Lucam 4
1 Iesus autem plenus Spiritu Sancto regressus est a Iordane: et agebatur a Spiritu in desertum
Jisu Jordaan juung nawa Esa Chiiala pan ih ngaakwang taha eno moong achaang ih phisaang hako ih siit kaatta,
2 diebus quadraginta, et tentabatur a diabolo. Et nihil manducavit in diebus illis: et consummatis illis esuriit.
erah di heh saarookbaji Hakhoh juungbaan ih phate kaatta. Erah tokdi heh ih tumjih taphaksata, erah raangtaan ih hethoon sa adi heh ah ramtek angta.
3 Dixit autem illi diabolus: Si Filius Dei es, dic lapidi huic ut panis fiat.
Hakhoh juungbaan ah ih liita, “An Rangte sah anglu bah, arah jong ah baanlo et hoon thuk thaak uh.”
4 Et respondit ad illum Iesus: Scriptum est: Quia non in solo pane vivit homo, sed in omni verbo Dei.
Eno Jisu ih ngaakbaatta, “Rangteele ni liiha, ‘Mina ah phaksat nawa ih laklak tathingka.’”
5 Et duxit illum diabolus in montem excelsum, et ostendit illi omnia regna orbis terræ in momento temporis,
Eno hakhoh juungbaan ah ih kongchoong ko ih siitwan ano mikkhojaap siit di mongrep hasong loong ah sok thukta.
6 et ait illi: Tibi dabo potestatem hanc universam, et gloriam illorum: quia mihi tradita sunt: et cui volo do illa.
“Nga ih an suh arah loong chaan nyia nyamka ah koha,” Hakhoh juungbaan ih heh suh baatta. “Arah loong ah ngah suh kotahang, eno nga ih o suh thunghaan ang erah suh ejen kot et ang.
7 Tu ergo si adoraveris coram me, erunt tua omnia.
Loongtang arah loong ah an raangtaan ang ah, an ih nga soomhang bah ah.”
8 Et respondens Iesus, dixit illi: Scriptum est: Dominum Deum tuum adorabis, et illi soli servies.
Jisu ih ngaakbaatta, “Rangteele ni liiha, ‘An Teesu Rangte rang aba soom uh eno heh raangtaan ih laklak ba moh uh!’”
9 Et duxit illum in Ierusalem, et statuit eum super pinnam templi, et dixit illi: Si Filius Dei es, mitte te hinc deorsum.
Erah lidi Juungbaan ah ih Jerusalem ni siitkaat ano Rangteenok nok khochoom thoon adi, siitwan ano baatta, “An Rangte Sah ang ubah, aadowa an teeteewah taat pit thaak uh.
10 Scriptum est enim quod Angelis suis mandavit de te, ut conservent te:
Tumeah Rangteele ni amet liiha, ‘Rangte ih Rangsah loong asuh an ese tham ih ban kooncha thuk suh baat ah eah.
11 et quia in manibus tollent te, ne forte offendas ad lapidem pedem tuum.
Erah di amah nep et liiha, ‘Rangsah loong ih an neng lak ih banjoh hoono an lah taan uh jong nah tajap satnak thuk ru eah.’”
12 Et respondens Iesus, ait illi: Dictum est: Non tentabis Dominum Deum tuum.
Enoothong Jisu ih ngaakbaatta, “Rangteele ni liiha an Teesu Rangte ah an ih nak taari uh.’”
13 Et consummata omni tentatione, diabolus recessit ab illo, usque ad tempus.
Juungbaan ih Jisu ah jaatrep lam nawa ih jen joonnaam phate ano, heh erah dowa pootsiit raangtaan ih dokkhoom kata.
14 Et regressus est Iesus in virtute Spiritus in Galilæam, et fama exiit per universam regionem de illo.
Eno Jisu Galili ni ngaakwangta, Esa Chiiala moong achaang ah heh damdi angta. Heh tiit ah harep ni ruurangta.
15 Et ipse docebat in synagogis eorum, et magnificabatur ab omnibus.
Heh ih Jehudi rangsoomnok ni nyootsoot rumta eno warep ih guuta.
16 Et venit Nazareth, ubi erat nutritus, et intravit secundum consuetudinem suam die Sabbati in synagogam, et surrexit legere.
