Marcum 5
1 Et venerunt trans fretum maris in regionem Gerasenorum.
Cecoengawh, tuili caqai benna kaw Gerasin khawna ce cet uhy.
2 Et exeunti ei de navi, statim occurrit de monumentis homo in spiritu immundo,
Lawng khui awhkawng Jesu ak cawn lawawh, ak kawk khuina qaai ak be thlang pynoet ing phyi nakawng anih ce hqum ham law hy.
3 qui domicilium habebat in monumentis, et neque catenis iam quisquam poterat eum ligare:
Anih taw phyi awh awm nawh, u ingawm anih ce am pin thai qoe uhy. Thiqui ingawm am pin thai uhy.
4 quoniam sæpe compedibus et catenis vinctus, dirupisset catenas, et compedes comminuisset, et nemo poterat eum domare.
A kut a khaw thiqui ing khit hlai uhy, thiquikhqi awm phu kyk kyk hy. U ingawm anih ce am noeng hy.
5 Et semper die ac nocte in monumentis, et in montibus erat, clamans, et concidens se lapidibus.
Khawmthan khawdai phyi ingkaw tlang kqang khy nawh amah ingkaw amah ce lung ing aat qu hy.
6 Videns autem Iesum a longe, cucurrit, et adoravit eum:
Ak hla nakawng Jesu a huh awh, dawng nawh a haina khuk sym pehy.
7 et clamans voce magna dixit: Quid mihi, et tibi, Iesu Fili Dei altissimi? Adiuro te per Deum, ne me torqueas.
Khawteh na khy nawh, “Kai ve ikaw ni tina vang na ti, Jesu sawsang soeih Khawsa Capa? Qeennaak ing kai ve kyinaak koeh ni huh sak mai!” tina hy.
8 Dicebat enim illi: Exi spiritus immunde ab homine.
Jesu ing, “Nang qaihche! Ve thlang ak kawk khui awhkawng cawn hlah,” ana tinaak hawh a dawngawh.
9 Et interrogabat eum: Quod tibi nomen est? Et dicit ei: Legio mihi nomen est, quia multi sumus.
“Nang ming u nu?” tinawh Jesu ing doet hy. Anih ing, “Khawzah kami law a dawngawh, Legion ming na nyng,” tina hy.
10 Et deprecabatur eum multum, ne se expelleret extra regionem.
Ak hla soeih na cekkhqi ce ama tyihnaak aham Jesu a venawh anih ing qeennaak thoeh hy.
11 Erat autem ibi circa montem grex porcorum magnus, pascens.
Ce a hun awhkawng a zoenaak baang kqoep awh vawk cahnaak awm hy.
12 Et deprecabantur eum spiritus, dicentes: Mitte nos in porcos ut in eos introeamus.
Qaaikhqi ing Jesu a venawh, “Vawk a venna ni tyi khqi mai, vawk khqik khuina kun mai vang u nyng,” tinawh qeennaak thoeh uhy.
13 Et concessit eis statim Iesus. Et exeuntes spiritus immundi introierunt in porcos: et magno impetu grex præcipitatus est in mare ad duo millia, et suffocati sunt in mari.
Anih ing kun sak hy, cedawngawh qaaikhqi ce cawn unawh vawk ak kawk khuina kun uhy. Cawhkaw vawk taw thawnghih tluk law hy, vawkkhqi boeih ce tuili a awmnaak ben kqang cen unawh tui awh amik cawn coengawh thi boeh boeh uhy.
14 Qui autem pascebant eos, fugerunt, et nunciaverunt in civitatem, et in agros. Et egressi sunt videre quid esset factum:
Vawk ak cahkhqi ce dawng unawh khawk bau ingkaw vangcakhqi awh cawhkaw ik-oeihkhqi ce kqawn uhy, cedawngawh cawhkaw ik-oeih ce ak toek na thlangkhqi ce cet uhy.
15 et veniunt ad Iesum: et vident illum, qui a dæmonio vexabatur, sedentem, vestitum, et sanæ mentis, et timuerunt.
Jesu a ven ami pha law awh, qaai ing am tu ak thlang ce hu uhy, anih ce ak leek caana a nang ngawi hy; cawhkaw thlangkhqi ing ce kqih uhy.
