Marcum 14
1 Erat autem Pascha et Azyma post biduum: et quærebant summi sacerdotes, et scribæ quomodo eum dolo tenerent, et occiderent.
ததா³ நிஸ்தாரோத்ஸவகிண்வஹீநபூபோத்ஸவயோராரம்ப⁴ஸ்ய தி³நத்³வயே (அ)வஸி²ஷ்டே ப்ரதா⁴நயாஜகா அத்⁴யாபகாஸ்²ச கேநாபி ச²லேந யீஸு²ம்’ த⁴ர்த்தாம்’ ஹந்துஞ்ச ம்ரு’க³யாஞ்சக்ரிரே;
2 Dicebant autem: Non in die festo, ne forte tumultus fieret in populo.
கிந்து லோகாநாம்’ கலஹப⁴யாதூ³சிரே, நசோத்ஸவகால உசிதமேததி³தி|
3 Et cum esset Bethaniæ in domo Simonis leprosi, et recumberet: venit mulier habens alabastrum unguenti nardi spicati pretiosi, et fracto alabastro, effudit super caput eius.
அநந்தரம்’ பை³த²நியாபுரே ஸி²மோநகுஷ்டி²நோ க்³ரு’ஹே யோஸௌ² போ⁴த்குமுபவிஷ்டே ஸதி காசித்³ யோஷித் பாண்ட³ரபாஷாணஸ்ய ஸம்புடகேந மஹார்க்⁴யோத்தமதைலம் ஆநீய ஸம்புடகம்’ ப⁴ம்’க்த்வா தஸ்யோத்தமாங்கே³ தைலதா⁴ராம்’ பாதயாஞ்சக்ரே|
4 Erant autem quidam indigne ferentes intra semetipsos, et dicentes: Ut quid perditio ista unguenti facta est?
தஸ்மாத் கேசித் ஸ்வாந்தே குப்யந்த: கதி²தவம்’ந்த: குதோயம்’ தைலாபவ்யய: ?
5 Poterat enim unguentum istud vænundari plus quam trecentis denariis, et dari pauperibus. Et fremebant in eam.
யத்³யேதத் தைல வ்யக்ரேஷ்யத தர்ஹி முத்³ராபாத³ஸ²தத்ரயாத³ப்யதி⁴கம்’ தஸ்ய ப்ராப்தமூல்யம்’ த³ரித்³ரலோகேப்⁴யோ தா³துமஸ²க்ஷ்யத, கதா²மேதாம்’ கத²யித்வா தயா யோஷிதா ஸாகம்’ வாசாயுஹ்யந்|
6 Iesus autem dixit: Sinite eam, quid illi molesti estis? Bonum opus operata est in me.
கிந்து யீஸு²ருவாச, குத ஏதஸ்யை க்ரு’ச்ச்²ரம்’ த³தா³ஸி? மஹ்யமியம்’ கர்ம்மோத்தமம்’ க்ரு’தவதீ|
7 Semper enim pauperes habetis vobiscum: et cum volueritis, potestis illis benefacere: me autem non semper habetis.
த³ரித்³ரா: ஸர்வ்வதா³ யுஷ்மாபி⁴: ஸஹ திஷ்ட²ந்தி, தஸ்மாத்³ யூயம்’ யதே³ச்ச²த² ததை³வ தாநுபகர்த்தாம்’ ஸ²க்நுத², கிந்த்வஹம்’ யுபா⁴பி⁴: ஸஹ நிரந்தரம்’ ந திஷ்டா²மி|
8 Quod habuit hæc, fecit: prævenit ungere corpus meum in sepulturam.
அஸ்யா யதா²ஸாத்⁴யம்’ ததை²வாகரோதி³யம்’, ஸ்²மஸா²நயாபநாத் பூர்வ்வம்’ ஸமேத்ய மத்³வபுஷி தைலம் அமர்த்³த³யத்|
9 Amen dico vobis: Ubicumque prædicatum fuerit Evangelium istud in universo mundo, et quod fecit hæc, narrabitur in memoriam eius.
