Marcum 2
1 Et iterum intravit Capharnaum post dies,
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੈ ਕਤਿਪਯਦਿਨਾਨਿ ਵਿਲਮ੍ਬ੍ਯ ਪੁਨਃ ਕਫਰ੍ਨਾਹੂਮ੍ਨਗਰੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟੇ ਸ ਗ੍ਰੁʼਹ ਆਸ੍ਤ ਇਤਿ ਕਿੰਵਦਨ੍ਤ੍ਯਾ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣੰ ਤਤ੍ਸਮੀਪੰ ਬਹਵੋ ਲੋਕਾ ਆਗਤ੍ਯ ਸਮੁਪਤਸ੍ਥੁਃ,
2 et auditum est quod in domo esset, et convenerunt multi, ita ut non caperet neque ad ianuam, et loquebatur eis verbum.
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹਮਧ੍ਯੇ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਸ੍ਥਾਨੰ ਨਾਭਵਦ੍ ਦ੍ਵਾਰਸ੍ਯ ਚਤੁਰ੍ਦਿਕ੍ਸ਼਼੍ਵਪਿ ਨਾਭਵਤ੍, ਤਤ੍ਕਾਲੇ ਸ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਚਾਰਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ|
3 Et venerunt ad eum ferentes paralyticum, qui a quattuor portabatur.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚਤੁਰ੍ਭਿ ਰ੍ਮਾਨਵੈਰੇਕੰ ਪਕ੍ਸ਼਼ਾਘਾਤਿਨੰ ਵਾਹਯਿਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਸਮੀਪਮ੍ ਆਨਿਨ੍ਯੁਃ|
4 Et cum non possent offerre eum illi præ turba, nudaverunt tectum ubi erat: et patefacientes submiserunt grabatum, in quo paralyticus iacebat.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਜਨਾਨਾਂ ਬਹੁਤ੍ਵਾਤ੍ ਤੰ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸੰਮੁਖਮਾਨੇਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍ਤੋ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਸ ਆਸ੍ਤੇ ਤਦੁਪਰਿਗ੍ਰੁʼਹਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਠੰ ਖਨਿਤ੍ਵਾ ਛਿਦ੍ਰੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤੇਨ ਮਾਰ੍ਗੇਣ ਸਸ਼ੱਯੰ ਪਕ੍ਸ਼਼ਾਘਾਤਿਨਮ੍ ਅਵਰੋਹਯਾਮਾਸੁਃ|
5 Cum autem vidisset Iesus fidem illorum, ait paralytico: Fili, dimittuntur tibi peccata tua.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤੰ ਪਕ੍ਸ਼਼ਾਘਾਤਿਨੰ ਬਭਾਸ਼਼ੇ ਹੇ ਵਤ੍ਸ ਤਵ ਪਾਪਾਨਾਂ ਮਾਰ੍ਜਨੰ ਭਵਤੁ|
6 Erant autem illic quidam de scribis sedentes, et cogitantes in cordibus suis:
ਤਦਾ ਕਿਯਨ੍ਤੋ(ਅ)ਧ੍ਯਾਪਕਾਸ੍ਤਤ੍ਰੋਪਵਿਸ਼ਨ੍ਤੋ ਮਨੋਭਿ ਰ੍ਵਿਤਰ੍ਕਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੁਃ, ਏਸ਼਼ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀਮੀਸ਼੍ਵਰਨਿਨ੍ਦਾਂ ਕਥਾਂ ਕੁਤਃ ਕਥਯਤਿ?
7 Quid hic sic loquitur? blasphemat. Quis potest dimittere peccata, nisi solus Deus?
ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਵਿਨਾ ਪਾਪਾਨਿ ਮਾਰ੍ਸ਼਼੍ਟੁੰ ਕਸ੍ਯ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ?
8 Quo statim cognito Iesus spiritu suo quia sic cogitarent intra se, dicit illis: Quid ista cogitatis in cordibus vestris?
