< Lucam 18 >
1 Dicebat autem et parabolam ad illos, quoniam oportet semper orare et non deficere,
අපරඤ්ච ලෝකෛරක්ලාන්තෛ ර්නිරන්තරං ප්රාර්ථයිතව්යම් ඉත්යාශයේන යීශුනා දෘෂ්ටාන්ත ඒකඃ කථිතඃ|
2 dicens: Iudex quidam erat in quadam civitate, qui Deum non timebat, et hominem non reverebatur.
කුත්රචින්නගරේ කශ්චිත් ප්රාඩ්විවාක ආසීත් ස ඊශ්වරාන්නාබිභේත් මානුෂාංශ්ච නාමන්යත|
3 Vidua autem quædam erat in civitate illa, et veniebat ad eum, dicens: Vindica me de adversario meo.
අථ තත්පුරවාසිනී කාචිද්විධවා තත්සමීපමේත්ය විවාදිනා සහ මම විවාදං පරිෂ්කුර්ව්විති නිවේදයාමාස|
4 Et nolebat per multum tempus. Post hæc autem dixit intra se: Etsi Deum non timeo, nec hominem revereor:
තතඃ ස ප්රාඩ්විවාකඃ කියද්දිනානි න තදඞ්ගීකෘතවාන් පශ්චාච්චිත්තේ චින්තයාමාස, යද්යපීශ්වරාන්න බිභේමි මනුෂ්යානපි න මන්යේ
5 tamen quia molesta est mihi hæc vidua, vindicabo illam, ne in novissimo veniens sugillet me.
තථාප්යේෂා විධවා මාං ක්ලිශ්නාති තස්මාදස්යා විවාදං පරිෂ්කරිෂ්යාමි නෝචේත් සා සදාගත්ය මාං ව්යග්රං කරිෂ්යති|
6 Ait autem Dominus: Audite quid iudex iniquitatis dicit:
පශ්චාත් ප්රභුරවදද් අසාවන්යායප්රාඩ්විවාකෝ යදාහ තත්ර මනෝ නිධධ්වං|
7 Deus autem non faciet vindictam electorum suorum clamantium ad se die ac nocte, et patientiam habebit in illis?
ඊශ්වරස්ය යේ (අ)භිරුචිතලෝකා දිවානිශං ප්රාර්ථයන්තේ ස බහුදිනානි විලම්බ්යාපි තේෂාං විවාදාන් කිං න පරිෂ්කරිෂ්යති?
8 Dico vobis quia cito faciet vindictam illorum. Verumtamen Filius hominis veniens, putas, inveniet fidem in terra?
යුෂ්මානහං වදාමි ත්වරයා පරිෂ්කරිෂ්යති, කින්තු යදා මනුෂ්යපුත්ර ආගමිෂ්යති තදා පෘථිව්යාං කිමීදෘශං විශ්වාසං ප්රාප්ස්යති?
9 Dixit autem et ad quosdam, qui in se confidebant tamquam iusti, et aspernabantur ceteros, parabolam istam:
යේ ස්වාන් ධාර්ම්මිකාන් ඥාත්වා පරාන් තුච්ඡීකුර්ව්වන්ති ඒතාදෘග්භ්යඃ, කියද්භ්ය ඉමං දෘෂ්ටාන්තං කථයාමාස|
10 Duo homines ascenderunt in templum ut orarent: unus Pharisæus, et alter publicanus.
ඒකඃ ඵිරූශ්යපරඃ කරසඤ්චායී ද්වාවිමෞ ප්රාර්ථයිතුං මන්දිරං ගතෞ|
11 Pharisæus stans, hæc apud se orabat: Deus gratias ago tibi, quia non sum sicut ceteri hominum: raptores, iniusti, adulteri: velut etiam hic publicanus.