அஹம்’ யுஷ்மப்⁴யம்’ யதா²ர்த²ம்’ கத²யாமி, ஜக³தாம்’ மத்⁴யே யத்ர யத்ர ஸுஸம்’வாதோ³யம்’ ப்ரசாரயிஷ்யதே தத்ர தத்ர யோஷித ஏதஸ்யா: ஸ்மரணார்த²ம்’ தத்க்ரு’தகர்ம்மைதத் ப்ரசாரயிஷ்யதே|
10 Et Iudas Iscariotes, unus de duodecim, abiit ad summos sacerdotes, ut proderet eum illis.
தத: பரம்’ த்³வாத³ஸா²நாம்’ ஸி²ஷ்யாணாமேக ஈஷ்கரியோதீயயிஹூதா³க்²யோ யீஸு²ம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிதும்’ ப்ரதா⁴நயாஜகாநாம்’ ஸமீபமியாய|
11 Qui audientes gavisi sunt: et promiserunt ei pecuniam se daturos. Et quærebat quomodo illum opportune traderet.
தே தஸ்ய வாக்யம்’ ஸமாகர்ண்ய ஸந்துஷ்டா: ஸந்தஸ்தஸ்மை முத்³ரா தா³தும்’ ப்ரத்யஜாநத; தஸ்மாத் ஸ தம்’ தேஷாம்’ கரேஷு ஸமர்பணாயோபாயம்’ ம்ரு’க³யாமாஸ|
12 Et primo die Azymorum quando Pascha immolabant, dicunt ei discipuli: Quo vis eamus, et paremus tibi ut manduces Pascha?
அநந்தரம்’ கிண்வஸூ²ந்யபூபோத்ஸவஸ்ய ப்ரத²மே(அ)ஹநி நிஸ்தாரோத்மவார்த²ம்’ மேஷமாரணாஸமயே ஸி²ஷ்யாஸ்தம்’ பப்ரச்ச²: குத்ர க³த்வா வயம்’ நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய போ⁴ஜ்யமாஸாத³யிஷ்யாம: ? கிமிச்ச²தி ப⁴வாந்?
13 Et mittit duos ex discipulis suis, et dicit eis: Ite in civitatem: et occurret vobis homo lagenam aquæ baiulans, sequimini eum:
ததா³நீம்’ ஸ தேஷாம்’ த்³வயம்’ ப்ரேரயந் ப³பா⁴ஷே யுவயோ: புரமத்⁴யம்’ க³தயோ: ஸதோ ர்யோ ஜந: ஸஜலகும்ப⁴ம்’ வஹந் யுவாம்’ ஸாக்ஷாத் கரிஷ்யதி தஸ்யைவ பஸ்²சாத்³ யாதம்’;
14 et quocumque introierit, dicite domino domus, quia Magister dicit: Ubi est refectio mea, ubi Pascha cum discipulis meis manducem?
ஸ யத் ஸத³நம்’ ப்ரவேக்ஷ்யதி தத்³ப⁴வநபதிம்’ வத³தம்’, கு³ருராஹ யத்ர ஸஸி²ஷ்யோஹம்’ நிஸ்தாரோத்ஸவீயம்’ போ⁴ஜநம்’ கரிஷ்யாமி, ஸா போ⁴ஜநஸா²லா குத்ராஸ்தி?
15 Et ipse vobis demonstrabit cœnaculum grande, stratum: et illic parate nobis.
தத: ஸ பரிஷ்க்ரு’தாம்’ ஸுஸஜ்ஜிதாம்’ ப்³ரு’ஹதீசஞ்ச யாம்’ ஸா²லாம்’ த³ர்ஸ²யிஷ்யதி தஸ்யாமஸ்மத³ர்த²ம்’ போ⁴ஜ்யத்³ரவ்யாண்யாஸாத³யதம்’|
16 Et abierunt discipuli eius, et venerunt in civitatem: et invenerunt sicut dixerat illis, et paraverunt Pascha.
தத: ஸி²ஷ்யௌ ப்ரஸ்தா²ய புரம்’ ப்ரவிஸ்²ய ஸ யதோ²க்தவாந் ததை²வ ப்ராப்ய நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய போ⁴ஜ்யத்³ரவ்யாணி ஸமாஸாத³யேதாம்|
17 Vespere autem facto, venit cum duodecim.
அநந்தரம்’ யீஸு²: ஸாயம்’காலே த்³வாத³ஸ²பி⁴: ஸி²ஷ்யை: ஸார்த்³த⁴ம்’ ஜகா³ம;
18 Et discumbentibus eis, et manducantibus, ait Iesus: Amen dico vobis, quia unus ex vobis tradet me, qui manducat mecum.
