbæ.
Ashuwots datsats beewne bíeti, shawat mishono dets dek't Ik'osh mango b́ ími, tiitsdek't ash ashosh bo imetwok'o b́ danifwotssh b́ ími, boowere ash ashosh bo t'intsi.
7 Et habebant pisciculos paucos: et ipsos benedixit, et iussit apponi.
Ay woterawo mus' nana'úwotsno detsfno botesh, mus' manots jangosho Ik'o b́údiyakon ash ashosh bo t'intsitwok'o b́ danifwotssh b́ keewi.
8 Et manducaverunt, et saturati sunt: et sustulerunt quod superaverat de fragmentis, septem sportas.
Jam ashuwots máát bowori, méére oorts mishi tiish tishono kakut shawat een een maron s'eeno bo k'aaúwi.
9 Erant autem qui manducaverunt, quasi quattuor millia: et dimisit eos.
Maats ashuwotsu awd kumok'o wotituno botesh, Iyesus bono ameree ett faksh b́ k'ri.
10 Et statim ascendens navim cum discipulis suis, venit in partes Dalmanutha.
Maniyere il b́ danifwotsnton jelbats wotdek't Dalmanut awrajo maants k'azbíami.
11 Et exierunt Pharisæi, et cœperunt conquirere cum eo, quærentes ab illo signum de cælo, tentantes eum.
Ferisawino eteyirwotsitse Iyesus maants waat bínton moosho dek' botwi, bín fadosh gawt darotse adits keew iko boosh b́kitsitwok'o bín bo'aati.
12 Et ingemiscens spiritu, ait: Quid generatio ista signum quærit? Amen dico vobis, si dabitur generationi isti signum.
Iyesus ah ett kashowosht, «Dúranatsi s'oot'o adits keewo bísh k'aleyish eegosh geefa? Aroniye itsh t keewiri, dúranatsi na'osh b́ jamon adits keewo kitseratse!» bí eti.
13 Et dimittens eos, ascendit iterum navim, et abiit trans fretum.
Boon k'az k'rat aani jelbats wotdek't bak'etsomand k'az b́ kimi.
14 Et obliti sunt panes sumere: et nisi unum panem non habebant secum in navi.
B́ danifwots misho bo battsatse tuutson jelbotse ik mishuniye okoon eegor deshatsno bo tesh.
15 Et præcipiebat eis, dicens: Videte, et cavete a fermento Pharisæorum, et fermento Herodis.
Iyesuswere «Ferisawino eteefwotsnat Herodis boot' shashatse it atso korde'ere, » ett bí azazi.
16 Et cogitabant ad alterutrum, dicentes: Quia panes non habemus.
Bowere «Han bí etir, daneraka misho no t'ut'tsosha b́wotiti» ett boatsatseyewo bokeewi.
17 Quo cognito, ait illis Iesus: Quid cogitatis, quia panes non habetis? Nondum cognoscetis nec intelligitis? Adhuc cæcatum habetis cor vestrum?
Iyesusewere bo gawirwo dandek't hank'o boosh bí eti. «Misho no t'út'tsosha etaat eegoshe it gawiri? Andoor eegor t'iwintso falawwotsnat danawots itneya? It nibo andoor b́ dungtsok'oneya b́fa'oni?
18 Oculos habentes non videtis? Et aures habentes non auditis? Nec recordamini,
Ááwo detsfetsat be'aatsteya? Waazono detsfetsat shiyatsteya? Aak'oneya gaweyo itsh b́ k'azi?
19 quando quinque panes fregi in quinque millia: quot cophinos fragmentorum plenos sustulistis? Dicunt ei: Duodecim.
Úts misho úts kúm ashosh t titsor b́ ooro ambts mari s'eene it k'aaúwi?» Bo were «Tatse git mari s'eena» bo eti.
20 Quando et septem panes in quattuor millia: quot sportas fragmentorum tulistis? Et dicunt ei: Septem.
«Mank'o shawat mishono awd kúm ashuwotssh t titsor oortso ambts mari s'eene it k'aaúwi?» Et boon bí aati. Bowere «Shawat mari s'eena» bo eti.
21 Et dicebat eis: Quomodo nondum intelligitis?
Bíwere «Beree, andoor t'iwitsratsteya?» Bosh bí eti.
22 Et veniunt Bethsaidam, et adducunt ei cæcum, et rogabant eum ut illum tangeret.
Betesayid maantsowere ambobodtsok'on ashuwots dog iko Iyesus maants dek' boweyi, shodtsman b́ shuuítwok'o bok'oni.
23 Et apprehensa manu cæci, eduxit eum extra vicum: et expuens in oculos eius impositis manibus suis, interrogavit eum si quid videret.
Bíwere bek'falaw ashman b́ kisho detsdek't jishfere gálotse b́kishi, ashman ááwats s'udo tuf ett b́ kisho bíats gedt «Ik jago bek'irwiya?» ett bí aati.
