Lamentationes 5
1 Recordare Domine quid acciderit nobis: intuere, et respice opprobrium nostrum.
Rántí, Olúwa, ohun tí ó ṣẹlẹ̀ sí wa; wò ó, kí o sì rí ìtìjú wa.
2 Hæreditas nostra versa est ad alienos: domus nostræ ad extraneos.
Àwọn ohun ìní wa ti di ti àlejò, ilé wa ti di ti àjèjì.
3 Pupilli facti sumus absque patre, matres nostræ quasi viduæ.
Àwa ti di aláìní òbí àti aláìní baba, àwọn ìyá wa ti di opó.
4 Aquam nostram pecunia bibimus: ligna nostra pretio comparavimus.
A gbọdọ̀ ra omi tí à ń mu; igi wa di títà fún wa.
5 Cervicibus nostris minabamur, lassis non dabatur requies.
Àwọn tí ó ń lé wa súnmọ́ wa; àárẹ̀ mú wa àwa kò sì rí ìsinmi.
6 Ægypto dedimus manum, et Assyriis ut saturaremur pane.
Àwa jọ̀wọ́ ara wa fún Ejibiti àti Asiria láti rí oúnjẹ tó tó jẹ.
7 Patres nostri peccaverunt, et non sunt: et nos iniquitates eorum portavimus.
Àwọn baba wa ti ṣẹ̀, wọn kò sì ṣí mọ́, àwa sì ń ru ìjìyà ẹ̀ṣẹ̀ wọn.
8 Servi dominati sunt nostri: non fuit qui redimeret de manu eorum.
Àwọn ẹrú ń jẹ ọba lórí wa, kò sì ṣí ẹni tí yóò gbà wá lọ́wọ́ wọn.
9 In animabus nostris afferebamus panem nobis, a facie gladii in deserto.
Àwa ń rí oúnjẹ wa nínú ewu ẹ̀mí wa nítorí idà tí ó wà ní aginjù.
10 Pellis nostra, quasi clibanus exusta est a facie tempestatum famis.
Ẹran-ara wa gbóná bí ààrò, ebi sì yó wa bí àárẹ̀.
11 Mulieres in Sion humiliaverunt, et virgines in civitatibus Iuda.
Wọ́n ti fipá bá àwọn obìnrin wa lòpọ̀ ní Sioni, àti àwọn wúńdíá ti o wa ní ìlú Juda.
12 Principes manu suspensi sunt: facies senum non erubuerunt.
Àwọn ọmọ ọbakùnrin ti di síso sókè ní ọwọ́ wọn; kò sí ìbọ̀wọ̀ fún àgbàgbà mọ́.
13 Adolescentibus impudice abusi sunt: et pueri in ligno corruerunt.
Àwọn ọ̀dọ́mọkùnrin wa ru òkúta; àwọn ọmọkùnrin sì ń ṣàárẹ̀ lábẹ́ ẹrù igi.
14 Senes defecerunt de portis: iuvenes de choro psallentium.
Àwọn àgbàgbà ti lọ kúrò ní ẹnu-bodè ìlú; àwọn ọ̀dọ́mọkùnrin sì dákẹ́ orin wọn.
15 Defecit gaudium cordis nostri: versus est in luctum chorus noster.
Ayọ̀ ti ṣáko ní ọkàn wa; ọ̀fọ̀ sì ti dúró bí ijó fún wa.
16 Cecidit corona capitis nostri: væ nobis, quia peccavimus.
Adé ti ṣí kúrò ní orí wa ègbé ni fún wa, nítorí a ti ṣẹ̀.
17 Propterea mœstum factum est cor nostrum, ideo contenebrati sunt oculi nostri.
Nítorí èyí, àárẹ̀ mú ọkàn wa, nítorí èyí, ojú wa sì ṣú.
18 Propter montem Sion quia disperiit, vulpes ambulaverunt in eo.
Fún òkè Sioni tí ó ti di ahoro lórí rẹ̀ àwọn kọ̀lọ̀kọ̀lọ̀ sì ń rìn kiri.
19 Tu autem Domine in æternum permanebis, solium tuum in generationem et generationem.
Ìwọ, Olúwa, jẹ ọba títí láé; ìjọba rẹ dúró láti ìran kan dé ìran mìíràn.
20 Quare in perpetuum oblivisceris nostri? derelinques nos in longitudine dierum?
Kí ló dé tí o ń gbàgbé wa ní gbogbo ìgbà? Kí ló dé tí o fi kọ̀ wá sílẹ̀ fún ọjọ́ pípẹ́?
21 Converte nos Domine ad te, et convertemur: innova dies nostros, sicut a principio.
Mú wa padà sí ọ̀dọ̀ rẹ, Olúwa, kí àwa kí ó le padà; mú ọjọ́ wa di tuntun bí ìgbàanì,
22 Sed proiiciens repulisti nos, iratus es contra nos vehementer.
àyàfi tí o bá ti kọ̀ wá sílẹ̀ pátápátá tí ìbínú rẹ sí wa sì kọjá ìwọ̀n.