තතෝ(අ)සෞ ඵිරූශ්යේකපාර්ශ්වේ තිෂ්ඨන් හේ ඊශ්වර අහමන්යලෝකවත් ලෝඨයිතාන්යායී පාරදාරිකශ්ච න භවාමි අස්ය කරසඤ්චායිනස්තුල්යශ්ච න, තස්මාත්ත්වාං ධන්යං වදාමි|
12 Ieiuno bis in Sabbato: decimas do omnium, quæ possideo.
සප්තසු දිනේෂු දිනද්වයමුපවසාමි සර්ව්වසම්පත්තේ ර්දශමාංශං දදාමි ච, ඒතත්කථාං කථයන් ප්රාර්ථයාමාස|
13 Et publicanus a longe stans, nolebat nec oculos ad cælum levare: sed percutiebat pectus suum, dicens: Deus propitius esto mihi peccatori.
කින්තු ස කරසඤ්චායි දූරේ තිෂ්ඨන් ස්වර්ගං ද්රෂ්ටුං නේච්ඡන් වක්ෂසි කරාඝාතං කුර්ව්වන් හේ ඊශ්වර පාපිෂ්ඨං මාං දයස්ව, ඉත්ථං ප්රාර්ථයාමාස|
14 Dico vobis, descendit hic iustificatus in domum suam ab illo, quia omnis, qui se exaltat, humiliabitur: et qui se humiliat, exaltabitur.
යුෂ්මානහං වදාමි, තයෝර්ද්වයෝ ර්මධ්යේ කේවලඃ කරසඤ්චායී පුණ්යවත්ත්වේන ගණිතෝ නිජගෘහං ජගාම, යතෝ යඃ කශ්චිත් ස්වමුන්නමයති ස නාමයිෂ්යතේ කින්තු යඃ කශ්චිත් ස්වං නමයති ස උන්නමයිෂ්යතේ|
15 Afferebant autem ad illum et infantes, ut eos tangeret. Quod cum viderent discipuli, increpabant illos.
අථ ශිශූනාං ගාත්රස්පර්ශාර්ථං ලෝකාස්තාන් තස්ය සමීපමානින්යුඃ ශිෂ්යාස්තද් දෘෂ්ට්වානේතෘන් තර්ජයාමාසුඃ,
16 Iesus autem convocans illos, dixit: Sinite pueros venire ad me, et nolite vetare eos. Talium est enim regnum Dei.
කින්තු යීශුස්තානාහූය ජගාද, මන්නිකටම් ආගන්තුං ශිශූන් අනුජානීධ්වං තාංශ්ච මා වාරයත; යත ඊශ්වරරාජ්යාධිකාරිණ ඒෂාං සදෘශාඃ|
17 Amen dico vobis: Quicumque non acceperit regnum Dei sicut puer, non intrabit in illud.
අහං යුෂ්මාන් යථාර්ථං වදාමි, යෝ ජනඃ ශිශෝඃ සදෘශෝ භූත්වා ඊශ්වරරාජ්යං න ගෘහ්ලාති ස කේනාපි ප්රකාරේණ තත් ප්රවේෂ්ටුං න ශක්නෝති|
18 Et interrogavit eum quidam princeps, dicens: Magister bone, quid faciens vitam æternam possidebo? (aiōnios )
අපරම් ඒකෝධිපතිස්තං පප්රච්ඡ, හේ පරමගුරෝ, අනන්තායුෂඃ ප්රාප්තයේ මයා කිං කර්ත්තව්යං? (aiōnios )
19 Dixit autem ei Iesus: Quid me dicis bonum? nemo bonus nisi solus Deus.
යීශුරුවාච, මාං කුතඃ පරමං වදසි? ඊශ්වරං විනා කෝපි පරමෝ න භවති|
20 Mandata nosti: Non occides: Non mœchaberis: Non furtum facies: Non falsum testimonium dices: Honora patrem tuum, et matrem.