16 Et narraverunt illis, qui viderant, qualiter factum esset ei, qui dæmonium habuerat, et de porcis.
Qaai ing am tu thlang ingkaw vawk ak khan awhkaw ik-oeih ak awm law ce ak hukhqi ing thlangkhqi venawh kqawn pe uhy.
17 Et rogare cœperunt eum ut discederet de finibus eorum.
Cedawngawh thlangkhqi ing ce a qam ce cehtaak aham Jesu a venawh qeennaak thoeh uhy.
18 Cumque ascenderet navim, cœpit illum deprecari, qui a dæmonio vexatus fuerat, ut esset cum illo,
Jesu ing lawng khuina kun vang a ti awh, qaai ing amtu a qoei sak thlang ing a hu awh bat lawt aham qeennaak thoeh hy.
19 et non admisit eum, sed ait illi: Vade in domum tuam ad tuos, et annuncia illis quanta tibi Dominus fecerit, et misertus sit tui.
Cehlai Jesu ing am bat sak hy, “Na cakawkhqi venna im na cet nawh Bawipa ing nak khan awh kawmih dyna ik-oeih a sai law nawh qeennaak a taak law tice kqawn pek khqi,” tina hy.
20 Et abiit, et cœpit prædicare in Decapoli, quanta sibi fecisset Iesus: et omnes mirabantur.
Cedawngawh ce ak thlang ing cet nawh Jesu ing ak khan awh ikawmyih ik-oeih a sai peek tice Dekapolis awh kqawn hy. Cedawngawh thlang boeih amik kawpoek kyi hy.
21 Et cum transcendisset Iesus in navi rursum trans fretum, convenit turba multa ad eum, et erat circa mare.
Jesu taw tuili caqai na lawng ing cet nawh, tui kengawh a awm awh thlang kqeng khawzah ce a venna cun uhy.
22 Et venit quidam de archisynagogis nomine Iairus: et videns eum, procidit ad pedes eius,
Cawh sinakawk ukkung thlang pynoet, Jairu ak mingnaak ce law hy. Jesu ce a huh awh a khawkung awh koep doena qeennaak thoeh hy.
23 et deprecabatur eum multum, dicens: Quoniam filia mea in extremis est, Veni, impone manum super eam, ut salva sit, et vivat.
“Ka canu ca thi tawm hawh hy. Qeennaak ing law nawh ak khan awh na kut tloeng pe cang, cawhtaw qoei nawh hqing tlaih kaw,” tina hy.
24 Et abiit cum illo, et sequebatur eum turba multa, et comprimebant eum.
Cedawngawh Jesu taw anih a hu awh cet hy. Thlang kqeng khawzah ce a hu awh bat unawh ang net na net qu uhy.
25 Et mulier, quæ erat in profluvio sanguinis annis duodecim,
Cawh kumhqa hlaihih a thi na ak tla nu pynoet ce awm lawt hy.
26 et fuerat multa perpessa a compluribus medicis: et erogaverat omnia sua, nec quidquam profecerat, sed magis deterius habebat:
Siboei khawzah a venawh a ceh hawh a dawngawh tangka awm khawk hawh hy, cehlai am hawih khang nawh nauh khqoet khqoet hy.
27 cum audisset de Iesu, venit in turba retro, et tetigit vestimentum eius:
Jesu a thang ce ang zaak awh thlang kqeng mi Jesu a hu awh bat lawt hy,
28 dicebat enim: Quia si vel vestimentum eius tetigero, salva ero.
A hi mah ka bi man qoei ngai voei nyng, tinawh ak poek dawngawh a hi ce bi pehy.
29 Et confestim siccatus est fons sanguinis eius: et sensit corpore quia sanata esset a plaga.
Cawh a thi ce dym nawh a pum awh a tlawhnaak qoei hawh hy tice sim pahoei hy.
30 Et statim Iesus in semetipso cognoscens virtutem, quæ exierat de illo, conversus ad turbam, aiebat: Quis tetigit vestimenta mea?