24 Et aspiciens, ait: Video homines velut arbores ambulantes.
Ááw doogonu kááw dek't, «Ee ashuwots taash be'eyirune, ernmó shaíru mitwotsiye taash bo ariri, » bí eti.
25 Deinde iterum imposuit manus super oculos eius: et cœpit videre. Et restitutus est ita ut clare videret omnia.
Ando aani Iyesus asho aawwotsats b́ kisho b́ gedi, manoor ashman t'iwitsdek' b́ s'iili, kashatnu jam keewo s'ayintsdek't b́ bek'i.
26 Et misit illum in domum suam, dicens: Vade in domum tuam: et si in vicum introieris, nemini dixeris.
Maniye il Iyesus «Galots kindk'aye, » ett b́ galomand bí ametuwok'o fakshb́k'ri.
27 Et egressus est Iesus, et discipuli eius in castella Cæsareæ Philippi: et in via interrogabat discipulos suos, dicens eis: Quem me dicunt esse homines?
Iyesusnat b́ danifwotsn Filip'os K'isariya eteyiru dats kayu ganoke fa'a galwots maants botwi, weeratse bobefere Iyesus, «Ash ashuwots taan koni etfnó?» Ett b́ danifwotsi bí aati.
28 Qui responderunt illi, dicentes: Ioannem Baptistam, alii Eliam, alii vero quasi unum de prophetis.
Bowere, «Ik ikwots gupfo Yohansiye, k'atswots Eliyasiye, ando k'atswotswere nebiyiwotsitsi ikoniye etfne neesha, » ett bo aaniyi.
29 Tunc dicit illis: Vos vero quem me esse dicitis? Respondens Petrus, ait ei: Tu es Christus.
«Itmo taan koni etfte?» ett bí aati. P'et'roswe «Nee he, Ik'o futtso neene, » ett bí aani.
30 Et comminatus est eis, ne cui dicerent de illo.
Iyesusere, «T jango konshor keewk'ayere, » ett kúp'shdek' boosh b́ izi.
31 Et cœpit docere eos quoniam oportet filium hominis pati multa, et reprobari a senioribus, et a summis sacerdotibus, et scribis, et occidi: et post tres dies resurgere.
Iyesus b́ danifwotsi hank'o ett daniyo dek'́ b́twi. «Ash na'o ay gond bek'o daatso bísh geyife, eenashwotsoke, kahni naashwotsnat Muse nemo danifwotsoke gac'etwe, úd'etwe, ernmó keez aawoniye okoon k'iro da'ar twitwe.»
32 Et palam verbum loquebatur. Et apprehendens eum Petrus, cœpit increpare eum.
Keewano bek'shdek't boosh b́keewi, manóór P'et'ros bín bíaali ash aalok s'eegdek't fayo b́tuwi. «Hank'ó et k'aye» eton bín b́ fay.
33 Qui conversus, et videns discipulos suos, comminatus est Petro, dicens: Vade retro me Satana, quoniam non sapis quæ Dei sunt, sed quæ sunt hominum.
Iyesusmó wongr ett aanat b́ danifwotsi s'ilt́ P'et'rosi, «Nee shed'anan t shutsomandan amee! nee ashka bako Ik'iko gawratsne!» ett b́ fay.
34 Et convocata turba cum discipulis suis, dixit eis: Si quis vult me sequi, deneget semetipsum: et tollat crucem suam, et sequatur me.
Maniyere il Iyesus ash asho b́ danifwotsnton s'eegdek't boosh hank'o bí et, «T jafrats woo shuntso fa'e wotiyal b́ tooko juk'rowe, b́ mask'aliyono kurde'er tshuutso wowe,
35 Qui enim voluerit animam suam salvam facere, perdet eam: qui autem perdiderit animam suam propter me, et Evangelium, salvam faciet eam.
B́ kashu faridek'o geyiru jamo bin t'ut'etwe, s'uznmó t jangonat doo shishiyi jangosh b́ kasho beshide imetwo fari dek'etwe,
36 Quid enim proderit homini, si lucretur mundum totum: et detrimentum animæ suæ faciat?
Asho dats jamatsi gaal jamo daatsrr b́ kasho b́t'ut'al eege bísh b́ k'aliti?
37 Aut quid dabit homo commutationis pro anima sua?
Asho b́ kashu woriyosh aak'o k'awntse dashosh b́ faliti?
38 Qui enim me confusus fuerit, et verba mea in generatione ista adultera et peccatrice: et filius hominis confundetur eum, cum venerit in gloria Patris sui cum Angelis sanctis.
Haalirwotsnat morrets, dúranatsi s'oot'anots shinatse taanat tkeewi jangosh jitsitu jamosh, ash na'o tnih mangon S'ayin melakiwotston t wóór b́ jangosh taawere jitsitwe.»