පරදාරාන් මා ගච්ඡ, නරං මා ජහි, මා චෝරය, මිථ්යාසාක්ෂ්යං මා දේහි, මාතරං පිතරඤ්ච සංමන්යස්ව, ඒතා යා ආඥාඃ සන්ති තාස්ත්වං ජානාසි|
21 Qui ait: Hæc omnia custodivi a iuventute mea.
තදා ස උවාච, බාල්යකාලාත් සර්ව්වා ඒතා ආචරාමි|
22 Quo audito, Iesus ait ei: Adhuc unum tibi deest: omnia quæcumque habes vende, et da pauperibus, et habebis thesaurum in cælo: et veni, sequere me.
ඉති කථාං ශ්රුත්වා යීශුස්තමවදත්, තථාපි තවෛකං කර්ම්ම න්යූනමාස්තේ, නිජං සර්ව්වස්වං වික්රීය දරිද්රේභ්යෝ විතර, තස්මාත් ස්වර්ගේ ධනං ප්රාප්ස්යසි; තත ආගත්ය මමානුගාමී භව|
23 His ille auditis, contristatus est: quia dives erat valde.
කින්ත්වේතාං කථාං ශ්රුත්වා සෝධිපතිඃ ශුශෝච, යතස්තස්ය බහුධනමාසීත්|
24 Videns autem Iesus illum tristem factum, dixit: Quam difficile, qui pecunias habent, in regnum Dei intrabunt!
තදා යීශුස්තමතිශෝකාන්විතං දෘෂ්ට්වා ජගාද, ධනවතාම් ඊශ්වරරාජ්යප්රවේශඃ කීදෘග් දුෂ්කරඃ|
25 Facilius est enim camelum per foramen acus transire, quam divitem intrare in regnum Dei.
ඊශ්වරරාජ්යේ ධනිනඃ ප්රවේශාත් සූචේශ්ඡිද්රේණ මහාඞ්ගස්ය ගමනාගමනේ සුකරේ|
26 Et dixerunt qui audiebant: Et quis potest salvus fieri?
ශ්රෝතාරඃ පප්රච්ඡුස්තර්හි කේන පරිත්රාණං ප්රාප්ස්යතේ?
27 Ait illis: Quæ impossibilia sunt apud homines, possibilia sunt apud Deum.
ස උක්තවාන්, යන් මානුෂේණාශක්යං තද් ඊශ්වරේණ ශක්යං|
28 Ait autem Petrus: Ecce nos dimisimus omnia et secuti sumus te.
තදා පිතර උවාච, පශ්ය වයං සර්ව්වස්වං පරිත්යජ්ය තව පශ්චාද්ගාමිනෝ(අ)භවාම|
29 Qui dixit eis: Amen dico vobis, nemo est, qui reliquit domum, aut parentes, aut fratres, aut uxorem, aut filios propter regnum Dei,
තතඃ ස උවාච, යුෂ්මානහං යථාර්ථං වදාමි, ඊශ්වරරාජ්යාර්ථං ගෘහං පිතරෞ භ්රාතෘගණං ජායාං සන්තානාංශ්ච ත්යක්තවා
30 et non recipiat multo plura in hoc tempore, et in sæculo venturo vitam æternam. (aiōn , aiōnios )
ඉහ කාලේ තතෝ(අ)ධිකං පරකාලේ (අ)නන්තායුශ්ච න ප්රාප්ස්යති ලෝක ඊදෘශඃ කෝපි නාස්ති| (aiōn , aiōnios )
31 Assumpsit autem Iesus duodecim, et ait illis: Ecce ascendimus Ierosolymam, et consummabuntur omnia, quæ scripta sunt per prophetas de Filio hominis.