Erah lidi Jisu ah heh haktheng hadaang Najaret adi wangta, erah damdi Jehudi naangtongsa adi saahoh dowa likhiik Jehudi rangsoomnok ni wangta. Heh ih Rangteele ah wet suh toonchapta
17 Et traditus est illi liber Isaiæ prophetæ. Et ut revolvit librum, invenit locum ubi scriptum erat:
eno khowah Isaia leedap ah heh suh kota. Heh ih Rangteele ah ja ano marah di raangta erah ah japtupta,
18 Spiritus Domini super me: propter quod unxit me, evangelizare pauperibus misit me, sanare contritos corde,
“Teesu Chiiala ah nga damdi, tumeah heh ih ngah ah changthih loong suh Ruurang Ese baatkaat suh danje tahang. Ekhak eha loong daap haat tiit ah baat suh daapkaat tahang nyia edook loong suh neng mik ih japtup thuk suh, mih lakhu ni chamte loong ah pang raangtaan ih ah
19 prædicare captivis remissionem, et cæcis visum, dimittere confractos in remissionem, prædicare annum Domini acceptum, et diem retributionis.
nyia saapoot ah chang ela ih baat suh daap tahang erah saadoh Teesu ih heh mina loong ah epang et ah.”
20 Et cum plicuisset librum, reddit ministro, et sedit. Et omnium in synagoga oculi erant intendentes in eum.
Eno Jisu ih Rangteele ah khoon ano, heh jeng chaatte asuh ngaak koh, ano tongta. Jehudi rangsoomnok nawa miloong ih heko totoh ih sok rumta,
21 Cœpit autem dicere ad illos: Quia hodie impleta est hæc scriptura in auribus vestris.
eno heh ih neng suh baatta, “Arah Rangte jengkhaap ah chiinyah amiisak ih thok hala, erah wetang adi boichaat tan rah ah.”
22 Et omnes testimonium illi dabant: et mirabantur in verbis gratiæ, quæ procedebant de ore ipsius, et dicebant: Nonne hic est filius Ioseph?
Neng ah heh suh rapne ih seechoh rumta heh jengkhaap ah laangpopoh ih chaat rum ano epaatja nep ih rumta. Eno liirumta, “Arah Josep sah ah tam angla?”
23 Et ait illis: Utique dicetis mihi hanc similitudinem: Medice cura teipsum: quanta audivimus facta in Capharnaum, fac et hic in patria tua.
Heh ih neng suh baatta, “Ngah ih jat ehang sen ih arah tiitthaak ah ngah suh nyootbaat ette, ‘Phonwah, ih an teeteewah deesiit uh.’ Sen ih Kapernum ni japchaat tan ah likhiikkhiik ngah suh uh arah nga hadaang adoh re thuk suh baat ette ang hali.
24 Ait autem: Amen dico vobis, quia nemo propheta acceptus est in patria sua.
Ngah ih arah baat rumhala, Jisu ih boot baatta, “Khowah ah heh hadaang nah babah uh taseechoka.”
25 In veritate dico vobis, multæ viduæ erant in diebus Eliæ in Israel, quando clausum est cælum annis tribus, et mensibus sex: cum facta esset fames magna in omni terra:
“Nga jeng ah boichaat an: arah amiisak tiit Elija tokdi Ijirel ni thaknuh ephoop angta, paang jom paangthom rangphaat laphaat thang angta adi ah nyia harep ni ramkhah angta tok adi ah.
26 et ad nullam illarum missus est Elias, nisi in Sarepta Sidoniæ, ad mulierem viduam.
Ang abah uh Elija rah Ijirel ni o reeni uh takaat thukta, Sidoon juungkhuung Jarephat hadaang dowa thaknuh jiin adi luulu ba kata.
27 Et multi leprosi erant in Israel sub Elisæo propheta: et nemo eorum mundatus est nisi Naaman Syrus.
Erah damdi eni engam loong ephoop angta Ijirel ni khowah Elisa angta tokdi ah; ang abah uh o uh tade rumta, Siria nawa Naaman luulu ba deeta.”
28 Et repleti sunt omnes in synagoga ira, hæc audientes.
Jehudi rangsoomnok nawa miloong ih erah chaat rum ano, neng ah ekhat ih rumta.
29 Et surrexerunt, et eiecerunt illum extra civitatem: et duxerunt illum usque ad supercilium montis, super quem civitas illorum erat ædificata ut præcipitarent eum.
Neng ah toonchap rum ano, erah samthung dowa Jisu ah dok hoom kaat rumta, eno samthung kongchoong ni angta dowa kaang adoh dat haat suh ih thun rum ano taat hoom wan rumta,
30 Ipse autem transiens per medium illorum, ibat.
ang abah uh Jisu ah miloong laktung adi dokkhoom ruh ih kata.