ஸர்வ்வேஷு போ⁴ஜநாய ப்ரோபவிஷ்டேஷு ஸ தாநுதி³தவாந் யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வ்யாஹராமி, அத்ர யுஷ்மாகமேகோ ஜநோ யோ மயா ஸஹ பு⁴ம்’க்தே மாம்’ பரகேரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதே|
19 At illi cœperunt contristari, et dicere ei singulatim: Numquid ego?
ததா³நீம்’ தே து³: கி²தா: ஸந்த ஏகைகஸ²ஸ்தம்’ ப்ரஷ்டுமாரப்³த⁴வந்த: ஸ கிமஹம்’? பஸ்²சாத்³ அந்ய ஏகோபி⁴த³தே⁴ ஸ கிமஹம்’?
20 Qui ait illis: Unus ex duodecim, qui intingit mecum manum in catino.
தத: ஸ ப்ரத்யவத³த்³ ஏதேஷாம்’ த்³வாத³ஸா²நாம்’ யோ ஜநோ மயா ஸமம்’ போ⁴ஜநாபாத்ரே பாணிம்’ மஜ்ஜயிஷ்யதி ஸ ஏவ|
21 Et Filius quidem hominis vadit sicut scriptum est de eo: væ autem homini illi, per quem Filius hominis tradetur. Bonum erat ei, si non esset natus homo ille.
மநுஜதநயமதி⁴ யாத்³ரு’ஸ²ம்’ லிகி²தமாஸ்தே தத³நுரூபா க³திஸ்தஸ்ய ப⁴விஷ்யதி, கிந்து யோ ஜநோ மாநவஸுதம்’ ஸமர்பயிஷ்யதே ஹந்த தஸ்ய ஜந்மாபா⁴வே ஸதி ப⁴த்³ரமப⁴விஷ்யத்|
22 Et manducantibus illis, accepit Iesus panem: et benedicens fregit, et dedit eis, et ait: Sumite, hoc est corpus meum.
அபரஞ்ச தேஷாம்’ போ⁴ஜநஸமயே யீஸு²: பூபம்’ க்³ரு’ஹீத்வேஸ்²வரகு³ணாந் அநுகீர்த்ய ப⁴ங்க்த்வா தேப்⁴யோ த³த்த்வா ப³பா⁴ஷே, ஏதத்³ க்³ரு’ஹீத்வா பு⁴ஞ்ஜீத்⁴வம் ஏதந்மம விக்³ரஹரூபம்’|
23 Et accepto calice, gratias agens dedit eis: et biberunt ex illo omnes.
அநந்தரம்’ ஸ கம்’ஸம்’ க்³ரு’ஹீத்வேஸ்²வரஸ்ய கு³ணாந் கீர்த்தயித்வா தேப்⁴யோ த³தௌ³, ததஸ்தே ஸர்வ்வே பபு: |
24 Et ait illis: Hic est sanguis meus novi testamenti, qui pro multis effundetur.
அபரம்’ ஸ தாநவாதீ³த்³ ப³ஹூநாம்’ நிமித்தம்’ பாதிதம்’ மம நவீநநியமரூபம்’ ஸோ²ணிதமேதத்|
25 Amen dico vobis, quia iam non bibam de hoc genimine vitis usque in diem illum, cum illud bibam novum in regno Dei.
யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வதா³மி, ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யே யாவத் ஸத்³யோஜாதம்’ த்³ராக்ஷாரஸம்’ ந பாஸ்யாமி, தாவத³ஹம்’ த்³ராக்ஷாப²லரஸம்’ புந ர்ந பாஸ்யாமி|
26 Et hymno dicto exierunt in Montem Olivarum.
தத³நந்தரம்’ தே கீ³தமேகம்’ ஸம்’கீ³ய ப³ஹி ர்ஜைதுநம்’ ஸி²க²ரிணம்’ யயு:
27 Et ait eis Iesus: Omnes scandalizabimini in me in nocte ista: quia scriptum est: Percutiam pastorem, et dispergentur oves.