ਇੱਥੰ ਤੇ ਵਿਤਰ੍ਕਯਨ੍ਤਿ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣੰ ਮਨਸਾ ਤਦ੍ ਬੁਦ੍ੱਵਾ ਤਾਨਵਦਦ੍ ਯੂਯਮਨ੍ਤਃਕਰਣੈਃ ਕੁਤ ਏਤਾਨਿ ਵਿਤਰ੍ਕਯਥ?
9 Quid est facilius dicere paralytico: Dimittuntur tibi peccata: an dicere: Surge, tolle grabatum tuum, et ambula?
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਪੁਨਃ ਸਮੁਦ੍ਰਤਟੰ ਯਯੌ; ਲੋਕਨਿਵਹੇ ਤਤ੍ਸਮੀਪਮਾਗਤੇ ਸ ਤਾਨ੍ ਸਮੁਪਦਿਦੇਸ਼|
10 Ut autem sciatis quia Filius hominis habet potestatem in terra dimittendi peccata, (ait paralytico)
ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਂ ਪਾਪਾਨਿ ਮਾਰ੍ਸ਼਼੍ਟੁੰ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯਮਸ੍ਤਿ, ਏਤਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਪਯਿਤੁੰ (ਸ ਤਸ੍ਮੈ ਪਕ੍ਸ਼਼ਾਘਾਤਿਨੇ ਕਥਯਾਮਾਸ)
11 tibi dico: Surge, tolle grabatum tuum, et vade in domum tuam.
ਉੱਤਿਸ਼਼੍ਠ ਤਵ ਸ਼ੱਯਾਂ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਗ੍ਰੁʼਹੰ ਯਾਹਿ, ਅਹੰ ਤ੍ਵਾਮਿਦਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਯਾਮਿ|
12 Et statim surrexit ille: et, sublato grabato, abiit coram omnibus, ita ut mirarentur omnes, et honorificent Deum, dicentes: Quia numquam sic vidimus.
ਤਤਃ ਸ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਮ੍ ਉੱਥਾਯ ਸ਼ੱਯਾਂ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਜਗਾਮ; ਸਰ੍ੱਵੇ ਵਿਸ੍ਮਿਤਾ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕਰ੍ੰਮ ਵਯਮ੍ ਕਦਾਪਿ ਨਾਪਸ਼੍ਯਾਮ, ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯਮਬ੍ਰੁਵਨ੍|
13 Et egressus est rursus ad mare: omnisque turba veniebat ad eum, et docebat eos.
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਪੁਨਃ ਸਮੁਦ੍ਰਤਟੰ ਯਯੌ; ਲੋਕਨਿਵਹੇ ਤਤ੍ਸਮੀਪਮਾਗਤੇ ਸ ਤਾਨ੍ ਸਮੁਪਦਿਦੇਸ਼|
14 Et cum præteriret, vidit Levi Alphæi sedentem ad telonium, et ait illi: Sequere me. Et surgens secutus est eum.
ਅਥ ਗੱਛਨ੍ ਕਰਸਞ੍ਚਯਗ੍ਰੁʼਹ ਉਪਵਿਸ਼਼੍ਟਮ੍ ਆਲ੍ਫੀਯਪੁਤ੍ਰੰ ਲੇਵਿੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤਮਾਹੂਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਮਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤ੍ਵਾਮਾਮੱਛ ਤਤਃ ਸ ਉੱਥਾਯ ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯਯੌ|
15 Et factum est, cum accumberet in domo illius, multi publicani, et peccatores simul discumbebant cum Iesu, et discipulis eius: erant enim multi, qui et sequebantur eum.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੌ ਤਸ੍ਯ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਭੋਕ੍ਤੁਮ੍ ਉਪਵਿਸ਼਼੍ਟੇ ਬਹਵਃ ਕਰਮਞ੍ਚਾਯਿਨਃ ਪਾਪਿਨਸ਼੍ਚ ਤੇਨ ਤੱਛਿਸ਼਼੍ਯੈਸ਼੍ਚ ਸਹੋਪਵਿਵਿਸ਼ੁਃ, ਯਤੋ ਬਹਵਸ੍ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦਾਜਗ੍ਮੁਃ|
16 Et scribæ, et Pharisæi videntes quia manducaret cum publicanis, et peccatoribus, dicebant discipulis eius: Quare cum publicanis, et peccatoribus manducat et bibit Magister vester?
