Marcum 4
1 Et iterum cœpit docere ad mare: et congregata est ad eum turba multa, ita ut navim ascendens sederet in mari, et omnis turba circa mare super terram erat:
Jesus tuili hui ah thuhil kipan kik hi: a kung ah mihon tampi te hong ki kaikhop ciang in tuili sung ngunkuang sung ah tuak in to a; mihonpi te sia tuili hui ah om uh hi.
2 et docebat eos in parabolis multa, et dicebat illis in doctrina sua:
Tasiaciang sontena te zang in thuhil a,
3 Audite: ecce exiit seminans ad seminandum.
Ngai vun a; en vun, thaici poaipa khat thaici poai tu in pai hi:
4 Et dum seminat, aliud cecidit circa viam, et venerunt volucres cæli, et comederunt illud.
Tabang a poai ciang in, thaici pawlkhat te sia lampi ah tak a, tungleang te hongpai in ne siat hi.
5 Aliud vero cecidit super petrosa, ubi non habuit terram multam: et statim exortum est, quoniam non habebat altitudinem terræ:
Pawlkhat te suang tam na mun ah tak a, lei tawm a hi man in thaici te hong po pai hi, banghangziam cile lei thuk ngawl hi:
6 et quando exortus est sol, exæstuavit: et eo quod non habebat radicem, exaruit.
Ni hong sua ciang in, nisa in kang a; zung tha ngawl ahikom ngawtak hi.
7 Et aliud cecidit in spinas: et ascenderunt spinæ, et suffocaverunt illud, et fructum non dedit.
Pawlkhat te sia lingphung sung ah tak a, lingkung te a khan ciang in deapcip in, nga zo ngawl hi.
8 Et aliud cecidit in terram bonam: et dabat fructum ascendentem, et crescentem, et afferebat unum triginta, unum sexaginta, et unum centum.
A dang te sia lei pha na tung ah tak hi, taciang po in hong khang a, a nga hong nga hi; pawlkhat te a se sawmthum, pawlkhat te a se sawmluk, pawlkhat te a se zakhat dong in khang hi, ci hi.
9 Et dicebat: Qui habet aures audiendi, audiat.
Taciang Jesus in amate tung ah, Zak natu bil a nei peuma in za tahen, ci hi.
10 Et cum esset singularis, interrogaverunt eum hi, qui cum eo erant duodecim, parabolam.
Ama nguak a om laitak in, a nungzui sawmleni te taw a om te in sontena thu dong uh hi.
11 Et dicebat eis: Vobis datum est nosse mysterium regni Dei: illis autem, qui foris sunt, in parabolis omnia fiunt:
Jesus in amate tung ah, Pathian kumpingam thuku heak theina hong pia zo hi: ahihang a puasang a omte tung ah, tua thu te theampo sia sontena te taw son hi:
12 ut videntes videant, et non videant: et audientes audiant, et non intelligant: nequando convertantur, et dimittantur eis peccata.
Amate in mu tu hi napi, a he bua tu uh hi; ngai tu hi napi, a tel thei bua tu uh hi; tabang hi bua le hun khatpo ah amate ki kheal in, amate i mawna ki maisak tu hi, ci hi.
13 Et ait illis: Nescitis parabolam hanc? et quomodo omnes parabolas cognoscetis?
Jesus in amate tung ah, Hi sontena te he ngawl nu ziam? taciang sontena theampo bangbang in tel thei tu nu ziam?
14 Qui seminat, verbum seminat.
Thaici poaipa in Pathian kammal poai hi.
15 Hi autem sunt, qui circa viam, ubi seminatur verbum, et cum audierint, confestim venit Satanas, et aufert verbum, quod seminatum est in cordibus eorum.
Lampi ah a tak thaici te thu sia hibang te a hihi, amate in Pathian kammal a zak uh ciang in Satan manlang tak in hongpai a, amate thinsung pan Pathian kammal te laksak hi.
16 Et hi sunt similiter, qui super petrosa seminantur: qui cum audierint verbum, statim cum gaudio accipiunt illud:
Suang tam na mun ah a tak thaici te sia hibang te a hihi; amate sia Pathian kammal a zak uh ciang in thakhatthu in lungdamna taw sang hi napi;
17 et non habent radicem in se, sed temporales sunt: deinde orta tribulatione et persecutione propter verbum, confestim scandalizantur.
Amate sung ah zungtha ngawl ahikom, tawmvei sung bek khom hi: Pathian thu hang in haksatna le vawtsiatna a thet ciang in, thakhathu in pukkik hi.
18 Et alii sunt, qui in spinas seminantur: hi sunt, qui verbum audiunt,
Lingsung a tak thaici te thu sia hibang te a hihi, Pathian kammal za napi,
19 et ærumnæ sæculi, et deceptio divitiarum, et circa reliqua concupiscentiæ introeuntes suffocant verbum, et sine fructu efficitur. (aiōn g165)
Hi leitung thinngimna, hauna i theamna, nadang tampi te lungngul nate tum in Pathian thu sia deapcip ahikom, a nga toai ngawl hi. (aiōn g165)
20 Et hi sunt, qui super terram bonam seminati sunt, qui audiunt verbum, et suscipiunt, et fructificant, unum triginta, unum sexaginta, et unum centum.
Lei pha na a tak thaici te thu sia hibang a hihi; Pathian thu za in sang a, pawlkhat te a se sawmthum, pawlkhat te a se sawmluk, pawlkhat te a se zakhat in a nga hong toai hi, ci hi.