அத² யீஸு²ஸ்தாநுவாச நிஸா²யாமஸ்யாம்’ மயி யுஷ்மாகம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ ப்ரத்யூஹோ ப⁴விஷ்யதி யதோ லிகி²தமாஸ்தே யதா², மேஷாணாம்’ ரக்ஷகஞ்சாஹம்’ ப்ரஹரிஷ்யாமி வை தத: | மேஷாணாம்’ நிவஹோ நூநம்’ ப்ரவிகீர்ணோ ப⁴விஷ்யதி|
28 Sed postquam resurrexero, præcedam vos in Galilæam.
கந்து மது³த்தா²நே ஜாதே யுஷ்மாகமக்³ரே(அ)ஹம்’ கா³லீலம்’ வ்ரஜிஷ்யாமி|
29 Petrus autem ait illi: Et si omnes scandalizati fuerint in te: sed non ego.
ததா³ பிதர: ப்ரதிப³பா⁴ஷே, யத்³யபி ஸர்வ்வேஷாம்’ ப்ரத்யூஹோ ப⁴வதி ததா²பி மம நைவ ப⁴விஷ்யதி|
30 Et ait illi Iesus: Amen dico tibi, quia tu hodie in nocte hac, priusquam gallus vocem bis dederit, ter me es negaturus.
ததோ யீஸு²ருக்தாவாந் அஹம்’ துப்⁴யம்’ தத்²யம்’ கத²யாமி, க்ஷணாதா³யாமத்³ய குக்குடஸ்ய த்³விதீயவாரரவணாத் பூர்வ்வம்’ த்வம்’ வாரத்ரயம்’ மாமபஹ்நோஷ்யஸே|
31 At ille amplius loquebatur: Et si oportuerit me simul commori tibi, non te negabo: Similiter autem et omnes dicebant.
கிந்து ஸ கா³ட⁴ம்’ வ்யாஹரத்³ யத்³யபி த்வயா ஸார்த்³த⁴ம்’ மம ப்ராணோ யாதி ததா²பி கத²மபி த்வாம்’ நாபஹ்நோஷ்யே; ஸர்வ்வே(அ)பீதரே ததை²வ ப³பா⁴ஷிரே|
32 Et veniunt in prædium, cui nomen Gethsemani. Et ait discipulis suis: Sedete hic donec orem.
அபரஞ்ச தேஷு கே³த்ஸி²மாநீநாமகம்’ ஸ்தா²ந க³தேஷு ஸ ஸி²ஷ்யாந் ஜகா³த³, யாவத³ஹம்’ ப்ரார்த²யே தாவத³த்ர ஸ்தா²நே யூயம்’ ஸமுபவிஸ²த|
33 Et assumit Petrum, et Iacobum, et Ioannem secum: et cœpit pavere, et tædere.
அத² ஸ பிதரம்’ யாகூப³ம்’ யோஹநஞ்ச க்³ரு’ஹீத்வா வவ்ராஜ; அத்யந்தம்’ த்ராஸிதோ வ்யாகுலிதஸ்²ச தேப்⁴ய: கத²யாமாஸ,
34 Et ait illis: Tristis est anima mea usque ad mortem: sustinete hic, et vigilate.
நித⁴நகாலவத் ப்ராணோ மே(அ)தீவ த³: க²மேதி, யூயம்’ ஜாக்³ரதோத்ர ஸ்தா²நே திஷ்ட²த|
35 Et cum processisset paululum, procidit super terram: et orabat, ut si fieri posset, transiret ab eo hora:
தத: ஸ கிஞ்சித்³தூ³ரம்’ க³த்வா பூ⁴மாவதோ⁴முக²: பதித்வா ப்ரார்தி²தவாநேதத், யதி³ ப⁴விதும்’ ஸ²க்யம்’ தர்ஹி து³: க²ஸமயோயம்’ மத்தோ தூ³ரீப⁴வது|
36 et dixit: Abba Pater, omnia tibi possibilia sunt, transfer calicem hunc a me, sed non quod ego volo, sed quod tu.