ਤਦਾ ਸ ਕਰਮਞ੍ਚਾਯਿਭਿਃ ਪਾਪਿਭਿਸ਼੍ਚ ਸਹ ਖਾਦਤਿ, ਤਦ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾਧ੍ਯਾਪਕਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨੂਚੁਃ ਕਰਮਞ੍ਚਾਯਿਭਿਃ ਪਾਪਿਭਿਸ਼੍ਚ ਸਹਾਯੰ ਕੁਤੋ ਭੁੰਕ੍ਤੇ ਪਿਵਤਿ ਚ?
17 Hoc audito Iesus ait illis: Non necesse habent sani medico, sed qui male habent: non enim veni vocare iustos, sed peccatores.
ਤਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ, ਅਰੋਗਿਲੋਕਾਨਾਂ ਚਿਕਿਤ੍ਸਕੇਨ ਪ੍ਰਯੋਜਨੰ ਨਾਸ੍ਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਰੋਗਿਣਾਮੇਵ; ਅਹੰ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਾਨਾਹ੍ਵਾਤੁੰ ਨਾਗਤਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਨੋ ਵ੍ਯਾਵਰ੍ੱਤਯਿਤੁੰ ਪਾਪਿਨ ਏਵ|
18 Et erant discipuli Ioannis, et Pharisæi ieiunantes: et veniunt, et dicunt illi: Quare discipuli Ioannis, et Pharisæorum ieiunant, tui autem discipuli non ieiunant?
ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੋਹਨਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਾਞ੍ਚੋਪਵਾਸਾਚਾਰਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ, ਯੋਹਨਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਾਞ੍ਚ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਉਪਵਸਨ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਭਵਤਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਨੋਪਵਸਨ੍ਤਿ ਕਿੰ ਕਾਰਣਮਸ੍ਯ?
19 Et ait illis Iesus: Numquid possunt filii nuptiarum, quamdiu sponsus cum illis est, ieiunare? Quanto tempore habent secum sponsum, non possunt ieiunare.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਬਭਾਸ਼਼ੇ ਯਾਵਤ੍ ਕਾਲੰ ਸਖਿਭਿਃ ਸਹ ਕਨ੍ਯਾਯਾ ਵਰਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਤੇ ਕਿਮੁਪਵਸ੍ਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ? ਯਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਵਰਸ੍ਤੈਃ ਸਹ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਤ ਉਪਵਸ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ|
20 Venient autem dies cum auferetur ab eis sponsus: et tunc ieiunabunt in illis diebus.
ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਾਲੇ ਤੇਭ੍ਯਃ ਸਕਾਸ਼ਾਦ੍ ਵਰੋ ਨੇਸ਼਼੍ਯਤੇ ਸ ਕਾਲ ਆਗੱਛਤਿ, ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਾਲੇ ਤੇ ਜਨਾ ਉਪਵਤ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤਿ|
21 Nemo assumentum panni rudis assuit vestimento veteri: alioquin aufert supplementum novum a veteri, et maior scissura fit.
ਕੋਪਿ ਜਨਃ ਪੁਰਾਤਨਵਸ੍ਤ੍ਰੇ ਨੂਤਨਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਨ ਸੀਵ੍ਯਤਿ, ਯਤੋ ਨੂਤਨਵਸ੍ਤ੍ਰੇਣ ਸਹ ਸੇਵਨੇ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਜੀਰ੍ਣੰ ਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਛਿਦ੍ਯਤੇ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪੁਨ ਰ੍ਮਹਤ੍ ਛਿਦ੍ਰੰ ਜਾਯਤੇ|
22 Et nemo mittit vinum novum in utres veteres: alioquin dirumpet vinum utres, et vinum effundetur, et utres peribunt: sed vinum novum in utres novos mitti debet.