21 Et dicebat illis: Numquid venit lucerna ut sub modo ponatur, aut sub lecto? nonne ut super candelabrum ponatur?
Jesus in amate tung ah, Khuaimei sia khum nuai ah, a hibale, lupna nuai ah koi tu in ki keng ngei ziam? meivak na tung ah a ki koi tu hi ngawl ziam?
22 Non est enim aliquid absconditum, quod non manifestetur: nec factum est occultum, sed ut in palam veniat.
Banghangziam cile a ki lang ngawl tu in phualcip thei bangma a om ngawl bangma; pualak ngawl tu thuku zong om ngawl hi.
23 Si quis habet aures audiendi, audiat.
Zak natu bil nei theampo in za tahen, ci hi.
24 Et dicebat illis: Videte quid audiatis. In qua mensura mensi fueritis, remetietur vobis, et adiicietur vobis.
Jesus in amate tung ah, Na zak thu uh kidawm vun: ngualdang nate uh bangma in noma zong hong ki tekik tu hi: taciang a za te a tamzaw hong ki piakik tu hi.
25 Qui enim habet, dabitur illi: et qui non habet, etiam quod habet auferetur ab eo.
Banghangziam cile a nei te ki pia thua tu a: a nei ngawl te a neisun ki laksak tu hi, ci hi.
26 Et dicebat: Sic est regnum Dei, quemadmodum si homo iaciat sementem in terram,
Jesus in, Pathian kumpingam sia, a lo ah thaici poai tu hi;
27 et dormiat, et exurgat nocte et die, et semen germinet, et increscat dum nescit ille.
Taciang mu in, le tho in a, sun le zan in thaici bangbang in po tu le bangbang in khang tu ci a he ngawl thaici poaipa taw kibang hi.
28 Ultro enim terra fructificat, primum herbam, deinde spicam, deinde plenum frumentum in spica.
Banghangziam cile leitang in ama thu in ngasak a; a masabel in a te meangsak hi, tua zawkciang vui a, a vui zawkciang a tang hong suak hi.
29 Et cum producerit fructus, statim mittit falcem, quoniam adest messis.
Ahihang anlak hun hong thet ciang in, ama in phiau taw manlangtak in at hi, banghangziam cile anlak hun cing zo hi,
30 Et dicebat: Cui assimilabimus regnum Dei? aut cui parabolæ comparabimus illud?
Jesus in, Kumpingam sia bangtaw sonte tu khi ziam? a hibale bangtaw tekak tu khi ziam?
31 Sicut granum sinapis, quod cum seminatum fuerit in terra, minus est omnibus seminibus, quæ sunt in terra:
Hisia in ankam cii taw kibang hi, lei ah a poai ciang in thaici dang theampo sang in no zaw hi:
32 et cum seminatum fuerit, ascendit, et fit maius omnibus oleribus, et facit ramos magnos, ita ut possint sub umbra eius aves cæli habitare.
Ahihang a poai zawkciang in hong khang a, an te theampo sung pan a lianbel hong suak hi, van a vacim te a lim ah tawlnga thei zadong in a bak te nei hi, ci hi.
33 Et talibus multis parabolis loquebatur eis verbum, prout poterant audire:
Amate i zak thei tuh in sontena tampi taw thuhil hi.
34 sine parabola autem non loquebatur eis. Seorsum autem discipulis suis disserebat omnia.
Sontena kihel ngawl in amate tung ah thuhil ngawl hi: taciang amate bek a om uh ciang in a nungzui te kung ah tua thu te son thiang hi.
35 Et ait illis in illa die, cum sero esset factum: Transeamus contra.
Tua ni nitak sang in, Jesus in a nungzui te kung ah, Ngalkhat ah pai tawng, ci hi.
36 Et dimittentes turbam, assumunt eum ita ut erat in navi: et aliæ naves erant cum illo.
Amate in mihonpi te a paisak zawk uh ciang in, Ama sia nungzui te in ngunkuang taw paipui hi. Tua mun ah a dang ngunkuang no te zong om hi.
37 Et facta est procella magna venti, et fluctus mittebat in navim, ita ut impleretur navis.
Tasiaciang huipi suangval nasiatak in hong tho a, tuihual te in ngunkuang sia nuaicip ahikom, ngunkuang sung ah tui hong dim hi.
38 Et erat ipse in puppi super cervical dormiens: et excitant eum, et dicunt illi: Magister, non ad te pertinet, quia perimus?
Jesus sia ngunkuang nungsang kham in mu hi: amate in phong uh a, Syapa awng, ka thisiat tu uh phamaw hong sa ngawl ni ziam? ci uh hi.
39 Et exurgens comminatus est vento, et dixit mari: Tace, obmutesce. Et cessavit ventus: et facta est tranquillitas magna.
Jesus hong tho in, huipi tei hi, taciang tuipi tung ah, Thim in, ci hi. Taciang hui thim in, dai dide hi.
40 Et ait illis: Quid timidi estis? necdum habetis fidem?
Jesus in nungzui te kung ah, Banghang in hibang lalawm in lau nu ziam? bangbang lalawm in upna nei ngawl nu ziam? ci hi.
41 et timuerunt timore magno, et dicebant ad alterutrum: Quis, putas, est iste, quia et ventus et mare obediunt ei?
Amate lau mama uh a, hisia pa sia bangbang mihing ziam, hui le tuipi in a thuni hi? ci in khat le khat kici uh hi.