அபரமுதி³தவாந் ஹே பித ர்ஹே பித: ஸர்வ்வேம்’ த்வயா ஸாத்⁴யம்’, ததோ ஹேதோரிமம்’ கம்’ஸம்’ மத்தோ தூ³ரீகுரு, கிந்து தந் மமேச்சா²தோ ந தவேச்சா²தோ ப⁴வது|
37 Et venit, et invenit eos dormientes. Et ait Petro: Simon, dormis? Non potuisti una hora vigilare?
தத: பரம்’ ஸ ஏத்ய தாந் நித்³ரிதாந் நிரீக்ஷ்ய பிதரம்’ ப்ரோவாச, ஸி²மோந் த்வம்’ கிம்’ நித்³ராஸி? க⁴டிகாமேகாம் அபி ஜாக³ரிதும்’ ந ஸ²க்நோஷி?
38 Vigilate, et orate ut non intretis in tentationem. Spiritus quidem promptus est, caro vero infirma.
பரீக்ஷாயாம்’ யதா² ந பதத² தத³ர்த²ம்’ ஸசேதநா: ஸந்த: ப்ரார்த²யத்⁴வம்’; மந உத்³யுக்தமிதி ஸத்யம்’ கிந்து வபுரஸ²க்திகம்’|
39 Et iterum abiens oravit eumdem sermonem, dicens.
அத² ஸ புநர்வ்ரஜித்வா பூர்வ்வவத் ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரே|
40 Et reversus, denuo invenit eos dormientes, (erant enim oculi eorum gravati) et ignorabant quid responderent ei.
பராவ்ரு’த்யாக³த்ய புநரபி தாந் நித்³ரிதாந் த³த³ர்ஸ² ததா³ தேஷாம்’ லோசநாநி நித்³ரயா பூர்ணாநி, தஸ்மாத்தஸ்மை கா கதா² கத²யிதவ்யா த ஏதத்³ போ³த்³து⁴ம்’ ந ஸே²கு: |
41 Et venit tertio, et ait illis: Dormite iam, et requiescite. Sufficit: venit hora: ecce Filius hominis tradetur in manus peccatorum.
தத: பரம்’ த்ரு’தீயவாரம்’ ஆக³த்ய தேப்⁴யோ (அ)கத²யத்³ இதா³நீமபி ஸ²யித்வா விஸ்²ராம்யத²? யதே²ஷ்டம்’ ஜாதம்’, ஸமயஸ்²சோபஸ்தி²த: பஸ்²யத மாநவதநய: பாபிலோகாநாம்’ பாணிஷு ஸமர்ப்யதே|
42 Surgite, eamus. Ecce qui me tradet, prope est.
உத்திஷ்ட²த, வயம்’ வ்ரஜாமோ யோ ஜநோ மாம்’ பரபாணிஷு ஸமர்பயிஷ்யதே பஸ்²யத ஸ ஸமீபமாயாத: |
43 Et, adhuc eo loquente, venit Iudas Iscariotes unus de duodecim, et cum eo turba multa cum gladiis, et lignis, a summis sacerdotibus, et scribis, et senioribus.
இமாம்’ கதா²ம்’ கத²யதி ஸ, ஏதர்ஹித்³வாத³ஸா²நாமேகோ யிஹூதா³ நாமா ஸி²ஷ்ய: ப்ரதா⁴நயாஜகாநாம் உபாத்⁴யாயாநாம்’ ப்ராசீநலோகாநாஞ்ச ஸந்நிதே⁴: க²ங்க³லகு³ட³தா⁴ரிணோ ப³ஹுலோகாந் க்³ரு’ஹீத்வா தஸ்ய ஸமீப உபஸ்தி²தவாந்|