31 Et descendit in Capharnaum civitatem Galilææ, ibique docebat illos Sabbatis.
Eno Jisu ah Galili ni Kapernaum samthung adi kata, Jehudi naangtongsa adi Heh ih miloong asuh nyootsoot rumta.
32 Et stupebant in doctrina eius, quia in potestate erat sermo ipsius.
Heh ih nyootsoot karumta asuh miloong ah rapne ih paatja rumta, tumeah heh ih chaan aphaan lam ih baat rumta.
33 Et in synagoga erat homo habens dæmonium immundum, et exclamavit voce magna,
Jehudi rangsoomnok ni Chiithih laakhah pan mih wasiit angta; heh erongwah ih riinghuungta,
34 dicens: Sine, quid nobis, et tibi Iesu Nazarene? Venisti perdere nos? scio te quis sis, Sanctus Dei.
“Aah! Tumjih et he seng ah, Najaret nawa Jisu oh? An aadi seng thet haatte nih ah? An o ah nga ih jat ehala: an ah Rangte Esa kongphaak huite!”
35 Et increpavit illum Iesus, dicens: Obmutesce, et exi ab eo. Et cum proiecisset illum dæmonium in medium, exiit ab illo, nihilque illum nocuit.
Jisu ih Chiithih laakhah asuh baatta, “Nak hoopti uh arah wah sak dowa suusu ih dokkhoom ho!” Laathih rah ih mih ah neng ngathong ni loonghaat thiin ano tumjih uh lah et thang heh sak dowa doksoon kata.
36 Et factus est pavor in omnibus, et colloquebantur ad invicem, dicentes: Quod est hoc verbum? Quia in potestate et virtute imperat immundis spiritibus, et exeunt.
Miloong ah rapne ih paatja rum ano neng chamchi ni waan rumta, “Arah tumjaat jengkhaap ah? Arah mih rah ih chaan aphaan lam ih laathih asuh baat kano, neng loong ah doksoon karum arah ah!”
37 Et divulgabatur fama de illo in omnem locum regionis.
Eno Jisu tiit ah erah hah adi noongrep ni ruurang kata.
38 Surgens autem Iesus de synagoga, introivit in domum Simonis. Socrus autem Simonis tenebatur magnis febribus: et rogaverunt illum pro ea.
Jisu ah Jehudi rangsoomnok nawa dokkhoom ano, Simoon nok ni kata. Simoon hopnuh ah sokwi ih rapne satta, eno neng Jisu damdi erah nuh tiit ah roongwaan rumta.
39 Et stans super illam imperavit febri: et dimisit illam. Et continuo surgens, ministrabat illis.
Jisu ah heh reeni chap wang ano sokwi khoisat ah dokphanta. Sokwi ah laan de ruh eta, eno erah damdam heh ah laan saatsoon ruh eta, eno neng suh phak asat nep jamjaang korumta.
40 Cum autem sol occidisset: omnes, qui habebant infirmos variis languoribus, ducebant illos ad eum. At ille singulis manus imponens, curabat eos.
Rangsa lup lini loongtang ih neng joonte hephan dowa khoisatte loong ah Jisu reeni thutsiit jarum taha; warep sak ni heh lak ih taajoh leh deesiit et rumta.
41 Exibant autem dæmonia a multis clamantia, et dicentia: Quia tu es filius Dei: et increpans non sinebat ea loqui: quia sciebant ipsum esse Christum.
Laathih loong ah uh warep sak nawa doksoon leh riinghuung erumta, “An juuba Rangte sah ah!” Jisu ih laathih loong ah tajeng thuk rumta, tumeah neng ih jat et rumta heh ah Kristo eah.
42 Facta autem die egressus, ibat in desertum locum, et turbæ requirebant eum, et venerunt usque ad ipsum: et detinebant illum ne discederet ab eis.
Erah saalih rangkhano di Jisu erah hah dowa hatik ni kata. Miloong ah ih heh ah laan matjam ruh et rumta, eno neng ih japtup rum ano heh ah lakaat thuk suh thun rumta.
43 Quibus ille ait: Quia et aliis civitatibus oportet me evangelizare regnum Dei: quia ideo missus sum.
Enoothong heh ih baat rumta, “Ngah ih Ruurang Ese Rangte Hasong tiit ah hahoh nah nep uh ebaatjih jaatjaat, tumeah erah raangtaan ih Rangte ih ngah ah kaat thuk tahang.”
44 Et erat prædicans in synagogis Galilææ.
Erah raang ih heh ih Jehudi loong rangsoomnok harep ni Rangte tiit ah baatta.