Cawh a pum awhkawng saithainaak cawn hy tice Jesu ing sim pahoei hy. Thlang kqeng benna ce mang nawh, “U nu ka hi ak bi?” tinawh doet khqi hy.
31 Et dicebant ei discipuli sui: Vides turbam comprimentem te, et dicis: Quis me tetigit?
A hubatkhqi ing, “Thlang kqeng ing ni net usaw na huh a loei awh, 'U ing a ni bi? ce nak ti nu,' tina uhy.
32 Et circumspiciebat videre eam, quæ hoc fecerat.
Cehlai Jesu ing amah ak bikung benna mang nawh toek hy.
33 Mulier vero timens et tremens, sciens quod factum esset in se, venit et procidit ante eum, et dixit ei omnem veritatem.
Cawh cawhkaw nu ing ak khan awh ik-oeih ak awm law ce a sim doena, a khawkung awh koep nawh kqih thyn doena ak thym caana kqawn pe boeih hy.
34 Ille autem dixit ei: Filia, fides tua te salvam fecit: vade in pace, et esto sana a plaga tua.
Jesu ing a venawh, “Ka canu nak cangnaak ing ni qoei sak hawh hy. Ngaihding caana cet hlah, na tlawhnaak qoei hlah seh,” tina hy.
35 Adhuc eo loquente, veniunt ab archisynagogo, dicentes: Quia filia tua mortua est: quid ultra vexas Magistrum?
Ce myihna Jesu ing awi ak kqawn huiawh, sinakawk ukkung Jairu a im awhkawng thlang vang ce law uhy. “Na canu thi hawh hy, kaw hamna cawngpyikung ce na toeh na oeih khing kaw?” tina hy.
36 Iesus autem audito verbo, quod dicebatur, ait archisynagogo: Noli timere: tantummodo crede.
A mingmih ak awih kqawn ce kawna awm am ngai nawh, sinakawk ukkung a venawh, “Koeh kqih, ak cang namah cangna lah,” tina hy.
37 Et non admisit quemquam se sequi nisi Petrum, et Iacobum, et Ioannem fratrem Iacobi.
Piter, Jakob ingkaw Jakob a na Johan doeng ce khy nawh cet uhy.
38 Et veniunt in domum archisynagogi, et videt tumultum, et flentes, et eiulantes multum.
Sinakawk ukkung a im ami pha awh ak khy ak kokhqi ingkaw ak kqangkhqi ce Jesu ing hu hy.
39 Et ingressus, ait illis: Quid turbamini, et ploratis? puella non est mortua, sed dormit.
Ipkhui na cet nawh a mingmih a venawh, “Kawtih ve myihna khy a ko unawh naming kqang aih? Naasen ve am thi hy, ak ip ni,” tinak khqi hy.
40 Et irridebant eum. Ipse vero eiectis omnibus assumit patrem, et matrem puellæ, et qui secum erant, et ingreditur ubi puella erat iacens.
Cawh a mingmih ing qaih na uhy. Cawhkaw ak awm thlangkhqi ce a leng na cawn sak khqi nawh naasen a nu a pa ingkaw a hubat a ven awhkaw ak awmkhqi ce naasen ami soeinaak na ceh pyi khqi hy.
41 Et tenens manum puellæ, ait illi: Talitha cumi, quod est interpretatum: Puella (tibi dico) surge.
Naasen ce a kut awh tu nawh, “Talitha kumi!” tina hy, (cece, “Nulaa ca, ka nik kqawn peek, tho lah!” tinak ni).
42 Et confestim surrexit puella, et ambulabat: erat autem annorum duodecim: et obstupuerunt stupore magno.
Cawh nuca ce tho pahoei nawh cet hyhy hy (cawhkaw nuca taw kumhqa hlaihih law hy). Cawh cawhkaw amik awm thlangkhqi boeih ce amik kawpoek kyi hy.
43 Et præcepit illis vehementer ut nemo id sciret: et dixit dari illi manducare.
Cawhkaw ik-oeih ce u a venawh awm amak kqawn aham cekkhqi ce awi yn khqi ceet ceet hy, cekcoengawh nuca ce ai kawi pynoet oet peek aham kqawn pehy.