44 Dederat autem traditor eius signum eis, dicens: Quemcumque osculatus fuero, ipse est, tenete eum, et ducite caute.
அபரஞ்சாஸௌ பரபாணிஷு ஸமர்பயிதா பூர்வ்வமிதி ஸங்கேதம்’ க்ரு’தவாந் யமஹம்’ சும்பி³ஷ்யாமி ஸ ஏவாஸௌ தமேவ த்⁴ரு’த்வா ஸாவதா⁴நம்’ நயத|
45 Et cum venisset, statim accedens ad eum, ait: Ave Rabbi: et osculatus est eum.
அதோ ஹேதோ: ஸ ஆக³த்யைவ யோஸோ²: ஸவித⁴ம்’ க³த்வா ஹே கு³ரோ ஹே கு³ரோ, இத்யுக்த்வா தம்’ சுசும்ப³|
46 At illi manus iniecerunt in eum, et tenuerunt eum.
ததா³ தே தது³பரி பாணீநர்பயித்வா தம்’ த³த்⁴நு: |
47 Unus autem quidam de circumstantibus educens gladium, percussit servum summi sacerdotis: et amputavit illi auriculam.
ததஸ்தஸ்ய பார்ஸ்²வஸ்தா²நாம்’ லோகாநாமேக: க²ங்க³ம்’ நிஷ்கோஷயந் மஹாயாஜகஸ்ய தா³ஸமேகம்’ ப்ரஹ்ரு’த்ய தஸ்ய கர்ணம்’ சிச்சே²த³|
48 Et respondens Iesus, ait illis: Tamquam ad latronem existis cum gladiis, et lignis comprehendere me?
பஸ்²சாத்³ யீஸு²ஸ்தாந் வ்யாஜஹார க²ங்கா³ந் லகு³டா³ம்’ஸ்²ச க்³ரு’ஹீத்வா மாம்’ கிம்’ சௌரம்’ த⁴ர்த்தாம்’ ஸமாயாதா: ?
49 quotidie eram apud vos in templo docens, et non me tenuistis. Sed ut impleantur Scripturæ.
மத்⁴யேமந்தி³ரம்’ ஸமுபதி³ஸ²ந் ப்ரத்யஹம்’ யுஷ்மாபி⁴: ஸஹ ஸ்தி²தவாநதஹம்’, தஸ்மிந் காலே யூயம்’ மாம்’ நாதீ³த⁴ரத, கிந்த்வநேந ஸா²ஸ்த்ரீயம்’ வசநம்’ ஸேத⁴நீயம்’|
50 Tunc discipuli eius relinquentes eum, omnes fugerunt.
ததா³ ஸர்வ்வே ஸி²ஷ்யாஸ்தம்’ பரித்யஜ்ய பலாயாஞ்சக்ரிரே|
51 Adolescens autem quidam sequebatur eum amictus sindone super nudo: et tenuerunt eum.
அதை²கோ யுவா மாநவோ நக்³நகாயே வஸ்த்ரமேகம்’ நிதா⁴ய தஸ்ய பஸ்²சாத்³ வ்ரஜந் யுவலோகை ர்த்⁴ரு’தோ
52 At ille reiecta sindone, nudus profugit ab eis.
வஸ்த்ரம்’ விஹாய நக்³ந: பலாயாஞ்சக்ரே|
53 Et adduxerunt Iesum ad summum sacerdotem: et convenerunt omnes sacerdotes, et scribæ, et seniores.
அபரஞ்ச யஸ்மிந் ஸ்தா²நே ப்ரதா⁴நயாஜகா உபாத்⁴யாயா: ப்ராசீநலோகாஸ்²ச மஹாயாஜகேந ஸஹ ஸத³ஸி ஸ்தி²தாஸ்தஸ்மிந் ஸ்தா²நே மஹாயாஜகஸ்ய ஸமீபம்’ யீஸு²ம்’ நிந்யு: |
54 Petrus autem a longe secutus est eum usque intro in atrium summi sacerdotis: et sedebat cum ministris ad ignem, et calefaciebat se.