ਕੋਪਿ ਜਨਃ ਪੁਰਾਤਨਕੁਤੂਸ਼਼ੁ ਨੂਤਨੰ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸੰ ਨ ਸ੍ਥਾਪਯਤਿ, ਯਤੋ ਨੂਤਨਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸਸ੍ਯ ਤੇਜਸਾ ਤਾਃ ਕੁਤ੍ਵੋ ਵਿਦੀਰ੍ੱਯਨ੍ਤੇ ਤਤੋ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸਸ਼੍ਚ ਪਤਤਿ ਕੁਤ੍ਵਸ਼੍ਚ ਨਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਅਤਏਵ ਨੂਤਨਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸੋ ਨੂਤਨਕੁਤੂਸ਼਼ੁ ਸ੍ਥਾਪਨੀਯਃ|
23 Et factum est iterum Dominus Sabbatis ambularet per sata, et discipuli eius cœperunt progredi, et vellere spicas.
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯਦਾ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਸ਼ਸ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੇਣ ਗੱਛਤਿ ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਗੱਛਨ੍ਤਃ ਸ਼ਸ੍ਯਮਞ੍ਜਰੀਸ਼੍ਛੇੱਤੁੰ ਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਾਃ|
24 Pharisæi autem dicebant ei: Ecce, quid faciunt Sabbatis quod non licet?
ਅਤਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨੋ ਯੀਸ਼ਵੇ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ ਪਸ਼੍ਯਤੁ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਸਰੇ ਯਤ੍ ਕਰ੍ੰਮ ਨ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ ਤਦ੍ ਇਮੇ ਕੁਤਃ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ?
25 Et ait illis: Numquam legistis quid fecerit David, quando necessitatem habuit, et esuriit ipse, et qui cum eo erant?
ਤਦਾ ਸ ਤੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਕਥਯਤ੍ ਦਾਯੂਦ੍ ਤਤ੍ਸੰਙ੍ਗਿਨਸ਼੍ਚ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਭਾਵਾਤ੍ ਕ੍ਸ਼਼ੁਧਿਤਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਯਤ੍ ਕਰ੍ੰਮ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤਤ੍ ਕਿੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਪਠਿਤਮ੍?
26 quomodo introivit in domum Dei sub Abiathar principe sacerdotum, et panes propositionis manducavit, quos non licebat manducare, nisi sacerdotibus, et dedit eis, qui cum eo erant?
ਅਬਿਯਾਥਰ੍ਨਾਮਕੇ ਮਹਾਯਾਜਕਤਾਂ ਕੁਰ੍ੱਵਤਿ ਸ ਕਥਮੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਵਾਸੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਯੇ ਦਰ੍ਸ਼ਨੀਯਪੂਪਾ ਯਾਜਕਾਨ੍ ਵਿਨਾਨ੍ਯਸ੍ਯ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਨ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤਾਨੇਵ ਬੁਭੁਜੇ ਸਙ੍ਗਿਲੋਕੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਪਿ ਦਦੌ|
27 Et dicebat eis: Sabbatum propter hominem factum est, et non homo propter Sabbatum.
ਸੋ(ਅ)ਪਰਮਪਿ ਜਗਾਦ, ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੋ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਰ੍ਥਮੇਵ ਨਿਰੂਪਿਤੋ(ਅ)ਸ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੋ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰਾਰ੍ਥੰ ਨੈਵ|
28 Itaque Dominus est Filius hominis, etiam Sabbati.
ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰੋ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰਸ੍ਯਾਪਿ ਪ੍ਰਭੁਰਾਸ੍ਤੇ|