අනන්තරං ස ද්වාදශශිෂ්යානාහූය බභාෂේ, පශ්යත වයං යිරූශාලම්නගරං යාමඃ, තස්මාත් මනුෂ්යපුත්රේ භවිෂ්යද්වාදිභිරුක්තං යදස්ති තදනුරූපං තං ප්රති ඝටිෂ්යතේ;
32 Tradetur enim Gentibus, et illudetur, et flagellabitur, et conspuetur:
වස්තුතස්තු සෝ(අ)න්යදේශීයානාං හස්තේෂු සමර්පයිෂ්යතේ, තේ තමුපහසිෂ්යන්ති, අන්යායමාචරිෂ්යන්ති තද්වපුෂි නිෂ්ඨීවං නික්ෂේප්ස්යන්ති, කශාභිඃ ප්රහෘත්ය තං හනිෂ්යන්ති ච,
33 et postquam flagellaverint, occident eum, et tertia die resurget.
කින්තු තෘතීයදිනේ ස ශ්මශානාද් උත්ථාස්යති|
34 Et ipsi nihil horum intellexerunt, et erat verbum istud absconditum ab eis, et non intelligebant quæ dicebantur.
ඒතස්යාඃ කථායා අභිප්රායං කිඤ්චිදපි තේ බෝද්ධුං න ශේකුඃ තේෂාං නිකටේ(අ)ස්පෂ්ටතවාත් තස්යෛතාසාං කථානාම් ආශයං තේ ඥාතුං න ශේකුශ්ච|
35 Factum est autem, cum appropinquaret Iericho, cæcus quidam sedebat secus viam, mendicans.
අථ තස්මින් යිරීහෝඃ පුරස්යාන්තිකං ප්රාප්තේ කශ්චිදන්ධඃ පථඃ පාර්ශ්ව උපවිශ්ය භික්ෂාම් අකරෝත්
36 Et cum audiret turbam prætereuntem, interrogabat quid hoc esset.
ස ලෝකසමූහස්ය ගමනශබ්දං ශ්රුත්වා තත්කාරණං පෘෂ්ටවාන්|
37 Dixerunt autem ei, quod Iesus Nazarenus transiret.
නාසරතීයයීශුර්යාතීති ලෝකෛරුක්තේ ස උච්චෛර්වක්තුමාරේභේ,
38 Et clamavit, dicens: Iesu fili David miserere mei.
හේ දායූදඃ සන්තාන යීශෝ මාං දයස්ව|
39 Et qui præibant, increpabant eum ut taceret. Ipse vero multo magis clamabat: Fili David miserere mei.
තතෝග්රගාමිනස්තං මෞනී තිෂ්ඨේති තර්ජයාමාසුඃ කින්තු ස පුනාරුවන් උවාච, හේ දායූදඃ සන්තාන මාං දයස්ව|
40 Stans autem Iesus iussit illum adduci ad se. Et cum appropinquasset, interrogavit illum,
තදා යීශුඃ ස්ථගිතෝ භූත්වා ස්වාන්තිකේ තමානේතුම් ආදිදේශ|
41 dicens: Quid tibi vis faciam? At ille dixit: Domine ut videam.
තතඃ ස තස්යාන්තිකම් ආගමත්, තදා ස තං පප්රච්ඡ, ත්වං කිමිච්ඡසි? ත්වදර්ථමහං කිං කරිෂ්යාමි? ස උක්තවාන්, හේ ප්රභෝ(අ)හං ද්රෂ්ටුං ලභෛ|
42 Et Iesus dixit illi: Respice, fides tua te salvum fecit.
තදා යීශුරුවාච, දෘෂ්ටිශක්තිං ගෘහාණ තව ප්රත්යයස්ත්වාං ස්වස්ථං කෘතවාන්|
43 Et confestim vidit, et sequebatur illum magnificans Deum. Et omnis plebs ut vidit, dedit laudem Deo.
තතස්තත්ක්ෂණාත් තස්ය චක්ෂුෂී ප්රසන්නේ; තස්මාත් ස ඊශ්වරං ධන්යං වදන් තත්පශ්චාද් යයෞ, තදාලෝක්ය සර්ව්වේ ලෝකා ඊශ්වරං ප්රශංසිතුම් ආරේභිරේ|