பிதரோ தூ³ரே தத்பஸ்²சாத்³ இத்வா மஹாயாஜகஸ்யாட்டாலிகாம்’ ப்ரவிஸ்²ய கிங்கரை: ஸஹோபவிஸ்²ய வஹ்நிதாபம்’ ஜக்³ராஹ|
55 Summi vero sacerdotes, et omne concilium quærebant adversus Iesum testimonium, ut eum morti traderent, nec inveniebant.
ததா³நீம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகா மந்த்ரிணஸ்²ச யீஸு²ம்’ கா⁴தயிதும்’ தத்ப்ராதிகூல்யேந ஸாக்ஷிணோ ம்ரு’க³யாஞ்சக்ரிரே, கிந்து ந ப்ராப்தா: |
56 Multi enim testimonium falsum dicebant adversus eum: et convenientia testimonia non erant.
அநேகைஸ்தத்³விருத்³த⁴ம்’ ம்ரு’ஷாஸாக்ஷ்யே த³த்தேபி தேஷாம்’ வாக்யாநி ந ஸமக³ச்ச²ந்த|
57 Et quidam surgentes, falsum testimonium ferebant adversus eum, dicentes:
ஸர்வ்வஸே²ஷே கியந்த உத்தா²ய தஸ்ய ப்ராதிகூல்யேந ம்ரு’ஷாஸாக்ஷ்யம்’ த³த்த்வா கத²யாமாஸு: ,
58 Quoniam nos audivimus eum dicentem: Ego dissolvam templum hoc manu factum, et per triduum aliud non manu factum ædificabo.
இத³ம்’ கரக்ரு’தமந்தி³ரம்’ விநாஸ்²ய தி³நத்ரயமத்⁴யே புநரபரம் அகரக்ரு’தம்’ மந்தி³ரம்’ நிர்ம்மாஸ்யாமி, இதி வாக்யம் அஸ்ய முகா²த் ஸ்²ருதமஸ்மாபி⁴ரிதி|
59 Et non erat conveniens testimonium illorum.
கிந்து தத்ராபி தேஷாம்’ ஸாக்ஷ்யகதா² ந ஸங்கா³தா: |
60 Et exurgens summus sacerdos in medium, interrogavit Iesum, dicens: Non respondes quidquam ad ea, quæ tibi obiiciuntur ab his?
அத² மஹாயாஜகோ மத்⁴யேஸப⁴ம் உத்தா²ய யீஸு²ம்’ வ்யாஜஹார, ஏதே ஜநாஸ்த்வயி யத் ஸாக்ஷ்யமது³: த்வமேதஸ்ய கிமப்யுத்தரம்’ கிம்’ ந தா³ஸ்யஸி?
61 Ille autem tacebat, et nihil respondit. Rursum summus sacerdos interrogabat eum, et dixit ei: Tu es Christus, Filius Dei benedicti?
கிந்து ஸ கிமப்யுத்தரம்’ ந த³த்வா மௌநீபூ⁴ய தஸ்யௌ; ததோ மஹாயாஜக: புநரபி தம்’ ப்ரு’ஷ்டாவாந் த்வம்’ ஸச்சிதா³நந்த³ஸ்ய தநயோ (அ)பி⁴ஷிக்தஸ்த்ரதா?
62 Iesus autem dixit illi: Ego sum: et videbitis Filium hominis sedentem a dextris virtutis Dei, et venientem cum nubibus cæli.
ததா³ யீஸு²ஸ்தம்’ ப்ரோவாச ப⁴வாம்யஹம் யூயஞ்ச ஸர்வ்வஸ²க்திமதோ த³க்ஷீணபார்ஸ்²வே ஸமுபவிஸ²ந்தம்’ மேக⁴ மாருஹ்ய ஸமாயாந்தஞ்ச மநுஷ்யபுத்ரம்’ ஸந்த்³ரக்ஷ்யத²|
63 Summus autem sacerdos scindens vestimenta sua, ait: Quid adhuc desideramus testes?
ததா³ மஹாயாஜக: ஸ்வம்’ வமநம்’ சி²த்வா வ்யாவஹரத்
64 Audistis blasphemiam: quid vobis videtur? Qui omnes condemnaverunt eum esse reum mortis.
கிமஸ்மாகம்’ ஸாக்ஷிபி⁴: ப்ரயோஜநம்? ஈஸ்²வரநிந்தா³வாக்யம்’ யுஷ்மாபி⁴ரஸ்²ராவி கிம்’ விசாரயத²? ததா³நீம்’ ஸர்வ்வே ஜக³து³ரயம்’ நித⁴நத³ண்ட³மர்ஹதி|
65 Et cœperunt quidam conspuere eum, et velare faciem eius, et colaphis eum cædere, et dicere ei: Prophetiza: et ministri alapis eum cædebant.
தத: கஸ்²சித் கஸ்²சித் தத்³வபுஷி நிஷ்டீ²வம்’ நிசிக்ஷேப ததா² தந்முக²மாச்சா²த்³ய சபேடேந ஹத்வா க³தி³தவாந் க³ணயித்வா வத³, அநுசராஸ்²ச சபேடைஸ்தமாஜக்⁴நு:
66 Et cum esset Petrus in atrio deorsum, venit una ex ancillis summi sacerdotis:
தத: பரம்’ பிதரே(அ)ட்டாலிகாத⁴: கோஷ்டே² திஷ்ட²தி மஹாயாஜகஸ்யைகா தா³ஸீ ஸமேத்ய
67 et cum vidisset Petrum calefacientem se, aspiciens illum, ait: Et tu cum Iesu Nazareno eras.
தம்’ விஹ்நிதாபம்’ க்³ரு’ஹ்லந்தம்’ விலோக்ய தம்’ ஸுநிரீக்ஷ்ய ப³பா⁴ஷே த்வமபி நாஸரதீயயீஸோ²: ஸங்கி³நாம் ஏகோ ஜந ஆஸீ: |
68 At ille negavit, dicens: Neque scio, neque novi quid dicas. Et exiit foras ante atrium, et gallus cantavit.
கிந்து ஸோபஹ்நுத்ய ஜகா³த³ தமஹம்’ ந வத்³மி த்வம்’ யத் கத²யமி தத³ப்யஹம்’ ந பு³த்³த்⁴யே| ததா³நீம்’ பிதரே சத்வரம்’ க³தவதி குக்குடோ ருராவ|
69 Rursus autem cum vidisset illum ancilla, cœpit dicere circumstantibus: Quia hic ex illis est.
அதா²ந்யா தா³ஸீ பிதரம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸமீபஸ்தா²ந் ஜநாந் ஜகா³த³ அயம்’ தேஷாமேகோ ஜந: |
70 At ille iterum negavit. Et post pusillum rursus qui astabant, dicebant Petro: Vere ex illis es: nam et Galilæus es.
தத: ஸ த்³விதீயவாரம் அபஹ்நுதவாந் பஸ்²சாத் தத்ரஸ்தா² லோகா: பிதரம்’ ப்ரோசுஸ்த்வமவஸ்²யம்’ தேஷாமேகோ ஜந: யதஸ்த்வம்’ கா³லீலீயோ நர இதி தவோச்சாரணம்’ ப்ரகாஸ²யதி|
71 Ille autem cœpit anathematizare, et iurare: Quia nescio hominem istum, quem dicitis.
ததா³ ஸ ஸ²பதா²பி⁴ஸா²பௌ க்ரு’த்வா ப்ரோவாச யூயம்’ கதா²ம்’ கத²யத² தம்’ நரம்’ ந ஜாநே(அ)ஹம்’|
72 Et statim gallus iterum cantavit. Et recordatus est Petrus verbi, quod dixerat ei Iesus: Prius quam gallus cantet bis, ter me negabis. Et cœpit flere.
ததா³நீம்’ த்³விதீயவாரம்’ குக்குடோ (அ)ராவீத்| குக்குடஸ்ய த்³விதீயரவாத் பூர்வ்வம்’ த்வம்’ மாம்’ வாரத்ரயம் அபஹ்நோஷ்யஸி, இதி யத்³வாக்யம்’ யீஸு²நா ஸமுதி³தம்’ தத் ததா³ ஸம்’ஸ்ம்ரு’த்ய பிதரோ ரோதி³தும் ஆரப⁴த|
